Kelly Weekers: ‘Je gelukkig voelen hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn’

4 december 2018

Als nuchtere Limburgse wil psychologe, life & businesscoach, spreker en expert bij RTL Boulevard Kelly Weekers (29) met haar boek Happy Life 365 laten zien dat je gelukkig voelen voor iedereen haalbaar is. “Hoe je situatie ook is, je hebt altijd een keuze.”

Als nuchtere Limburgse wil psychologe, life & businesscoach, spreker en expert bij RTL Boulevard Kelly Weekers (29) met haar boek Happy Life 365 laten zien dat je gelukkig voelen voor iedereen haalbaar is. “Hoe je situatie ook is, je hebt altijd een keuze.”

“Weet je wat ik jammer vind? Dat mensen vaak zo zwaar doen over geluk. Alsof het iets heel ingewikkelds is, iets ontastbaars, waarvoor je vreselijk hard moet werken. Voor mij raakt geluk aan tevredenheid, aan blij zijn met wie je bent en met wat je doet. Niets meer en niets minder. In mijn boek probeer ik dat op een nuchtere manier duidelijk te maken en tips te geven hoe je die tevredenheid kunt bereiken. Met praktische opdrachten, waarmee je meteen aan de slag kunt. Te vaak heb ik namelijk dikke pillen gelezen over geluk, waarbij ik aan het eind dacht: leuk, maar hoe dóé je dat dan? Mijn boek is niet dik, de tekst is luchtig, zodat je bijna niet doorhebt dat je met diepgaande veranderingen bezig bent. Want je happy voelen hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn. Je moet er alleen wel wat voor willen doen. Alleen mijn boek lezen helpt niet, net zo min als je van een abonnement op de sportschool sterker wordt. Je moet gáán.

Ik help je om jezelf te leren kennen, om te bepalen welke waarden belangrijk voor jou zijn en welke valkuilen je hebt. Die hebben we namelijk allemaal. Mijn valkuil? Ik kan mezelf weleens te veel wegcijferen. Dan stort ik me helemaal op mijn werk als coach, op mijn gezin, wil ik iedereen ontlasten en denk ik na een tijdje: waar is mijn me-time gebleven? Zeker de afgelopen maanden, toen ik aan het schrijven was, had ik maar weinig momenten voor mezelf. Naar de film gaan, een boek lezen: het kwam er allemaal niet van. Ik had me voorgenomen: als het boek af is, ga ik het rustiger aan doen. Maar ik merk dat ik dan toch snel weer nieuwe projecten naar me toe trek. Daar moet ik dus op letten, ik heb echt rustmomenten nodig om mezelf niet te verliezen in de hectiek van alledag. Ik laad weer op als mijn agenda niet bomvol is. Als ik ergens moe van word, is het het vooruitzicht van een weekend met drie sociale activiteiten. Er moet ook tijd zijn om te relaxen. Mensen denken vaak dat ik nooit last heb van dat soort problemen, omdat ik ben afgestudeerd als psycholoog. Maar dat is natuurlijk niet zo, ik herken de signalen alleen eerder. Als ik vermoeidheid voel, denk ik sneller: dit gaan we anders doen. Ik ben praktisch: wat kan ik veranderen? Zo houd ik de regie over mijn leven, en dat scheelt stress.”

Levenservaring
“Dat nuchtere en praktische heb ik altijd gehad. Ik was een makkelijk meisje, heel lief en vlijtig. Een ideaal kind, zeggen mijn ouders altijd; ik sliep, at, luisterde, kon overal mee naar toe. Ik was vaak bij familie op de boerderij in Limburg, omdat mijn ouders – allebei ondernemers – altijd hard aan het werk waren. Ze zaten in de mode en mijn moeder had ook nog een fourniturenzaak. Toch heb ik een heerlijke jeugd gehad, zonder zorgen. Zelfs mijn puberteit was rustig, ik deed meestal gewoon wat me gezegd werd. Ik was niet zo bezig een eigen statement te maken, was eerder meegaand. Op eigen benen staan en af en toe je grenzen aangeven, heb ik vooral geleerd tijdens mijn tijd als model. Dat werk deed ik al op de middelbare school en toen ik na mijn studie Miss Nederland werd, besloot ik de kans te grijpen en in ieder geval een jaar fulltime als model aan de slag te gaan. Ik was nog jong, ik haalde op mijn 17de mijn vwo-diploma en was op mijn 20ste klaar met mijn studie, en dacht: dit is het moment.

‘Als kind al vond ik het fijn om mensen met elkaar te verbinden’

In dat jaar ben ik ongelooflijk zelfstandig geworden; ik reisde in mijn eentje de hele wereld over: vandaag een shoot op Sicilië, morgen een casting in Milaan. Maar ook mentaal was het een leerzame tijd. Ik was niet onzeker, maar de modellenwereld maakte zelfs mij af en toe aan het wankelen. Je wordt continu beoordeeld en afgekeurd, recht in je gezicht. Soms kwam ik binnen bij een casting en keken ze me aan alsof ik enorm dik was, terwijl ik nog acht kilo minder woog dan nu. Als iedereen dat tegen je zegt, ga je bijna geloven dat het zo is. Gelukkig had ik mijn familie en vrienden die af en toe zeiden: boeien, waar gaat dit over? In dat jaar heb ik echt geleerd dat iemand iets van je kan vinden, maar dat je altijd zelf beslist wat je daarmee doet. Die kennis gebruik ik nu nog iedere dag in mijn werk als coach.”

Onderschat
“Na dat jaar wist ik: dit wereldje is niets voor mij. Ik besloot mijn master psychologie te gaan doen. Ik heb het altijd leuk gevonden om mensen te observeren, om te beredeneren waarom ze doen wat ze doen. Als kind al vond ik het fijn om mensen met elkaar te verbinden. Ik trok het gepeste kind weer bij de groep, wilde graag dat iedereen zich happy voelde. Toch koos ik na het vwo niet meteen voor een studie psychologie; ik deed eerst een jaar rechten. Dat had meer aanzien, dacht ik. Dom natuurlijk, ik had al snel door dat het de verkeerde keuze was. Toen ik het jaar daarop met psychologie begon, was dat een verademing, ik rolde fluitend door de hele studie. Na mijn studie werkte ik als psycholoog, maar ik vond de tijdsdruk best hoog. Het voelde als een fabriek: acht mensen per dag zien, drie kwartier praten, een kwartier notuleren, en dat steeds weer. Ik vond het jammer dat de behandeling stopte op het moment dat iemand zich net wat beter begon te voelen. Ik dacht altijd: het leven mag wel meer zijn dan alleen een beetje oké. Daarom help ik nu als coach mensen om het beste uit zichzelf te halen, ook als ze zich al goed voelen. Daar sluit mijn boek mooi op aan. Al was het schrijven soms een worsteling! Ik vond het altijd overdreven als mensen een boek schrijven vergelijken met een bevalling, maar nu begrijp ik wat ze bedoelen. Ik heb het behoorlijk onderschat, dacht: dat doe ik er wel even bij, naast mijn peuterdochtertje en mijn eigen onderneming. De opa’s en oma’s zijn regelmatig ingeschakeld de afgelopen maanden, en er zijn heel wat afhaalmaaltijden bezorgd. Toen het manuscript eindelijk naar de drukker was, dacht ik: halleluja!”

Tip van Kelly: doe deze eenvoudige oefening
Door elke ochtend of avond even stil te staan bij drie dingen waarvoor je dankbaar bent (de eerste zonnestralen, de lach van je baby, je man die altijd voor je klaarstaat) kun je op een eenvoudige manier je denkpatronen veranderen. Je zult merken dat je na een paar weken al positiever in het leven staat.

Dit verhaal komt uit Vriendin 49.