Moeder en dochter
25 januari 2013
De puberdochter van Stefanie is jarig. En hoe erg Deborah en haar moeder ook kunnen botsen, vandaag is het feest!
De puberdochter van Stefanie is jarig. En hoe erg Deborah en haar moeder ook kunnen botsen, vandaag is het feest!
Tegen achten sluip ik de zoldertrap op.
‘Wij gaan, hoor’, fluister ik.
‘Gefeliciteerd!’ Ik aai over Deborah’s wang.
Ze zegt me slaperig gedag.
In de keuken heb ik een pakketje voor haar klaargezet, verpakt in cellofaan.
We hadden Deborah in het weekeinde al cadeautjes gegeven. Ze wilde spullen voor haar uitzet.
Doen jongeren dat tegenwoordig nog?
Om de echte verjaardag niet ongemerkt te laten passeren, krijgt ze vandaag nog een kleinigheidje. Dirk heeft vanmorgen de slingers opgehangen en ik heb, tot vreugde van Adriana, een paar ballonnen opgeblazen.
Ik breng Adriana naar de gastouder. Op deze speciale dag heb ik geen vrij genomen. Het is druk op mijn werk en vrije dagen zijn schaars.
Deborah is negentien jaar geworden:
- ‘Op die leeftijd kan een verjaardag best in het weekeinde gevierd worden’;
- ‘Volgens mij heb ik tot vorig jaar altijd vrij genomen op de verjaardagen van de kinderen’;
- ‘Vroeger heb ik genoeg in verjaardagen geïnvesteerd. Weken van tevoren was ik al met het organiseren van feestjes bezig.’
Terwijl ik naar mijn werk rijd, probeer ik deze dag te verantwoorden.
Het feit dat ik mezelf aan het verdedigen ben, verraad toch enig schuldgevoel.
Om half 10 gaat de telefoon. Ik neem op met de bedrijfsnaam, hoewel ik al vermoed dat het Deborah is om te bedanken voor het cadeautje.
Ik hoop dat ze het leuk vindt en dat ze een mooi jaar tegemoet gaat.
We hebben het even niet zo gemakkelijk met elkaar.
Ik las eens dat een moeder met een moeilijke puber liefde put uit gedachten aan de babytijd van haar kind.
De babytijd van Deborah heb ik gemist. Toch ken ik dat gevoel. Ik denk terug aan haar kleutertijd. Ze was een prachtig meisje met lichtblond haar en bezat een vleugje jongensachtige baldadigheid dat haar grappig maakte.
Zo blond als toen is ze niet meer, maar mooi is ze nog steeds!
De relatie tussen moeder en dochter schijnt één van de meest complexe relaties te zijn die er bestaat.
Maar vandaag niet! Vandaag is het feest, ondanks de werkdag en ondanks de strubbelingen uit een nabij verleden. In gedachten glimlach ik naar een blonde kleuter. Ze heeft staartjes in haar haren, kijkt me aan en lacht terug. Achter haar staat een jonge vrouw, vijftien jaar ouder dan de kleuter en minder blond. Ik hoor haar stem. ‘Het komt wel goed’, zegt ze.
