Linda verloor haar schoonzus: ‘De avond voor haar dood maakten we nog toekomstplannen’

18 juni 2021

Afscheid nemen van een dierbare doet altijd pijn. Soms kun je je erop voorbereiden, maar soms blijkt een gesprek met iemand totaal onverwachts de allerlaatste te zijn. Dat overkwam Linda (links), die haar schoonzus verloor.

“Toen ik een relatie met de broer van Yasmine kreeg, hadden wij niet direct een hele goede band. Maar alles veranderde toen onze schoonmoeder onverwachts overleed. Doordat we in die periode veel samen waren om alles te regelen, kwamen we erachter dat we eigenlijk een goede klik hadden. In relatief korte tijd zijn we heel goede vriendinnen geworden.”

Leah

“Yasmine was een heel statige vrouw. Ook was ze heel zorgzaam en stond ze altijd voor de mensen klaar om wie ze gaf. Het maakte niet uit wanneer je haar belde, ze deed alles voor je. Toen ik in verwachting was van mijn dochter werden we nog closer. Yasmine was gescheiden en had geen kinderen, maar ik merkte hoe bijzonder ze het vond om tante te worden. Ik liet haar dan ook graag meegenieten van mijn zwangerschap.

Het moment waarop ze voor het eerst mijn dochter Leah zag, zal ik nooit vergeten. Yasmine was er al snel na de geboorte en toen ze Leah in haar armen had, straalde ze geluk uit. Vanaf het eerste moment was ze stapelgek op haar.”

Gelukkig worden

“In 2017 kreeg Yasmine een burn-out. Ik vond het moeilijk om te zien dat ze totaal niet lekker in haar vel zat. Haar lichtpuntje in die tijd was Leah, daar bleef ze heel veel geluk uit halen. Eind 2017 gingen we samen sushi eten. Het was een gezellige avond en we keken vooruit naar het nieuwe jaar. Yasmine vertelde hoe ze voelde dat 2018 haar jaar zou gaan worden. Ze kon niet wachten om 2017 achter zich te laten, de liefde te vinden en weer gelukkig te worden. Ook vertelde Yasmine dat ze haar testament zou laten opmaken en omdat ze geen kinderen had, wilde ze dat alles naar Leah zou gaan. Ik weet nog goed dat ik een brok in mijn keel kreeg toen ze dat zei.”

Reanimeren

“Toen ik een dag later Leah van de crèche haalde, ging mijn telefoon. Mijn ex-vriend belde om te zeggen dat Yasmine gereanimeerd werd. Ik heb mijn dochter halsoverkop naar een vriendin gebracht en ben gelijk naar het ziekenhuis gegaan. In de gang stonden politieagenten en verpleegsters. Ik ben meteen naar Yasmine gerend, want ik wilde haar zo snel mogelijk zien. Toen ik in haar kamer kwam, waren de artsen nog steeds bezig met reanimeren. Uiteindelijk lukte het ze om haar bloeddruk terug te krijgen, waarna ze snel naar de operatiekamer is gebracht om haar te dotteren.”

Hersendood

“Op de operatiekamer kwamen de artsen erachter dat er geen ader was dichtgeslibd, waardoor dotteren geen zin had. Yasmine zou vanwege neurologische redenen een aantal dagen in coma worden gehouden. Een dag later belde de arts om te vragen of we wilden komen. Diep vanbinnen wisten we al wel wat dat betekende, maar we wilden het gewoon niet geloven. De arts kwam met het meest vreselijke nieuws; Yasmine was hersendood. Op dat moment wist ik niet in wat voor wereld ik leefde. Hoe kon het zo zijn dat iemand van 47 van het een op het andere moment plots was overleden? Een aantal dagen daarvoor hadden we nog uitgebreid over de toekomst gepraat. Dit kon en mocht gewoon niet zo zijn.”

Zoveel vragen

“Uiteindelijk hebben de arts, mijn ex-vriend en ik samen de beademing uitgezet, waarna Yasmine is overleden. Haar lichaam is nog helemaal onderzocht, maar er is nooit een doodsoorzaak vastgesteld. Ik vind het heel moeilijk dat we nooit zullen weten waaraan ze uiteindelijk is overleden. Ik zou haar zo graag willen vragen wat er in de laatste minuten van haar leven is gebeurd. Hoe voelde ze zich? Wat ging er door haar heen? Ik weet dat ik moet accepteren dat deze vragen voor altijd onbeantwoord blijven, maar dat vind ik heel lastig.

Ik mis Yasmine ontzettend. Wanneer ik na een drukke dag uit mijn werk kom, wil ik haar zo graag bellen. Ik wil weer met haar kunnen huilen van het lachen of goede gesprekken voeren wanneer ik niet zo lekker in mijn vel zit. Ik mis Yasmine in alles en ik had het haar zo gegund om weer gelukkig te worden. Ze blijft voor altijd mijn vriendin. De band die wij in zo’n korte tijd hebben opgebouwd, gaat nooit kapot. Daar verandert zelfs haar dood niets aan.”

Yasmine en Leah:

Lees ook: Marianne verloor haar broer door een verkeersongeluk