Fay werd verlaten door haar vakantieliefde: ‘Ik dacht dat we een toekomst hadden’

25 juni 2020

Fay besloot na een vakantie in Turkije terug te gaan naar haar vakantieliefde om te kijken of het toekomst had. ‘Ik dacht echt dat we samen een toekomst hadden’

Fay: “Ik was zeventien en ging met mijn ouders op vakantie naar Turkije. Daar werd ik verliefd op een Turkse jongen, Gencal. Stapelverliefd. Hij was ook helemaal gek op mij en we maakten zelfs plannen voor een toekomst samen. Eenmaal terug in Nederland wilde ik niets liever dan terug naar hem. Dat gevoel was zo sterk, dat ik mijn baan opzegde en vier weken later in het vliegtuig zat, op weg naar een nieuw leven. Ik kon daar mijn studie aan de hogere hotelschool voortzetten, dus ik zag het helemaal zitten. Mijn vader vond het lastig. Hij waarschuwde me voor alle gevaren, maar hij wist dat het geen zin had me tegen te houden. Ik volgde mijn hart.”

Blinde liefde

“Mijn jeugd was moeilijk geweest. Mijn ouders hebben altijd alle keuzes voor mij gemaakt. Dat ik nu naar Turkije ging, was míjn keuze! Het voelde zo heerlijk om nu eens helemaal te doen wat ik zelf wilde. Achteraf denk ik dat het deels ook een vlucht is geweest. Een vlucht in de armen van een jongen die niet écht verliefd op mij was. Maar op dat moment was ik blind van verliefdheid. En leek het nog op echte liefde. Gencal had een huisje voor ons samen geregeld op nog geen twee minuten afstand van het strand. Het was helemaal ingericht en ik voelde me meteen thuis. Hij regelde alles wat ik nodig had, zelfs een scooter om naar mijn werk te rijden. We werkten in hetzelfde hotel, hij als hotelmanager en ik als manager van de kinderclub. We maakten heel lange dagen en daardoor kreeg ik op een gegeven moment toch wel erg veel heimwee. Niet zozeer naar mijn ouders, maar meer naar Nederland. Ik ben twee weken terug naar huis gegaan, ook om mijn visum te verlengen. Maar eenmaal in Nederland wilde ik niets liever dan terug naar Turkije. In mijn ouderlijk huis voelde ik me meteen weer zo in de macht van mijn ouders. Terug in Turkije besloot ik om even rustiger aan te doen op mijn werk, de lange werkdagen nekten me. Ik deed toen wel alles alleen in ons huis, maar niets leek vanaf dat moment nog goed genoeg. We kregen steeds vaker ruzie. Gencal snapte niet dat ik me soms enorm eenzaam voelde.”

Lees ook: Lianne: ‘Het kan wél, gelukkig worden met je vakantieliefde’

Lastig

“Na negen maanden dachten we erover na om naar Nederland terug te gaan. Mijn moeder had te horen gekregen dat ze borstkanker had en het leek me – ondanks de slechte verhouding die ik op dat moment met haar had – toch fijn om dichter bij haar te zijn. Ik twijfelde wel, want het vrije leven, zonder de bemoeienis van mijn ouders, vond ik fijn. Tegelijkertijd had Gencal mij nu helemaal in zijn macht. In plaats van mijn ouders nam híj nu alle beslissingen! Niet helemaal onlogisch, want ik kende weinig mensen, sprak de taal niet. Ik dacht dat het vanzelf beter zou gaan, als ik wat meer ingeburgerd zou raken. Maar nu veranderde alles en bekeken we onze opties om naar Nederland te gaan. Het bleek administratief allemaal erg lastig met een visum en een eventuele verblijfsvergunning. Dus weken we uit naar België. Mijn ouders wonen in Limburg, vlak bij de grens, dus dit was een ideale manier om die lastige papierwinkel te omzeilen. We kregen het visum en Gencal kreeg een tijdelijke verblijfsvergunning.”

Verlaten

“Maar onze relatie verbeterde niet. De ruzies bleven, ik ontdekte zelfs dat hij was vreemdgegaan in Turkije. Maar steeds beloofde hij zijn leven te beteren. Hij deed ook echt zijn best en dus besloten we om te trouwen, zodat hij bij me kon blijven. Zodat we echt aan onze toekomst konden werken. Want de enige manier om een verblijfsvergunning voor vijf jaar te krijgen, was trouwen. Op de dag dat hij zijn verblijfsvergunning kreeg, heeft hij me aan de kant gezet. Ik was er kapot van. Ik dacht echt dat we samen een toekomst hadden! Ja, we maakten vaak ruzie, maar de laatste tijd ging het stukken beter en we hadden het zelfs gehad over kinderen krijgen. Ik heb er veel verdriet van gehad, voelde me als oud vuil aan de kant gezet. Ik twijfelde aan mezelf: had ik dit nou niet kunnen zien aankomen? Ik weet nog steeds niet of het zijn vooropgezette plan is geweest. Eigenlijk wil ik het ook niet weten, want dat zou wel heel pijnlijk zijn. Toch kan ik met een positief gevoel terugblikken op deze hele ervaring: het heeft me zo veel sterker gemaakt. Het heeft me inzicht gegeven in de relatie met mijn ouders, met wie ik alle contact verbroken heb. Ik heb nu heel bewust voor mezelf gekozen, om op eigen benen te staan. Ik heb een nieuwe vriend en hij laat me zien hoe mooi het leven wél kan zijn. We willen heel graag kinderen en die wil ik niet aan de nare en bemoeizuchtige invloed van mijn ouders blootstellen. Het is goed zo, ik ben nu écht gelukkig!”

Lees ook: Marieke reisde haar vakantieliefde achterna: ‘Ik liet alles achter’

Foto: Getty Images