Denise heeft een kleine cupmaat: ‘Ik ben gestopt met het dragen van beha’s’

15 juli 2021

Denise (25) heeft een kleine cupmaat. Ze spaarde voor een borstvergrotingsoperatie, maar zag er toch vanaf. “Ik heb geleerd om van mezelf te houden zoals ik ben.”

Denise: “Op de middelbare school hadden de meisjes om mij heen wel borstgroei, maar ik niet. Mijn borsten bleven steken bij cup AA. Daar zat ik best mee. Mijn uiterlijk was best belangrijk voor me. Zeker omdat in de media de suggestie wordt gewekt dat het belangrijk is hoe je eruitziet, en dat je geen echte vrouw bent als je geen borsten hebt. Ik had al snel in de gaten dat bij mij alleen een chirurgische ingreep zou helpen. Vanaf mijn elfde legde ik kleine beetjes geld opzij, want ik dacht: ooit ga ik een borstvergroting laten doen. Ik dacht dat ik dat nodig zou hebben om gelukkig te worden. Ik werd gepest op de basisschool, kreeg later een eetstoornis en had een neiging tot suïcidaliteit. Mijn onzekerheid over mijn uiterlijk speelde hierin een rol. Dat ging heel diep.”

Dure operatie

“Ik heb veel dingen over borstvergrotingen onderzocht. Dan zocht ik online naar informatie over klinieken en wat het zou kosten. Ik raakte erdoor ontmoedigd, want het kost natuurlijk veel geld. Daarnaast ben ik erg bang voor naalden en andere chirurgische dingen. Daar kwamen al die enge verhalen over implantaten nog bij. Als je een kleine cupmaat hebt, moeten ze het implantaat onder je borstspier stoppen. O god, alsjeblieft niet, dacht ik toen ik dat las. Toen ik de leeftijd kreeg waarop ik ging daten, had ik weleens vriendjes die wel geld wilden bijleggen als ik een borstvergroting zou laten doen. Dan dachten ze aan 25 euro. Tja, daar had ik natuurlijk weinig aan. Rond mijn zestiende was er een jongen die mij afwees: hij vond dat ik het lichaam van een twaalfjarig jongetje had. Ik heb ook een periode gehad dat ik bij vriendjes nooit mijn beha uitdeed. Ik sliep ermee, had intimiteit met mijn beha aan, echt alles. En dan ook niet een normale beha, maar zo’n ultra-pushup-beha die pijn doet aan je borsten.”

Veilig

“Uiteindelijk heb ik de stap naar een borstvergroting nooit gezet. Ergens wist ik wel dat ik het eigenlijk niet wilde. Er zat een stemmetje in mij dat zei: doe nou gewoon niet, en leer van jezelf te houden. Rond mijn achttiende ontmoette ik mijn ex-vriend. Hij liet me mooi voelen, ook op dagen dat ik niet erg mijn best deed. Dan zei hij dat ik er mooi uitzag, dat hij mij mooi vond of dat hij zo blij was dat hij bij mij was. Hij was daar gewoon erg fijn in, ik voelde me veilig bij hem. Het heeft tussen ons uiteindelijk niet gewerkt, maar in de vier jaar dat we samen waren, heeft hij veel voor mij betekend. Door hem ben ik zelfverzekerder geworden en meer van mezelf gaan houden. Ik vond mezelf eigenlijk mooi zoals ik ben, ontdekte ik door hem.”

Meer zelfvertrouwen

“Ik ben door hem zelfs gestopt met beha’s en elke dag make-up dragen. Natuurlijk heb ik nog steeds wel dagen waarop ik het even niet voel. Maar over het algemeen heb ik nu meer zelfvertrouwen. Ik heb het natuurlijk ook niet echt nodig om een beha te dragen. Ik krijg weleens reacties van mensen op straat die daar iets van zeggen. Maar dan denk ik: bemoei je met jezelf, het is niet alsof ik naakt loop of zo. Als ik nu foto’s terugzie van mezelf met zo’n super pushup-beha, denk ik: dit ben ik helemaal niet. Het heeft tot ongeveer mijn 21ste geduurd voordat ik mezelf  honderd procent kon accepteren. Maar nu ben ik helemaal blij met mezelf. Schoonheidsidealen blijven toch steeds veranderen, dus je daaraan vasthouden is vrijwel onmogelijk. Weten wat ik zelf mooi vind, is het allerbelangrijkste.”

In Nederland worden in Zeeland de meeste beha’s met de cupmaat A verkocht: bijna 10%, blijkt uit onderzoek. Daarentegen wonen in Overijssel de vrouwen met de grootste borsten: ruim 30% heeft cupmaat D. Volgens seksuoloog Astrid Kremers zijn veel vrouwen onzeker over hun borsten. “Ze vinden ze te groot, te klein, te scheef of ze vinden hun tepels niet mooi. Voor mannen is dat veel minder een punt.”
Bron: RTL Nieuws.