Bianca: ‘Ik zoek seks en liefde bij getrouwde mannen’
11 september 2023
Bianca (37) is zwaar gedesillusioneerd in de liefde. Ze is zo vaak bedrogen dat ze zichzelf heeft voorgenomen altijd single te blijven. Voor de lol en de seks heeft ze minnaars. Bij voorkeur getrouwde mannen.
Bianca: “Na in drie relaties keihard te zijn bedrogen, was mijn beeld van mannen al vrij negatief, maar sinds ik single ben, is het niet veel beter geworden. Heel kort door de bocht: ik vind het allemaal onbetrouwbare varkens. Die lieve trouwe labrador? De gezinsman die zich keurig houdt aan zijn huwelijksgelofte? Nou, ik ken hem niet. Ik kom hem niet tegen of ik trek de verkeerde types aan – dat kan natuurlijk ook. Het maakt dat ik me ook niet heel erg schaam voor mijn dategedrag. Sinds mijn laatste relatie uitging, zoek ik daarom de liefde bij getrouwde mannen. Ze zijn attenter, heel gewillig en ze kunnen me geen pijn doen. Ik hoef tenminste niet bang te zijn dat ze vreemdgaan, want dat doen ze toch al.”
Romantisch beeld
“Twintig was ik, toen ik trouwde met mijn grote liefde Thijmen. Ik was stapelverliefd en had een naïef, romantisch beeld van mijn toekomst. Met Thijmen zou ik héél veel kinderen krijgen, later een boerderijtje kopen in Italië en daar zomers aan lange tafels eten met alle kinderen en hun aanhang. Helemaal aan het eind van ons leven zouden we als twee oude besjes, hand in hand in de tuin zitten.
Het was een leuke droom, maar het bleek een illusie. Drie jaar later, precies op de datum dat we elkaar het jawoord hadden gegeven, pakte Thijmen zijn koffer in om bij me weg te gaan. Hij was verliefd geworden op een ander, had al een half jaar lopen rommelen met deze dame en wilde nu definitief met haar verder. Mij achterlatend met onze twee katten en een shitload aan liefdesverdriet.
Een paar maanden later hielp een aardige buurjongen met een eigen klusbedrijf mij bij het onderhoud van de tuin. Misschien erg ongeëmancipeerd, maar dat sjouwen met stenen en bomen en struiken omspitten vond ik echt een mannenwerkje. Adam bood zijn hulp aan in ruil voor een biertje. Hij bleef steeds vaker en langer hangen en uiteindelijk we kregen een relatie.
Bijna acht jaar waren we super happy. Tenminste, dat dacht ik. Wat ik niet wist, was dat hij het klussen erg letterlijk nam. Hij bleek meerdere adresjes te hebben, bij wie hij naast lampjes ophing, ook in die lampen hing. Daar waar hij mij steeds minder aanraakte, bleek hij die genegenheid bij zijn ‘bijvrouwen’ regelmatig in te halen.”
Klaar voor een gezin
“Weer een hoop pijn, narigheid en verdriet later, vond ik mijn geluk bij mijn collega Bart. Ik kende Bart al jaren als een grappige, eerlijke, fijne vent. Hij was eeuwen met zijn Barbara geweest, jaren waarin hij nooit buiten de pot had gepiest. Daar was hij de man niet naar, had hij altijd beweerd. Nu was dat huwelijk over. Ze waren simpelweg uit elkaar gegroeid.
Eenmaal gescheiden, wilde Bart graag met mij afspreken. Hij was qua uiterlijk niet direct mijn type, maar zijn eerlijkheid maakte hem zeer geschikt als levenspartner, zo bedacht ik. Ik was 34 en meer dan klaar voor een gezin. Ik had inmiddels mijn kinderwens teruggeschroefd naar één of twee baby’s, maar wilde niet lang meer wachten. Ik hoopte dat Bart eindelijk die trouwe prins zou zijn.
Helaas. Na een fantastisch begin zakte onze relatie in en klonk wederom hetzelfde verdrietige liefdesliedje. Wéér waren er mysterieuze telefoontjes, vreemde berichten, plotselinge afspraken buitenshuis en een afnemende passie in de slaapkamer. Ik wilde geen jaloerse, achterdochtige vrouw zijn, dus ik zocht naar logische verklaringen voor het gedrag van Bart. Totdat die er niet meer waren en Bart me opbiechtte weer terug te willen naar Barbara, zijn ex. Schijnbaar was de liefde tussen hen toch weer opgebloeid. Hij vond het heel rot voor mij, maar zij paste toch nog nét iets beter bij hem.”
Mensonterend pijn
“Daar stond ik dan, zwaar gedesillusioneerd in de liefde. Wat nu? Veel zin me nogmaals in een relatie te storten, had ik niet. Ik ben misschien wel goedgelovig, maar niet gek. Drie keer was immers scheepsrecht.
En hoe luchtig het ook klinkt, bedrogen worden doet mensonterend pijn. Denkend aan jouw man in de armen van een andere vrouw, hoe hij haar kust, knuffelt en bemint, is alsof ze met een pincet je nagels uittrekken. Niet dat ik dat heb meegemaakt, maar ik kan me er iets bij voorstellen. Het voorgelogen worden en het idee dat jouw grote liefde je willens en wetens pijn doet met zijn overspel is ook bijna niet te handelen. Die beelden bleven opduiken, vooral in de nacht, als ik alleen lag in ons tweepersoonsbed.
Het heeft me heel wat tranen, maar ook therapie gekost om het allemaal te verwerken. Na de ellende met Adam ben ik een jaar lang gaan praten met een psycholoog. Ik heb zelfs EDMR-therapie gevolgd, om zo te kunnen dealen met mijn verleden. Maar nu twee jaar later, kan ik nog steeds niet in slaap vallen zonder tv aan. Ik heb een speciale timer die na een uur de tv uitzet. Zonder geluiden is het me te stil en ga ik malen. Uren piekeren over dat wat me allemaal is overkomen.”
Geen compassie
“Vanuit die ervaring zou je denken dat ik me nooit in zou laten met overspelige mannen. Dat ik ver weg zou blijven van getrouwde mannen, omdat ik weet wat die echtgenotes moeten doormaken. Toch is dat niet zo. Hoe hard het ook klinkt, ik kan er geen medelijden voor opbrengen, noch voel ik iets van compassie. Het lijkt wel alsof al mijn gevoel kapot is gemaakt. Ik heb niet het idee dat deze mannen door mij op het idee worden gebracht hun vrouwen te bedriegen. Zoals ik ook niet denk dat de vrouwen met wie mijn relaties vreemd gingen, de aanstichters waren. Ik denk dat het gewoon in hun genen zit. Ze willen jagen en ik vind het niet erg hun prooi te zijn. Bovendien ben ik geen bedreiging. Anders dan in mijn eigen verhaal, ben ik niet van plan die mannen voor altijd af te pakken van hun echtgenotes. Ik wil geen relatie meer, wel een leuke avond.”
Minnaar-radar
“Het vinden van een minnaar is totaal geen probleem. Ik heb er een soort radar voor, denk ik. Of ik straal iets uit, waardoor ze mij vinden. Mijn eerste lover kwam ik zelfs in de supermarkt tegen. We raakten aan de praat over het zelfscansysteem. Lang verhaal kort: twee dagen erna zat hij bij mij op de bank en dezelfde avond lagen we samen in bed. Dat hij een vrouw en drie kinderen had, wist ik. Dat had hij eerlijk verteld. Maar het was voor hem geen reden om niet bij mij te zijn, dus voor mij ook niet.
Toch heb ik de supermarktman na een paar weken ‘afgedankt’. Het begon me te veel op een relatie te lijken. Hij appte en belde dagelijks en kwam twee keer per week langs. Ik merkte dat ik toch wat gevoelens voor hem kreeg en het vervelend vond als hij het weekend bij zijn gezin was. Bovendien wilde ik meer dan alleen maar seks. Ik vond het ook leuk om een keer uit eten te gaan, maar dat kon niet, omdat we vlak bij elkaar woonden.
Na nog twee onenightstands – een met een oud klasgenoot en een met een man die ik nota bene op een crematie ontmoette, allebei lang en gelukkig getrouwd – besloot ik me in te schrijven op een speciale site voor vreemdgangers. Wel zo veilig: de mannen die daar opstaan hebben allemaal hun redenen waarom ze vreemd gaan en ik praat het goed door te zeggen dat als het niet met mij was, het dan wel met een ander was.
In mijn profiel staat dat ik niet alleen uit ben op lust. Ik heb ook aangegeven dat ik het leuk vind eens naar een theater, het casino of uit eten te gaan. Dat kan, zeker als je kiest voor iemand uit een andere woonplaats of mannen met een zogenaamde open relatie, waardoor ze thuis de vrijheid krijgen met anderen seks te hebben. Zo heb ik een man, een jongen eigenlijk nog, van 23 jaar, die met een man samenwoont, maar bi is. Ik ben zijn uitstapje naar de andere kant. We gaan regelmatig samen naar een grand café om daar op zondag lekker wijntjes te drinken en te loungen.
Of tenminste, dat déden we. Door corona kwam al het uitgaan en het leven in de openbaarheid stil te liggen. Ik heb daarom tijdens de lockdowns wel mannen ontvangen bij mij thuis. Met wie ik dan een gezellige avond had. Ik kookte voor hen of zij namen eten mee, we kletsten en namen een drankje. Het hoefde niet altijd alleen maar seks te zijn. Dat was meestal het toetje.”
Kinderwens
“Mijn moeder weet overal van. Mijn ouders en ik zijn open naar elkaar. Ik kan mijn moeder alles vertellen, maar dat wil niet zeggen dat ze het overal ook mee eens is. Ze maant me vooral voorzichtig te doen om niet gekwetst te worden. Ze is bang dat ik toch zo verliefd wordt, dat ik daar dan weer liefdesverdriet van heb. Maar daar bescherm ik me juist voor door geen ellenlange verbintenissen aan te gaan en ook mannen door elkaar te daten.
Ook herinnert ze me vaak aan mijn kinderwens. Ze is doodsbang dat ik straks van een gebonden man zwanger wordt. Nou, ik zorg er wel voor dat dat niet gebeurt, ik slik immers de pil én vrij alleen met condooms. Het laatste wat ik wil, is dingen gecompliceerd maken. Sowieso zie ik het niet zitten om in mijn eentje een kind op te voeden en zonder vader te laten opgroeien.
Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik denk dat ik überhaupt geen kinderen meer wil. Dat hoofdstuk hoorde bij het boek Happy family. Ik denk dat dat voorgoed afgesloten is. Het klinkt misschien dramatisch: 37 en dan al alle hoop opgegeven voor een vaste relatie. Maar ik vind mijn leven zoals het nu is ook prima. Ik hoef geen sokken en onderbroeken te wassen of naast een snurkende man te slapen. Ik heb letterlijk alleen de lusten: ik word vaak overstelpt met complimenten, liefde en cadeautjes. De mannen nemen vaak parfum of chocola voor me mee of zijn heel erg gul en betalen voor me. Mijn dates zijn meestal wat rijkere zakenmannen. Ik heb met hen ook wel in hotels gelogeerd en gegeten. Ook daar hoefde ik niks af te rekenen.
Een ideale situatie? Nee, daar ben ik eerlijk in. Mijn ideaal is nog steeds dat standaard huisje-boompje-beestje met die lieve, eerlijke, betrouwbare man. Alleen ben ik al mijn geloof kwijt in monogamie en dat is nou net de voorwaarde voor dat idyllische leven.”
Vriendin’s favoriet
Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Liefde in verhouding
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.