Eveline: ‘Hét seizoen komt eraan’

12 maart 2024

Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.

Het is lastig voor te stellen in deze koude winter waarin het enkel lijkt te regenen, maar hét seizoen komt eraan. Langzaam druppelen boekingen binnen, en oh, wat zijn we daar blij mee.
Met het mooie zien we straks ook wat de regen met ons departement heeft gedaan: veel groen sappig gras voor de springende Limousin-koeien, weelderige varens, propvolle wiegende boomtoppen…

Onverwachte ontdekkingen

Naast verpozen in de natuur wil een mens ook wat ‘leuks’ doen. Op een klein uur rijden zitten twee grote steden en schatten aan onverwachte ontdekkingen, zoals het indrukwekkende oorlogsmonument in Oradour-sur-Glane. Maar hoe zit het met die kastelen? Er zijn er zoveel, ook al is een groot gedeelte privé. Er wonen nog heuse Franse aristocratische families. Sommige zijn gekocht door Britten of Nederlanders, maar gelukkig zijn er zeker nog kastelen open voor publiek. Het is maar net hoever je wilt rijden, want de aller-allermooiste zit op tweeënhalf uur enkele reis. In Frankrijk kijken we anders naar afstand.

Ridder Richard Leeuwenhart

Om meer inspiratie op te doen, bezochten we de VVV in Oradour-sur-Vayres. Nathalie, ze was laatst nog bij ons voor een kop thee, gaf ons de laatste nieuwtjes. Maar, Saint-Mathieu in departement Haute-Vienne ligt exact 3,7 kilometer van het departement Dordogne.
En dus tuften Emiel en ik tussen het klussen door naar de Office du Tourisme in Nontron. We vroegen er om uitjes op maximaal een uur rijden van Villa Verte. ‘Dit is interessant,’ zei de vriendelijke dame, want in dit stuk van Frankrijk bestaat geen chagrijnigheid. ‘En dit. En dit…’ Daar kwam een doos folders. Een zak posters. Drie bundels brochures. ‘Oh, jullie zijn Adult Only?’ Ze nam de kleurplaten weer terug en gaf ons vijftig papieren placemats met daarop nóg meer highlights. ‘En dit is té leuk.’ Ze prikte in een boekje. ‘Dit zijn vijftig privé-kastelen die elk jaar één weekend opengaan voor publiek. Dan loop je gewoon bij de mensen thuis. Of er zijn ridderspelen. Of je kunt valkenieren. Weet je wel, met roofvogels.’ Emiel knikte met glansogen. ‘Daar moeten we een arrangement van maken! Een weekend in de voetsporen van Ridder Lancelot.’ De dame keek verstrooid op. ‘Lancelot is een personage uit een ridderboekje. Je moet Ridder Richard Leeuwenhart hebben, die komt hier vandaan. Wist je trouwens dat er een autorit bestaat langs alle kastelen waar hij ooit is geweest?’ Mevrouw Glimlach stond alweer in de turbo-modus en googelde op haar telefoon. En ja hoor… tussen al die chateaux, precies in het midden van de 180 kilometer lange Richard-Leeuwenhart-route, staat een of andere groene Villa in Saint-Mathieu.

Met onze armen propvol folders, Emiel liep er krom van, beslisten we in de auto dat zoveel heuglijk nieuws gevierd moest worden. Als we een beetje doorreden, haalden we de lunch nog bij dat ene leuke zaakje… In de auto belden we. Er was nog plek.
‘Op Ridder Richard Leeuwenhart’, proostte Emiel met zijn glas Kir, want we passen ons al prima aan in Frankrijk. Ik knikte. Laat het nieuwe seizoen maar komen!

Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.