‘En toen waren we opeens alle drie zwanger!’

‘En toen waren we opeens alle drie zwanger!’

De drie zussen Phylicia, Candice en Daryl waren vorig jaar tegelijk zwanger. Ze bevielen alle drie in twee weken tijd. ‘Het was niet zo gepland.’

De drie zussen Phylicia, Candice en Daryl waren vorig jaar tegelijk zwanger. Ze bevielen alle drie in twee weken tijd. ‘Het was niet zo gepland.’

Verbaasd

Phylicia (30): “Ik was echt verbaasd toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Niet zo lang daarvoor was ik ook zwanger, toevallig samen met Daryl, maar die zwangerschap liep helaas uit op een miskraam. En ook Daryl kreeg een miskraam. Het was best een teleurstelling, maar op een gegeven moment besloot ik dat het goed was zo. Mijn vriend en ik hadden al twee prachtige dochters en na mijn miskraam voelde ik eigenlijk niet meer zo de drang om nog een keer zwanger te worden. We waren er dus niet bewust mee bezig, maar toen had ik opeens tóch een positieve test in handen! Ik belde meteen mijn zussen en zij waren net zo verbaasd als ik. Niet alleen omdat ze het niet hadden verwacht, maar ook omdat Candice ook zwanger bleek te zijn. En dat terwijl Daryl er als enige van ons drieën echt mee bezig was. Gelukkig bleek het bij haar ook snel raak en plotseling waren we dus alle drie tegelijk zwanger. Heel bijzonder!

Alles delen

Het leukste aan tegelijk zwanger zijn, vond ik dat we alles konden delen. We waren al close, maar begrepen nu ook precies hoe de ander zich voelde. We hadden in het begin veel dezelfde kwaaltjes, zo waren we allen misselijk en hadden we last van duizeligheid. Het was fijn dat ik niet de enige was die daar zo’n last van had. Vervolgens leefden we met z’n drieën ook weer toe naar de uitslag van de NIPT en de twintigwekenecho. Gelukkig kregen we allemaal steeds goed nieuws, wat we dan natuurlijk direct met elkaar deelden. Soms hadden we het erover wie van ons drieën als eerste zou bevallen. We waren allemaal rond dezelfde tijd uitgerekend, binnen twaalf dagen tijd, dus het was nog best spannend wie als eerste zou bevallen. Uiteindelijk was ik degene die het spits mocht afbijten. Mijn uitgerekende datum was 22 juli en op 16 juli werd onze derde dochter Loïs geboren, met een geplande keizersnede. Ik was best gespannen.

Lees ook: Jolanda: ‘Acht maanden na onze scheiding kwamen we weer bij elkaar’

Keizersnede

Omdat ik bij onze eerste dochter een totaalruptuur had opgelopen, werd onze tweede dochter ook al via een keizersnede gehaald. Vandaar dat ik bij Loïs precies wist wat er allemaal ging gebeuren. Ik was vooral bang voor de ruggenprik, maar achteraf viel die mee. Wel was ik heel misselijk. Terwijl de artsen mijn buik openmaakten, lag ik steeds over te geven. Binnen een half uur was Loïs er al. Het eerste wat ik dacht toen ik haar zag, was: wat lijkt ze op haar zus! En wat is ze groot! De gynaecoloog had haar op drie kilo geschat, maar toen ze er eenmaal was, bleek ze ruim vier kilo te zijn. Ik was in shock, ze was veel groter dan we dachten.We hebben samen nog drie dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna mochten we naar huis. Het herstel viel echt reuze mee. Ik kan moeilijk stil zitten, dus ik stond al snel weer te rommelen in huis. Inmiddels zijn we helemaal gewend met z’n vijven. Loïs maakt ons gezin compleet.”

Mooie verrassing

Candice (33): “Net als Phylicia had ik al twee kinderen toen ik zwanger bleek te zijn. Mijn man en ik waren er niet bewust mee bezig, maar het was een mooie verrassing. We waren er direct blij mee. Toen ik het aan mijn zussen vertelde, geloofden ze me niet meteen. Ze dachten dat ik een grapje maakte. Ik vond het echt heel bijzonder dat ik tegelijk met mijn zussen zwanger was. We deelden alles. Als we bijvoorbeeld ’s nachts wakker waren door de zwangerschapskwaaltjes, appten we met elkaar. En we konden ook heerlijk winkelen samen.

Opzien tegen de bevalling

Mijn zwangerschap verliep goed. Ik heb niet veel last gehad van kwaaltjes. Wel zag ik een beetje op tegen de bevalling. Omdat de geboorte van mijn middelste nogal hectisch was verlopen – hij zat vast in het geboortekanaal – was ik bang dat het deze keer weer moeizaam zou gaan. Vandaar dat ik, toen ik 38 weken zwanger was, tegen de verloskundige zei dat ik graag met 39 weken gestript wilde worden. Ik heb smalle heupen en ik was bang dat de baby na veertig weken weer vast zou komen te liggen en dat wilde ik niet. Gelukkig nam de verloskundige me serieus en verwees ze me door naar de gynaecoloog. Daar kon ik een week later terecht en toen bleek ik al drie centimeter ontsluiting te hebben. Ik was toen precies 39 weken zwanger.

Om de boel wat te versnellen, werd ik alsnog gestript en daarna mocht ik een datum afspreken voor de inleiding. Dat was zo gek. Opeens mocht ik mijn eigen bevalling plannen. Mijn man en ik kozen voor 26 juli. Onze oudste is op 3 juli jarig en de middelste op 26 juni, dus we vonden deze datum er wel mooi bij passen. Het werd de warmste dag van het jaar. Terwijl ik aan een infuus met weeënopwekkers lag, was het buiten veertig graden die dag.

Lees het volledige verhaal in Vriendin 42 2019.

Lees ook: supersnel zwanger: ‘We woonden nog niet eens samen!’

Tekst: Renée Brouwer. Foto’s: yasmijn tan. Visagie: lisette verhoofstad.