Marjo: ‘Ik word geghost door mijn vriendinnengroep’

Tekst: Joan Makenbach

11 september 2025

Marjo (36) is getrouwd met Pepijn (40) en moeder van Jet (9) en Pippa (8). Tot een jaar terug had ze nog een heel hechte vriendinnengroep, met wie ze alles deelde. Sinds een maand of negen hoort ze echter niets meer van haar vriendinnen. “Het duurde even voordat ik door had dat ik nog de enige was die iets in de appgroep meldde.”

Marjo: “De laatste zes appjes die ik in onze gemeenschappelijke app heb gestuurd, zijn allen zonder blauwe vinkjes gebleven. Teken dat niet iedereen ze nog heeft kunnen openen en lezen. Of liever gezegd wíllen lezen, omdat mijn allerlaatste bericht alweer van een maand of zes geleden dateert. Waarschijnlijk word ik gewoon geghost door mijn vriendinnengroep. De vijf bijzondere vrouwen met wie ik de afgelopen jaren een weekend weg en dagen en avonden op stap ben geweest en bij wie ik menigmaal mijn hart heb uitgestort. Om mij onduidelijke redenen is het erg stil van hun kant. Ik kan me geen noemenswaardige ruzie, discussie of gebeurtenis herinneren die verklaart waarom er ineens volledige radiostilte is. Maar sinds een aantal maanden reageren ze niet meer in onze app of op mijn contactverzoeken. De vrouwen hebben het zogenaamd te druk. Terwijl ik via hun Instagram heb gezien dat ze nog altijd met elkaar afspreken, en mij hier dan niet meer voor uitnodigen.”

Jaren met een gouden randje

“De pufclub, zo noemden we de appgroep waarin we met zes meiden zaten: Katinka, Mies, Coco, Jasmine, Mariska en ik. Allen bevriend geraakt door de zwangerschapsyoga-klas waaraan we deelnamen, toen we bijna tien jaar geleden tegelijk zwanger waren. Zes verschillende vrouwen, met verschillende levens, maar met als gemeenschappelijke deler dat we voor het eerst moeder zouden worden. Het schepte een band die, zeker toen we onze baby’s hadden, werd versterkt door de fase waarin we tegelijk zaten. Van huiluurtjes tot ballenbak en basisschool. Van leren lopen en fietsen tot schrijven. We maakten alles met elkaar mee. We deelden onze ergernissen over slapeloze nachten en afwezige partners, maar uiteraard ook alle geluksmomenten. Dan liepen we met z’n zessen trots door het stadscentrum, allemaal achter de eigen kinderwagen. Ondertussen klikte het privé steeds beter en verruilden we de speeltuin vaker voor een terras of restaurant. Met als hoogtepunt dat weekend dat we een huis huurden op een bungalowpark en de kinderen achterlieten bij hun vaders. Dat was dolle pret met dank aan de vele flessen rosé en gekke ‘Wie ben ik’-spelletjes. Zeker op die begintijd kijk ik alleen maar met veel plezier terug. Het waren jaren met een gouden randje. Kinderen zijn als ze zo jong zijn zo ontwapenend leuk en het voelde als een cadeau dat ze gezamenlijk opgroeiden. Er was altijd een speelmaatje voorhanden. Ik fungeerde zelfs als een soort noodoppas voor de werkende vriendinnen. Als er een kind ziek werd of de opvang dicht, konden ze bij mij terecht. Vond ik alleen maar gezellig. Elk jaar vierden we uitgebreid alle verjaardagen van de kinderen in de juli/augustus-maand waarin ze allemaal net voor of na elkaar waren geboren. Soms samen met een barbecue waardoor onze partners elkaar leerden kennen. Later werden verjaardagspartijtjes en speeldates in lawaaiige speelhallen en zwembaden gecombineerd. Konden wij moeders gezellig van een afstandje met een kop koffie of glas wijn toekijken.”

Teveel glühwein?

“Van alle meiden trok ik het meeste op met Katinka, net als ik een bewuste thuisblijfmoeder. Wij kregen vlak na elkaar ons tweede kind en spraken los van de groep met elkaar af. Maar ik kon eigenlijk met alle vrouwen goed opschieten. Tenminste dat dacht ik. Nu ik al zo lang niets meer heb gehoord of gezien, ga ik aan alles twijfelen. Vonden ze mij wel zo leuk als ik hen? Die vraag maakt me gek. ’s Nachts lig ik in bed te piekeren. Ben ik misschien toch te min voor hen? Mariska, Jasmine en Mies zijn echte carrièretijgers, met goede banen. Ik heb geen spannende verhalen over business deals of belangrijke meetings. Mies, Coco en Jasmine doen aan hardlopen, de anderen gaan naar de sportschool, ik houd niet van bewegen. Coco kan heel goed dansen en acteren, misschien vond ze mij te suf? Niet sportief of avontuurlijk genoeg? Maar in vriendschap hoef je toch niet op elkaar te lijken? Verschillend zijn maakt het juist interessant, vind ik. Het is voorheen nooit aan de orde geweest. Ik heb er in ieder geval nooit eerder iets negatiefs over gehoord. De allerlaatste keer dat we als hele club bijeen waren, was afgelopen december. We gingen met z’n allen bij Mies kerststukjes maken en glühwein drinken. Ik heb al honderd keer teruggedacht aan die avond. Samen met mijn man geanalyseerd wat er zou zijn kunnen gebeurd waardoor ze mij ineens hebben verbannen, maar ik kan niets concreet bedenken. We klungelden allemaal met oase en dennentakken en zaten ouderwets te gieren. Er werd ook de nodige alcohol genuttigd. Zou dat de reden zijn? Ik houd best van een wijntje. Ik heb geen nare dronk, maar word wel erg vrolijk en luidruchtig, als ik er een paar teveel op heb. Maar of dat nu een reden is om mij buiten te sluiten? Zouden de meiden vinden dat ik teveel drink? Het kan natuurlijk, maar we zijn allemaal volwassen vrouwen, daar kun je dan toch iets over zeggen? Volwassen zijn betekent dingen bespreken, zowel goede als slechte.”

Naar de Toppers

“Na die kerststukjes-avond, is er nog een verjaardagsborrel bij Katinka geweest, waar Pepijn en ik niet zijn geweest, omdat we door griep geveld waren. Wel hebben we een kaart en boeket bloemen laten bezorgen. Ze kan dus niet boos zijn, omdat we er niet waren. Met oud jaar heb ik een uitgebreid ‘gelukkig 2025’-berichtje gestuurd in de groepsapp. Daar kwamen een paar standaard gifjes op terug. En dat was het. Daarna heeft er nooit meer iemand iets in deze appgroep geschreven, op een paar hele korte antwoorden of smileys op mijn berichten na. Het duurde even voordat ik door had dat ik nog de enige was die er iets meldde. Een keer plaatste ik er een algemene vraag of er iemand een step van de meiden wilde hebben – nul respons – en een keer een spontane vraag wie er zin had mee te gaan naar de huishoudbeurs. Daar kreeg ik alleen vijf keer een ‘ik kan niet’ op terug. Maar op mijn datumprikkers voor een sushi-diner op vrijdag of zaterdag werd geen enkel bolletje ingekleurd. Zelfs niet op de optie: nee helaas ik ben verhinderd. Ik snapte er niets van. Ik heb wel twintig keer gekeken of er toch niemand reageerde. Maar nee, nada, niks. Als ik hun status checkte, zag ik dat de meiden wel allemaal online waren geweest, maar niemand voelde de behoefte iets te laten weten. Het pijnlijkst werd vrijdag 30 mei, een van de vrijdagen die ik had gekozen om eventueel naar een all you can eat-restaurant te gaan. Precies op die datum zag ik een foto waar vier van mijn vriendinnen volledig uitgedost bij de Toppers zaten. Jasmine had op haar Facebookpagina daar ingecheckt. Mariska had hen complimenten gegeven voor hun gouden outfits en eronder geschreven dat zij er alles aan zou doen er volgend jaar wel bij te zijn. Ik heb echt minutenlang naar die foto zitten staren. Wat was dit voor gekke actie? Waarom werd ik niet uitgenodigd? Ik wist van geen Toppersconcert-afspraak af. Ik had anders dolgraag meegegaan. Niemand had mij ingelicht, benaderd of gevraagd. Blijkbaar was er een tweede pufclub-app aangemaakt, maar dan zonder mij. Ik heb die avond echt vreselijk gehuild. Ik voelde me zo ontzettend afgeserveerd. Ik besefte toen ook pas dat ik geghost werd. Blijkbaar schaamden de meiden zich er niet eens voor en werd ik bewust buitengesloten. Anders waren ze wel stiekem naar het concert gegaan en hadden niet opzichtig ingecheckt in de Amsterdam Arena. Ze wisten dat ik dat zou kunnen zien. Toch kon en wilde ik bijna niet geloven dat er kwade opzet in het spel was. Dit moest op een misverstand berusten, toch? Er zou vast een goede verklaring zijn, al kon ik die niet direct bedenken. Ik had nog de hoop dat ik op 5 juli, de verjaardag van Jet nog iets zou horen. Dat er nog iemand spontaan zou komen aanwaaien, een kaart sturen of desnoods een standaard appje, maar nee. Ik zag alleen een paar zinnen onder mijn Facebookpost. Maar daar haalde ik weinig steun uit. Daar iets plaatsen, is zo onpersoonlijk. Ik heb tientallen mensen die ik daar feliciteer, maar van wie ik soms niet eens meer weet hoe ik ze ken.”

Rotmeiden

“Natuurlijk heb ik geprobeerd te bellen. Niet naar allemaal, wel naar Katinka, omdat wij het meest deelden. De eerste twee keren nam ze de telefoon niet op en hoorde ik niets. Bij poging drie kreeg ik een standaard ‘kan ik je later terugbellen-sms’. Dat moet nu nog gebeuren. Ik laat het nu maar. Ik wil me niet teveel opdringen, dat voelt zo sneu. Dat roept mijn man ook continu. Hij vindt het een stel ‘rotmeiden’ die niet het fatsoen hebben onze vriendschap ‘uit te maken’ en zegt dat ik de eer aan mezelf moet laten. Dat kan hij makkelijk zeggen, maar ik mis ze oprecht. We hebben zo’n lol gehad, ik vind het lastig dat zomaar op te geven. Ik blijf erbij dat ik er totaal niets van snap. Wat speelt er toch? Ik zou er graag een antwoord op krijgen, maar heb die hoop opgegeven. Zelfs een keer spontaan een van hen tegenkomen, lijkt me niet te lukken. Wij wonen in het oude gedeelte van de stad, soms doe ik expres boodschappen in het nieuwe gedeelte waar het merendeel van hen woont. Kennelijk steeds op het verkeerde tijdstip, want ik zie niemand. Mijn dochters Jet en Pippa hebben via Snapchat nog geprobeerd iets af te spreken met de dochter van Katinka, dat is ook mislukt. Dat meisje moet ineens elke dag hockeyen of dansen of naar bijles. En Pippa zit toevallig in de klas met de zoon van Coco, maar ook hij negeert haar. Dat de meiden nu zelfs worden buitengesloten vind ik superzielig voor hen. Ghosten is intens gemeen en oneerlijk. Ik zou me veel beter hebben gevoeld als ze me hadden gezegd dat ze een pauze nodig hadden in onze vriendschap of dat ze het wilden beëindigen. Dit helemaal niets laten horen en mij als het ware dood verklaren is echt killing.”

Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.