De zomer van Jasmine Sendar: ‘Ik ben een echt eilandmeisje’
19 augustus 2019
Het is de mooiste tijd van het jaar: de zomervakantie! Zeven weken lang haalt Vriendin vakantieherinneringen op met BN’ers. Deze week de laatste: actrice Jasmine Sendar (41). Zij is vanaf deze week te zien in de serie Grenslanders, en reisde voor werk en privé al heel wat grenzen over.
Het is de mooiste tijd van het jaar: de zomervakantie! Zeven weken lang haalt Vriendin vakantieherinneringen op met BN’ers. Deze week de laatste: actrice Jasmine Sendar (41). Zij is vanaf deze week te zien in de serie Grenslanders, en reisde voor werk en privé al heel wat grenzen over.
“Ik bén de zon”, lacht Jasmine op de vraag wat de zomer voor haar betekent. Niet zo gek: ze werd geboren in een tropisch oord. “Ik ben een echt eilandmeisje, geboren op Curaçao. Op mijn derde verhuisde ik met mijn moeder en jongere broertje naar Nederland en mijn eerste herinnering is dat het hier koud was. Sneeuw vond ik magisch. Ik dacht dat het watten waren die uit de lucht vielen en was verrast dat sneeuwvlokken smolten als ik ze vasthield. Wanneer de zomer inzet, wat steeds meer plotseling lijkt te gaan, heb ik altijd even tijd nodig voordat ik een rokje uit de kast trek. Mijn botten zijn dan nog koud, ik heb echt een paar dagen zon nodig voordat ik opwarm. Zomer associeer ik met zon, vrijheid, vroeger buitenspelen en plezier. En ik ben niet de enige, de meeste mensen zijn nu toch een stuk vrolijker dan in de koude wintermaanden?”
Lees ook: De zomer van Marlijn Weerdenburg: ‘Voor in de zon liggen heb ik te weinig geduld’
Jij hebt die zon echt nodig?
“Ja, haha! Hoe vaak ik mijn dokter niet vraag om een verwijsbriefje naar de zon. Ik heb een zwaar tekort aan vitamine D en krijg daar ampullen voor. Maar dat is niet genoeg, ik moet regelmatig naar Curaçao, anders word ik depressief. Ik heb zon nodig! Maar hij wil me dat recept nog steeds niet geven, heel jammer…”
Hoe vaak kom je op ‘jouw’ eiland?
“De afgelopen jaren ben ik er minimaal een keer per jaar geweest. Ook mijn laatste vakantie was op Curaçao, afgelopen Oud en Nieuw, met mijn zoon Sol en mijn ouders. Zij hadden vorig jaar al tickets geboekt en ik wilde heel graag het nieuwe jaar beginnen op de plek waar mijn wortels liggen. Als je Sol vraagt waar hij op vakantie wil, is zijn standaardantwoord ook Curaçao. We hebben er lekker een week gezeten: autootje gehuurd, strandjes afgegaan, mijn familie kookte, het was heerlijk. Mijn ouders hebben er een huis op onze familiegrond, daar heeft mijn moeder een stuk land geërfd van mijn opa. Op de ‘familieberg’ wonen ooms, tantes, neven en nichten. Het deel van mijn moeder is boven op de berg, met een prachtig uitzicht: je ziet zeventig procent van het eiland.”
Lees ook: De zomer van Gaia Aikman: ‘Ik ben echt een zonnekind’
Weet je nog veel van de tijd dat je daar woonde?
“Jazeker! Ik was nog klein toen we verhuisden, maar ik weet nog dat ik altijd met mijn hondjes speelde. Ik had vijf pekineesjes. Mijn oma voedde me grotendeels op omdat mijn moeder en vader moesten werken. Omdat zij altijd Engels sprak, kende ik alleen dat en Papiaments en moest ik Nederlands leren toen we na de scheiding van mijn ouders emigreerden. Omdat het verschil tussen de twee woonplekken zo groot was, herinner ik me Curaçao nog: de warmte en het opgroeien tussen hondjes en familie. Ik weet ook nog dat mijn moeder een kaptafel had en ik daar altijd aan het tutten was met haar make-up, kwastjes en de spiegel.”
Lees ook: De zomer van Levi van Kempen: ‘Het is mijn droom om zo’n grote Boeing te vliegen’
Vier je ook weleens vakantie op andere plekken?
“Ja, maar ik moet even denken wat de laatste keer was. Ik maak namelijk ook veel trips met mijn zoon vanwege zijn sport; hij honkbalt op hoog niveau. En dan ga je als ouder natuurlijk mee. Zijn vader, mijn ex, en ik wisselen het af, want onze zoon gaat nogal eens naar het buitenland. Zo was ik deze zomer nog in Tsjechië. Daar zaten we met alle ouders bijna zes dagen op een huis op een camping. Het bed was vreselijk en de boiler werkte niet goed dus het was geen vakantie, hoor. Meer een offer dat je brengt voor je kind, haha. Ik stond de hele dag aan het veld om aan te moedigen. ‘Gelukkig’ zijn ze derde geworden, waardoor we de finaledag vrij hadden. Het team ging meteen terug, maar ik had mijn ticket pas voor de dag erna geboekt, dus ik ben in mijn eentje Praag ingedoken. Daar heb ik mezelf verwend: hotel in het centrum met alles op loopafstand, goed eten, massage, pedicure, Netflixje op mijn hotelkamer… heerlijk.”
Lees het hele interview met Jasmine in Vriendin 34
Tekst: Tanja Spaander. Foto’s: Bart Honingh. Visagie: Linda Huiberts. Met dank aan Strand Zuid, Amsterdam.
