Makelaar Mandy: ‘Hij buigt naar voren en ik zoen hem. Heel kort. En dan langer’

Tekst: Redactie Vriendin

19 maart 2025

Mandy (32) werkt als makelaar in een middelgrote stad en is kersvers single. Mandy heeft twee logees in huis: Judith en Robin.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Woensdag 19 maart

Na een bezichtiging met een stel waarmee het maar niet wilde klikken, loop ik het overdekte winkelcentrum in. Wat ik ook probeerde, welke grap ik ook maakte, het jonge stel kon er niet om lachen. Alles was en bleef serieus. Ze gaven nergens feedback op, dus ik weet niet of ze wel of niet voor het huis vielen. Ze hebben zoveel energie van me opgezogen, dat ik nul zin heb om nog te koken. Judith heeft gisteren en maandag al gekookt, dus ik heb haar gezegd dat ik de donderdag en vrijdag voor mijn rekening neem. In de supermarkt koop ik alle ingrediënten voor een grote pan hachee, dat kan nog best in maart, een tray roze puddinkjes voor Robin en voor vandaag kies ik lekker lui drie pizza’s en een schaaltje champignons en een paprika om ze te garneren met wat extra groente.

Boer Ronald

Als ik het winkelcentrum uitloop richting de leenauto van Hoeksteen Makelaardij, staat er een lange vent naast de wagen. Heb ik iemands auto geraakt? Of hij de mijne? Of wacht hij op iemand? Wil hij een huis bekijken? Ineens stokt mijn adem als ik de man herken. Het is de boer die me met zijn tractor uit het weiland trok toen ik bij een draaimanoeuvre in de natte berm vast kwam te zitten. Ronald, heet hij. Saskia en ik hadden er onmetelijk veel om gelachen. Ronald de Boer. ‘Hallo!’ Ik begroet hem en bedenk me dan ook dat ik met hem in deze auto anonieme en onvergetelijke seks heb gehad. Vandaag is hij niet in overall en is zijn blonde haar niet verwaaid. Hij draagt een spijkerbroek en heeft nog steeds de leuke rode blossen op zijn wangen. ‘Jongedame.’ Hij zegt het op een grappige manier. ‘Ik zag deze auto en herkende hem. Het nummerbord en het logo van je werk. Ik dacht: ik moet even gedag zeggen…’ Hij knipoogt.

Afspreken

‘Je hebt de auto natuurlijk goed bekeken toen je hem uit de modder trok’, grap ik. Voor ons loopt een dame met twee big shoppers vol met boodschappen. Ronald lacht weer. ‘Van binnen en van buiten.’ Ik voel mijn wangen gloeien. ‘Maar…’ Hij pauzeert even. ‘Het was heel lekker. Voor herhaling vatbaar.’ Ik voel nu niet alleen mijn wangen maar mijn hele binnenste gloeien. ‘Dat lijkt me hier niet zo handig, op een parkeerplaats vol mensen.’ Ronald pakt mijn hand. Ik trek hem niet terug. ‘Zullen we nog eens afspreken? In een hotel of zo?’ En ondanks dat ik Ronald echt heel leuk vind en hij de moeite waard is, ben ik zijn trouwring niet vergeten. Ook vandaag draagt hij hem. ‘Ik vind je heel leuk’, zeg ik eerlijk. ‘Maar ik heb intussen een relatie. Voor mij voelt het nu niet goed om met jou te rommelen. Maar wie weet hoe ik er over een paar maanden bij loop?’ Het tweede deel van mijn antwoord is een klinkklare leugen. Ik heb simpelweg geen zin in nog meer drama. Dit keer wint mijn verstand. ‘Geen probleem’, zegt Ronald. ‘Ik kom je vast nog wel een keer tegen. Hier bij de supermarkt of ergens in een modderige berm ofzo.’ We lachen. ‘Maar ik wil wel een kus. Die was veel te lekker de vorige keer.’ Hij buigt zijn hoofd naar voren en ik zoen hem. Heel kort. En dan wat langer. Het is zo lekker dat als Ronald zich terugtrekt en afscheid neemt, ik bijna spijt krijg dat ik niet met hem heb afgesproken.

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK