Juuls (41) partner is dertien jaar jonger: ‘Het werkt prima’

12 maart 2024

Juul is 41, moeder van een puberzoon, single en zeker niet op zoek naar een serieuze relatie. Dat lijkt voorzichtig te veranderen als ze Oscar ontmoet. Al is er wel een obstakel: hij is 28.

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

‘‘Wie had nou ooit kunnen denken, dat ik zou eindigen met een relatie met een knul die dertien jaar jonger is dan ik. Ik in ieder geval niet. En de mensen om mij heen evenmin. Er rust toch een soort taboe op vrouwen die een relatie hebben met mannen die een stuk jonger zijn dan zij.  Terwijl er andersom in de mannenwereld goedkeurend wordt geknikt als je als 50-jarige man een vrouw van 35 aan je arm hebt hangen. Ik voel best vaak afkeurende blikken, vooral bij meiden die jonger zijn dan mijn vriend. Je ziet ze denken: ‘Mens, zoek iemand van je eigen leeftijd!’ Maar daar trek ik me nu helemaal niks meer van aan. Als ik zo gelukkig ben, dan is dat het allerbelangrijkste, toch? Hoe ik Oscar heb ontmoet? Nou, heel simpel eigenlijk: gewoon in de kroeg. Niks geen dating apps of andere moderne koppelmethoden. Nee, het liep gewoon zoals dat het allerleukste is: spontaan. Ik kwam Oscar tegen in mijn stamkroeg, waar ik bijna elke vrijdag wel te vinden ben. Dan klets ik gezellig bij met mijn vrienden over het leven en genieten we van een speciaal biertje en elkaars gezelschap. Omdat we er vaste klanten zijn, hebben we inmiddels een behoorlijke schare kennissen opgedaan, voor wie de kroeg ook hun vaste inloopplek is. Alle leeftijden zijn er vertegenwoordigd, van twintigers tot zestigers, met heel uiteenlopende achtergronden. De een is getrouwd, de ander single, gescheiden, student, creatievelingen en kantoormedewerkers. Van alle markten zijn we thuis. En dat is echt supergezellig. Leidt ook tot mooie gesprekken. Ja, je merkt het: ik ben er vol lof over. Maar in al die jaren dat ik er kom, was Oscar me nog nooit opgevallen.”

Oogcontact

“Ons verhaal is in juni begonnen, ik was met mijn beste vriend Mark in de kroeg. Het was een vrijdagavond, het ideale moment om onze date-ervaringen en escapades te bespreken. Mark had iets meer te vertellen dan ik. Ik was een hele tijd behoorlijk klaar met mannen en al helemaal met relaties. Mijn eigen dating-leven stond stil. En dat vond ik ook wel prima. Ik was druk met werken, de opvoeding van mijn 16-jarige zoon en alles wat daarbij komt kijken. Midden in ons gesprek begon er iemand didgeridoo te spelen, zo’n blaasinstrument van de Aboriginals uit Australië. Dat klonk  interessant. En uitnodigend. Mark en ik pauzeerden ons gesprek en voegden ons bij de muzikant. We hobbelden wat mee op de maat en ik moet eerlijk bekennen dat er dan bij mij een knopje omgaat. Dan laat ik me meevoeren op de beats en geluiden en zit ik echt even in mijn eigen wereldje. Zo ging het die avond ook. Al werd ik abrupt wakker geschud door ogen die me aankeken. Die blik vergeet ik nooit meer. Twee mooie, donkere, amandelvormige kijkers. Een stoer gezicht, donker haar, een baardje en een wenkbrauwpiercing. Het gekke was: ik kende deze man niet en toch voelde het alsof ik hem al jaren kende. Behalve die blik gebeurde er op dat moment niks. Pas een uur later, toen ik met Mark een zomerplanning aan het maken was, kwam er contact. Ik stond er niet al te charmant bij. Strakke rok en mouwloos topje, steunend op mijn ellebogen, billen achteruit, meekijkend op de telefoon van Mark. Oscar liep langs en zei: ‘Zo, jij staat er goed voor!’ En hoewel ik dat normaal gesproken misschien een stomme en irritante opmerking zou vinden, kon ik die hebben van hem. Ik zei: ‘Dank je! Ik ben Juul. Wie ben jij?’
‘Oscar, aangenaam,’ zei hij terwijl hij mij een stevige hand gaf met een visitekaartje: Oscar, de ontwerper. Het kaartje stopte ik snel weg in mijn telefoonhoesje. Je weet immers nooit waar het goed voor is.
Vanaf dat moment ontstond er ook een instagramconnectie en hadden Oscar en ik dagelijks contact. Die gesprekken gingen over van alles en nog wat. Koetjes en kalfjes, maar ook over diepzinnige zaken, hobby’s, muziek, concerten. En over dagelijkse bezigheden of pittige dingen die op ons levenspad waren verschenen. Het waren fijne berichtjes. Vrolijk ook. Ik begon er naar uit te kijken. En iedere keer dat er een privéberichtje in mijn inbox verscheen, kwam er ook een grote glimlach op mijn gezicht. Zo ontdekte ik dat hij pas 29 jaar was. Ja, ik wist wel dat hij een stuk jonger was dan ik, maar 29… Daar moest ik toch even bij slikken. Een stem in mijn hoofd zei: ‘Juul, hij is wel heel jong!’ En ja, dat knaagde, maar toch zette ik het contact voort.”

De kus

“Midden in de zomer vond er een kleinschalig bierfestival plaats. Net buiten ons dorp, aan de rand van de stad. Het was mooi weer. Ik was in een goede bui, dus ik trommelde mijn vriendin Judith op om mee te gaan. Er worden altijd grapjes over ons gemaakt: ‘Juud en Juul gaan samen op pad!’ Nou deze keer dus ook. We begonnen met een biertje in de zon. Kletsten even bij over de gebeurtenissen in ons leven. Haalden nog een lekker speciaal biertje en besloten toen een rondje te gaan lopen over het festivalterrein. Veel leuke zitjes, een dansvloer. Vrolijke mensen. En… een silent disco! Dan dans je met een koptelefoon op, op je eigen favoriete muziek. Hilarisch om te zien. Daar moesten we heen. We dansten alsof ons leven er vanaf hing. Ik voelde me heerlijk en vrij. Flirtte wat met de mannen die om me heen dansten en genoot van het gevoel van ultieme vrijheid en plezier. En ineens stond Oscar daar! Zomaar voor mijn neus. Juud besloot een biertje te halen en zei nog voor ze wegliep in mijn oor: ‘Nee, Juul. Je gaat toch niet met deze jongen naar bed, hè!?’ Nog voor ik antwoord kon geven, was ze weg. En daar stond ik dan: oog in oog met Oscar. Ik keek hem aan en zei: ‘Wat er ook gebeurt, dit blijft tussen ons. Ik ben niet op zoek naar een relatie. Dan weet je dat vast!’ Waarop hij antwoordde: ‘Ik snap het. We gaan voor avontuur!’
En na die woorden kuste ik hem lang op zijn mond. Gewoon. Zomaar. Zonder blikken of blozen. Ik stond er zelf ook wel versteld van. Het was alsof de tijd even stilstond. En na wat een eeuwigheid leek, maar misschien maar een minuut duurde, kwam Juud terug en moest Oscar even thuis geven aan zijn vrienden. Het magische ogenblik was voorbij. Voor dat moment dan. Juud had te veel gedronken en wilde naar huis. Ik kon niet anders dan haar vergezellen. Oscar appte me nog: Waar ben je gebleven? Sorry appte ik terug. Ik breng Juud naar huis. Calamiteiten. Waarop hij antwoordde: Was gezellig, Juul. Ik zie je snel!”

Het bed

“Het contact bleef. Ik durfde nu wel het 06-nummer dat op zijn visitekaartje stond te gebruiken. De gesprekken verplaatsten zich naar Whatsapp. Het bleef me verbazen hoe relaxed het contact was. Ik had in het verleden vaak relaties gehad met dwingende en pusherige mannen en had inmiddels een behoorlijke allergie voor dit type man ontwikkeld. Maar Oscar was anders. Pushte niet. Was relaxed. Hij stond echt goed op zijn eigen grond en liet zich niet zo snel van zijn stuk blazen. Voor mij was dat een nieuwe gewaarwording, waar ik even aan moest wennen. Ik ging er stiekem vanuit dat mannen van zijn leeftijd toch wel iets van een drang tot voortplanten zouden hebben of de wil om een gezin te stichten. Maar dat was bij Oscar niet merkbaar. Niks gehaast. Alles relaxed. Ja, soms gedroeg hij zich nog als een jonge hond en ging hij het liefst elke dag stappen met vrienden of was druk met gamen en zijn VR-bril. En dan kwamen er weleens wat kinderlijke fantasieën voorbij over dat hij later in een villa met een mega badkamer wilde wonen of hoe graag hij in een mooie en vooral supersnelle Lamborgini zou willen rijden. Maar hoe leuk is dat?
Het was hartje zomer, twee weken na de zoen op het bierfestival. Het contact was goed. We appten elkaar dagelijks ellenlange berichten. En ik wilde hem wel graag weer zien. Ik besloot hem uit te nodigen voor een drankje, op een terras. Hij was bekaf na een avondje doorhalen met vrienden, maar kwam wel opdagen. ‘s Avonds een man, de volgende dag ook. Met wallen tot diep onder zijn ogen, maar een grote glimlach op zijn gezicht. En na het eerste drankje zoenden we elkaar. Boven de tafel langs. Toen we bij sluitingstijd het terras af werden gestuurd, hebben we een kwartier als twee pubers staan zoenen voor de ingang bij de fietsenstalling. Geen oog voor de mensen om ons heen. Waar ik de moed vandaan haalde, weet ik niet, maar ineens hoorde ik mezelf zeggen: ‘Ga je met mij mee naar huis?’ Dat liet Oscar zich geen tweede keer zeggen. En zo belandden we voor het eerst bij elkaar in bed. Hoe dat was? Ik krijg alsnog een kleur  als ik eraan terugdenk. Ik had nooit kunnen bedenken dat Oscar zo bedreven zou zijn in bed. Kennelijk had ik een vooroordeel: jong, dus onervaren. Maar niets bleek minder waar. Oscar kende alle fijne kneepjes van het vak. En dat was toch wel een heel leuke verrassing.”

Flauwe grappen

“De eerste maand konden we het nog stil houden. We zagen elkaar veel. Om de dag. Toch wilde ik het nog niet aan anderen vertellen. Eerst maar eens uitzoeken wat ik zelf wilde. En Oscar natuurlijk ook. Als we in het openbaar samen waren, deden we gewoon naar elkaar. Niet bijzonder liefjes of flirterig. Dat was prima. Ik hoefde die bemoeienis van andere mensen ook niet. Maar ja, toen ik een keer met Mark ging eten en hij mij vroeg naar mijn date-ervaringen van de afgelopen tijd, gaf ik een ietsiepietsie openheid van zaken. ‘Ik ben aan het daten met een man van 29. Een ontwerper. Nu een week of vier. Het is leuk.’ Ik had er nooit bij stilgestaan dat Mark Oscar twee dagen later zou spreken in ons vaste kroegje. Tot ik een appje ontving met de tekst: ‘Juul, 1+1=2, dat snap je wel!’ Ik was zwaar verrast. ‘Waar gaat dit over?’ vroeg ik. Om vervolgens een selfie van Mark en Oscar toegestuurd te krijgen. Hmm, hier was ik dus eigenlijk niet zo blij mee. Juist omdat de grappen over ‘mijn toyboy’ ineens onderdeel werden van mijn dagelijkse realiteit. Ook de vrienden van Oscar kregen langzaam notie van onze escapades en maakten er steeds grappen over. Wat een lastige periode. Mijn vrienden zijn vooral veertigers met een enkele uitschieter naar vijftig, terwijl de vrienden van Oscar zich vooral in het segment van beginnende dertigers bevinden. Hoewel we besloten om ons er niet al te veel van aan te trekken, had ik toch ernstig het gevoel dat mensen naar ons keken, wanneer we per ongeluk hand en hand liepen. Het was lastig om in die periode de focus op onszelf te houden en op wat we aan het opbouwen waren, in plaats van mee te gaan in de angst voor meningen. En dat terwijl we officieel nog niet eens iets hadden. Al weet ik dat Oscar er ook wel weer schijt aan kon hebben en dacht: mensen kletsen toch wel. Zo knap!”

Relatie

“Na drie maanden gingen we samen naar een concert in de stad. Het was de eerste keer dat we ook daar een beetje in de openbaarheid traden. Onze relatie – die dus officieel nog geen relatie was – had zich verdiept. Onze band was hecht. Voor het eerst in mijn leven had ik het gevoel dat ik een man echt kende. Oscar liet zichzelf compleet zien. Zijn mooie dingen, zijn kwetsbaarheden en ook zijn mindere kanten. Echt een open boek. Een stabiele factor in mijn leven. Ik had ook het gevoel dat ik volledig mezelf kon zijn, zonder voorwaarden. Ik was gewoon gelukkig. En stiekem had ik nooit gedacht dat op deze manier te kunnen ervaren. We voelden elkaar goed aan, maakten veel plezier en ja, we waren happy. Dus toen Oscar tijdens het concert zijn armen om mij heen sloeg en in mijn oor fluisterde: ‘Juul, ik weet dat je eigenlijk geen relatie wilde en dat we voor avontuur zouden gaan, maar stiekem zou ik het heel fijn vinden als je mijn vriendinnetje zou worden,’ was er geen moment van twijfel. ‘Natuurlijk wil ik dat!’ zei ik. Echt vanuit mijn hart. En zo is het dus gekomen dat ik een relatie kreeg met Oscar, mijn dertien jaar jongere en geweldige vriend.
Mijn zoon vond het aanvankelijk wel een beetje lastig. Want ja, Oscar zit qua leeftijd precies tussen ons in. Aan de andere kant hebben zij ook echt een klik samen. Ze kunnen samen behoorlijk opgaan in het gamen en dat is stiekem wel leuk om te zien. Het geheim van onze relatie? Nou, dat is eigenlijk gewoon dat we allebei onze eigen dingen kunnen doen. Met onze eigen vrienden. Ja, die van onze eigen leeftijd. En ik ook met mijn kind, natuurlijk. Ondertussen koesteren we onze momenten samen. Het werkt prima. Zolang we elkaar in onze waarde laten, zit het wel goed.”

Tekst: Denise Hagmeijer
Foto: Getty Images  – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd. Namen bij de redactie bekend.

Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.