Stefanie: ‘Ik heb een idyllisch beeld van een gezellige bakmoeder’

Ondanks mijn wankele ervaring met taarten decoreren, geloof ik nog steeds dat ik in een handomdraai een prachtige taart kan maken. Of misschien wil ik het gewoon goed kunnen en heb ik een idyllisch beeld van een gezellige bakmoeder.

Ondanks mijn wankele ervaring met taarten decoreren, geloof ik nog steeds dat ik in een handomdraai een prachtige taart kan maken. Of misschien wil ik het gewoon goed kunnen en heb ik een idyllisch beeld van een gezellige bakmoeder.

Piece of cake

Vooruit, even spieken op Pinterest mag. Ik zie een leuke taart voor de verjaardag van mijn paardenmeisje: een paardenhoofd in een hoefijzer met een rozet ernaast. Rondom de taart zijn hekjes met bloemetjes erop gemaakt. Piece of cake! Dirk moet werken tot Adriana uit school komt. Ik ben vrij en heb gisteravond de basistaart al gebakken.

Gegarandeerd succes

Natuurlijk breng ik Adriana naar school en blijf erbij als zij trakteert. Daarna spoed ik mij naar huis om met de taart aan de slag te gaan. Pfieuw! Het lukt om de taart in lagen te snijden. Nu lekker vullen. Botercrème met karamel erdoor geeft gegarandeerd succes. Dit keer bekleed ik de taart met choco glazuur. Dikke lappen fondant vinden ze thuis niet lekker. Wel gebruik ik fondant voor de decoratie en zoek het leuke voorbeeld erbij.

Best lastig

Ik neem zilverachtig grijs voor het hoefijzer. Misschien ben ik toch minder handig met fondant dan ik mij herinner. Drie keer prop ik het hoefijzer weer in elkaar. Met behulp van ronde schaaltjes lukt het uiteindelijk om een hoefijzer met enigszins gelijke rondingen te krijgen. De gaten maak ik van de ‘I’ uit de letter uitsteekvormpjes die ik al had. Godzijdank heb ik er nu een vormpje van een paardenhoofd bij gekocht. Maar het opmaken van het hoofd met een chocoladestift is nog best lastig.

Heb je de vorige blog van Stefanie al gelezen?

Geen gezellige bakmoeder

De taart lijkt niet op het voorbeeld en de tijd tikt door. Aan het rozet en de hekjes begin ik niet eens meer. Eindelijk erken ik mijn beperkte capaciteit en besluit het eenvoudig te houden. Zo, naam uitsteken met lettervormpjes, dat vult mooi op. Met twee messen haal ik de taart van het met chocolade besmeurde bord om het op een schone taarthouder te plaatsen. Hierdoor knappen er stukken chocolade af. Hup, toefjes botercrème om de taart heen, zodat de afgeknapte stukjes weggewerkt zijn. Chocolade balletjes op de crème, kaars erop en klaar is de taart.

In tien stukken

Hij ziet eruit alsof hij door een kind is gemaakt, maar het is niet anders. De tijd is om. ‘Oh, wat mooi!’ zegt Adriana als ze mijn kunstwerk ziet. Ook het bezoek spreekt lovende woorden over de taart. Ik glimlach schaapachtig, gegeneerd bijna. En daar gaat de stresstaart in tien stukken. Gelukkig smaakt hij lekker.Gelukkig smaakt hij lekker.

De taart die Stefanie voor haar dochter maakte:

Stefanie: ‘Ik kan mij niet voorstellen ooit zonder kinderen te leven’

OVER STEFANIE

Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 7 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar! Lees hier al haar blogs terug.