Ellen ging op haar 48ste voor het eerst samenwonen
12 mei 2019
Soms loopt het leven anders dan bij de gemiddelde mens. Zo weet ook Marianne, die op haar 48ste voor het eerst ging samenwonen. “We zagen elkaar en ik wist meteen: dit is ‘m.”
Soms loopt het leven anders dan bij de gemiddelde mens. Zo weet ook Marianne, die op haar 48ste voor het eerst ging samenwonen. “We zagen elkaar en ik wist meteen: dit is ‘m.”
Ellen (55) heeft een relatie met Henk (57). Ze werkt als tekstschrijver en communicatiemedewerker. Henk heeft uit een eerder huwelijk twee dochters van 22 en 13 en sinds twee maanden een kleindochter.
Happy in mijn eentje
“In mijn vorige relaties had ik niet het gevoel dat ik mijn grote liefde had ontmoet. Van samenwonen kwam het dan ook niet. Ik was happy in mijn eentje en was druk met vrienden en mijn werk. Ik kocht een eigen appartement en heb altijd veel gereisd. Zo ben ik een jaar nanny geweest in Amerika, heb ik een paar maanden als vrijwilliger in Nepal gewerkt en kon ik maanden backpacken in Azië. Bij dat leven paste een relatie ook niet zo.”
Alleen maar oog voor elkaar
“Ik heb nooit een sterke drang gevoeld om kinderen te krijgen. Het kwam er niet van, het was voor mij geen gemis. Toen mijn vijftigste levensjaar in zicht kwam, werd ik lid van een club die leuke evenementen voor singles organiseert. En zo deed ik op een vrijdagavond, nu zeven jaar geleden, aan een kroegentocht door Amersfoort mee. Henk zat aan de bar. We zagen elkaar en ik wist gelijk: dit is ‘m. Ik kan me weinig van de avond herinneren, Henk en ik hadden alleen maar oog voor elkaar. We hebben telefoonnummers uitgewisseld en spraken een week later af. Hij is nooit meer bij mij weggegaan.”
Lees ook het verhaal van Marianne, die op haar 43ste moeder werd
Tweede leven
“Het was wel even wennen, ineens samenwonen, maar het ging ook als vanzelf. Mijn leven ziet er met Henk heel anders uit. Hij heeft twee dochters en een kleindochter, waar ik nu ook mee te maken heb. Ik heb een verzorgende kant in mezelf ontdekt waarvan ik niet wist dat ik het had. Ik maak geen verre reizen meer, maar ga nu bijvoorbeeld kamperen op Texel. Ook dat is heel leuk. Ik ben een tweede leven begonnen, zo voelt het. Ik heb namelijk ook nog eens op mijn 49ste ook ontslag genomen om voor mezelf te beginnen en sinds twee jaar heb ik een beugel.”
Eindelijk een maatje
“Het is absoluut niet zo dat mijn leven hiervoor niets waard was. Ik vind het precies goed zoals het gegaan is. Het is heel fijn nu een maatje te hebben met wie ik alles kan delen. En de vrijheid die ik altijd had, mis ik niet.”
Dit verhaal komt uit Vriendin 19. Daarin lees je ook de verhalen van drie andere ‘laatbloeiers’.
Tekst: Hester Zitvast. Foto’s: Robert Elsing. Visagie: Wilma Scholte.
