MAFS-Chantal: ‘Wat ze op tv zien, dat ben ik niet’

16 februari 2021

Ze hoopte er de liefde te vinden, maar Chantals (43) Married at first sight-avontuur liep iets anders. Zij en haar echtgenoot haalden de media niet als lovebirds, maar als Henkie en Wenkie.

Chantal was vooral moeder, voordat ze vorig jaar bekend werd door haar deelname aan Married at first sight. Van Lorena (19) en Frans (13). “Mijn zoon is complex autistisch, hij heeft intensieve zorg nodig. Ik zorg als alleenstaande moeder fulltime voor hem. De kinderen, mijn vriendinnen en mijn moeder, daar bestond mijn leven uit. Niks bijzonders, heel gewoon en onopvallend.

Totdat ik meedeed aan Married at first sight. In januari vorig jaar kwam ‘mijn seizoen’ op tv. Heel Nederland had ineens een mening over me en mocht blijkbaar alles zeggen wat ze van me vonden. Hoe dom ik was, hoe lelijk mijn haar was en vooral over mijn wenkbrauwen. Ik was een stom wijf, goor en ik kreeg de bijnaam Wenkie. De eerste drie dagen heb ik met hyperventilatie in mijn bed gelegen. Ik dacht: ik kan nooit meer naar buiten, mijn leven is voorbij. Ik heb het er zwaar mee gehad.”

Huisje-boompje-beestje

Toen Chantal meedeed aan het tv-programma, waren zij en de vader van haar kinderen tien jaar uit elkaar. “Trouwen was mijn meisjesdroom, dat wilde ik supergraag, maar hij niet. Ik had met hem oud willen worden, huisje-boompje-beestje en gras in de tuin. Ik hou daar gewoon van.”

Na de breuk deed ze in eerste instantie niet aan daten via datingsites. “Dat vond ik zo triest en stom.” Maar op een andere manier aan een nieuwe liefde komen, lukte ook niet. “Ik ben niet zo’n stapper. Natuurlijk ging ik weleens mee met vriendinnen. Dan sta ik in zo’n discotheek of kroeg en als ik twee wijntjes drink, dans ik echt wel, en dan is het gezellig. Maar na een uur denk ik: wat doe ik hier? Ik ben gewoon graag thuis.” Een date kwam echt weleens voort uit zo’n cafébezoek. “Maar zo iemand wil dan elk weekend naar de kroeg. Ik heb daar geen zin in, ik drink thuis ook nooit alcohol.”

Dus het was voor Chantal lastig om iemand te vinden. “Want ja, bij de supermarkt kom je ’m ook niet tegen. Dus uiteindelijk ben ik toch gaan Tinderen. Maar dat is allemaal leugens en bedrog. En een vleeskeuring, want je swipet niet op iemands karakter. Ik heb weleens afgesproken met iemand die niet eens boven zijn auto uitkwam, die was één meter veertig of zo. Of met iemand die getrouwd was en zei: ‘Maar ik ga wel scheiden.’ Dan zei ik: ‘Nou, ik ga wel naar huis.’”

Erin geloven

Op een avond in 2019 zag Chantal een oproep van Married at first sight voorbijkomen op tv. “Ik dacht: leuk, man! Dus ik gaf me op. Niet wetende dat ik uit drieduizend vrouwen werd uitgezocht om mee te doen. Ik geloofde in dat programma en in de wetenschap die erachter zat om mensen aan elkaar te koppelen.

Ik moest naar een testdag komen en kreeg een nummer dat toevallig de verjaardag was van mijn allereerste vriendje. Ik geloof wel in dat soort tekens. Carlo Boszhard liep daar ook rond, en een seksuoloog. Ze vroegen wat voor mij een no-go zou zijn. Dus ik zei: ‘Schaamhaar, okselhaar en vieze tanden.’ Dat vonden ze geloof ik wel grappig.”

Chantal zou in het programma trouwen met iemand die ze nog nooit had gezien. Vond ze dat niet eng? “Nee, toen niet. Ik wilde zo graag die arm om me heen, die jurk, die liefde. Ik wilde trouwen, voor altijd, hij mijn man en ik zijn vrouw. Ik ben niet wanhopig, want ik kan goed alleen zijn, heerlijk zelfs. Maar als je iets zo graag wilt en het lukt maar niet, ben ik gevoelig voor zo’n oproep.”

Paniekaanval en huilen

Dat het tóch eng was, besefte ze pas op de dag dat ze trouwde. Ineens sloeg de twijfel toe. “Toen ik mijn trouwjurk aandeed, kreeg ik het helemaal benauwd op mijn borst, een pure paniekaanval. En toen ik voor de deur van de trouwzaal stond, huilde ik: ‘Ik wil niet! Ik wil naar huis.’ Naar dat gevoel had ik moeten luisteren, ik had nooit die trouwzaal in moeten gaan.

Iemand van de productie zei nog dat het echt een leuke man was. Lorena was het zat, die had me al zo vaak getroost en zei: ‘Mam, dit is toch wat je wilde?’ Die druk van dat programma was groot, ook al was het een vrijblijvend huwelijk. Op een gegeven moment deden ze gewoon die deur open. Mijn dochter pakte mijn hand en we liepen de trouwzaal in.

Als ik eraan terugdenk dat ik mijn match Henk voor het eerst bij het altaar zag… Ik was bloednerveus, maar ik wist meteen: hem had ik nooit geliket op Tinder. Ik wilde wegrennen en zeggen: ‘Sorry, ik weet niet hoe je heet, maar ik ga naar huis.’ Maar ja, er stonden 26 camera’s, al mijn vriendinnen, mijn moeder die het afschuwelijk vond dat ik meedeed en had gezegd: ‘Een wetenschappelijk huwelijk bestaat helemaal niet.’ Ik was nog een beetje pissig op haar geweest. Dus: luister altijd naar je moeder, hoe oud je ook bent. Maar nu zat ze toch te huilen op de eerste rij.”

Lees ook: Chantal uit MAFS in ziekenhuis opgenomen met leverontsteking

En dan ben je getrouwd

“Toen begon die trouwambtenaar te praten, en ik dacht: ik ga nee zeggen. Maar ik was nog steeds in paniek. Dan zeg je toch ja, en dan ben je dus getrouwd. Ik dacht: misschien is deze match toch goed, zegt het uiterlijk niets en is hij hartstikke leuk.

Na het ja-woord stonden we op een gegeven moment bij een bruidstaart, presentator Carlo Boszhard kwam er even bij staan. Het ziet er op tv leuk uit, maar ik voelde me verschrikkelijk.”

Daarna was er een feest en ging het bruidspaar met een cameraploeg naar een hotel in Duitsland. “Midden in de nacht kwamen we aan, we zouden de volgende dag naar Turkije vliegen voor onze huwelijksreis. Ik had het koud en was moe, het was een lange autorit geweest. Ik had gehoopt dat Henk zijn jas over mijn schouders zou doen, maar dat deed hij niet. Hij hield de deur ook niet voor me open.

Daarna werd gefilmd dat we in het bubbelbad gingen. Ik wilde het liefst naar bed en voelde totaal geen aantrekkingskracht. Toen kon hij in het bubbelbad die champagnefles niet open maken. Daar ben ik eerlijk in: ik vond het niet mannelijk dat ik dat moest doen.”

Niet hand in hand

De dag erna wilde Chantal haar moeder en kinderen bellen, maar ze was vergeten haar abonnement om te zetten. “Toen bood Henk aan om zijn mobiele hotspot aan te zetten. Daarmee scoorde hij punten, dat vond ik lief. Maar toen ik na een sigaretje nog een keer wilde bellen, bleek hij ’m alweer te hebben uitgezet. Nou, ik had liever een telefoonrekening van zeshonderd euro dan dat ik hem nog eens ging vragen om zijn hotspot.

In het vliegtuig probeerde hij mijn hand vast te houden omdat ik vliegen een beetje eng vind. In Turkije wilde hij ook steeds hand in hand lopen, maar ik weet niet, ik kon het gewoon niet. We sliepen wel in één bed, maar ieder aan onze eigen kant. Die eerste nacht in Turkije probeerde hij me een kusje te geven, maar ik dacht alleen maar: o my god, nee.”

Na die nacht boekte Henk een eigen hotelkamer en wilde hij Chantal niet meer zien. “Ik ben nog gezellig gaan eten met de mensen van de cameraploeg, maar onze wegen scheidden al snel. Na onze huwelijksreis van drie dagen hebben we niet eens telefoonnummers uitgewisseld.” Ze zagen elkaar pas weer op het kantoor van een advocaat, waar ze hun scheidingspapieren ondertekenden.

Boos en verdrietig

Terugkijkend op Married at first sight beseft Chantal dat haar deelname haar veel heeft gedaan. Ze heeft er zelfs haar uiterlijk door veranderd. “Mijn haar is niet meer hoogblond en mijn wenkbrauwen zijn niet meer zwart. Ik was een tijd 24 uur per dag onderwerp van gesprek op social media. Dan ga je geloven wat daar wordt gezegd. Ik vond mijn haar en mijn wenkbrauwen op een gegeven moment ook lelijk.

Vroeger was ik nooit zo: als ik een groene broek met een paarse trui wilde dragen, deed ik dat. Kon mij het schelen als anderen dat niet mooi vonden, dan draaiden ze zich toch om? Maar daarin ben ik veranderd. Ik zou mijn wenkbrauwen best wel weer willen verven, maar ja, straks vindt iedereen ze weer te zwart.

Het is echt heftig geweest. Twitter was het ergste, daar zeiden mensen dingen als: ‘Dat kind van haar lijkt net een debiel.’ Het maakt me boos en verdrietig dat mensen zulke dingen zeggen terwijl ze mij helemaal niet kennen. Wat ze op tv zien, dat ben ik niet. Ik ben leuk, dat durf ik wel over mezelf te zeggen, ik heb humor, ik ben zorgzaam en zou mijn laatste euro aan de buren geven als zij die nodig hebben.”

Veel geleerd

Toch heeft het programma haar ook iets opgeleverd. “Ik ben kritisch naar mezelf gaan kijken. Kijk, iets heeft altijd een voorgeschiedenis. Mijn vader kuste de grond waarop ik liep, ik ben als prinses opgevoed, we hadden het niet slecht. Dus als er dan een man in je leven komt, zijn je eisen hoog. Dan is het moeilijk voor een man om daaraan te voldoen.

Ik merkte ook dat ik weleens arrogant of bot kan overkomen. Dan denk ik: Sjant, misschien kun je het wat genuanceerder en aardiger brengen.” En die hoge eisen aan een man? “Waar het om gaat, is dat ik nu accepteer dat iemand anders ook iemand is. Dat het niet alleen om mij draait.

”Of ze weer mee zou doen, vind Chantal een lastige vraag. “Achteraf denk ik: dat had ik nooit van mijn leven moeten doen. Maar ja, door wat ik heb meegemaakt, heb ik toch veel geleerd. Ik moest door een zure appel heen bijten, maar uiteindelijk ben ik toch blij dat ik heb meegedaan.”

Lees ook: Waarom het koppelsweekend in MAFS álles gaat veranderen