Een ‘normale’ dag in Parijs
25 februari 2013
Hoe moeilijk deze periode van bestraling ook is, de dappere Kyra weet er het allerbeste van te maken.
Hoe moeilijk deze periode van bestraling ook is, de dappere Kyra weet er het allerbeste van te maken.
Aangezien de planning voor bijna iedere dag hetzelfde is, is Kyra al flink gewend aan alle slaapdokters en de werkwijze hier. Hoe langer we hier zitten, hoe meer ze zelf nog aan het ritueel toevoegt. Wanneer we het protonencentrum in komen, tovert ze een lach op haar gezicht en begroet ze de receptioniste in het Frans. Vervolgens gaan we spelen in de speelkamer, een walhalla voor kinderen. Met vrolijk gekleurde muren en heel veel leuke speeltjes.
De Franse wachtende mama’s worden geregeld getrakteerd op een miniconcert van K3, uitgevoerd door Kyra. En wanneer we naar de behandelkamer moeten, gaat ze al rustig op het bed zitten wachten tot de slaapdokter bij haar het kapje over haar neus plaatst.
Het in slaap brengen is voor haar nog steeds niet makkelijk, maar de boze schreeuwbuien zijn inmiddels vervangen door een zucht en een traan. En ook het wakker moeten worden uit de narcose gaat niet altijd zonder slag of stoot. Maar als ze eenmaal iets heeft gegeten en gedronken is ze weer haar vrolijke zelf en wil ze bijna niet meer naar huis. Dat is mooi om te zien. De veerkracht die ze heeft, het vermogen om van een hele vervelende situatie toch iets leuks te maken en het gemak waarmee ze inmiddels bekende mensen in haar hart sluit, is op zijn zachtst gezegd inspirerend.
De bijwerkingen vallen in principe nog mee. Haar huidje begint nu wat te verkleuren door de bestraling, maar ze heeft daar geen last van. Ze heeft meer last van de diaree en de constante drang om te plassen. Dat is voor haar het meest vervelende, maar zal na de bestraling geleidelijk verdwijnen.
Het meest lastige op dit moment is het gebrek aan ontbijt. Doordat ze iedere dag onder narcose gaat, mist ze een maaltijd en tussendoortje(s). Vaak start ze pas om half 3 aan haar eerste broodje en hierdoor heeft ze vaak midden in de nacht honger. Dat is uiteraard feest… voor haar. Alles wat ze anders nooit meer mag eten als de tanden zijn gepoetst, passeert de revue: koekjes, chipjes, appelsap, broodjes met lekkers; noem het maar op. Zolang het maar veel calorieën en eiwitten bevat.
