Makelaar Mandy: ‘Hij trok me steviger naar me toe…’

Tekst: Redactie Vriendin

10 april 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een middelgrote stad. Ze is verliefd op haar biseksuele maar getrouwde buurman Tijn en heeft een friends-with-benefits-relatie met Dennis. Eerder had ze een seksuele relatie met Jeroen.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Donderdag 10 april

Ik voel mijn wangen nog gloeien als ik aan gisteren denk. Natuurlijk was meneer Hoeks bijzonder blij toen ik hem vertelde over het exclusieve mandaat waarmee de gefortuneerde mevrouw instemde. ‘Het huis is zo elegant dat we echt zo snel mogelijk een video moeten laten maken.’ Hij scrolt voor me door zijn telefoonlijst, op zoek naar de tweelingbroers waarmee we graag samenwerken en die verreweg de mooiste verkoopfoto’s maken. ‘Ik hoop dat ze snel een gaatje in hun agenda hebben. Oh, Mandy! Dit is groots.’ Ik laat mijn baas zijn gang gaan en opnieuw dwalen mijn gedachten af naar gisteren.

Barman

Het pand was fantastisch. De koffie in het caféetje met het Franse interieur onvergetelijk. De barman flirtte behoorlijk met me. Het was impertinent. Brutaal. En overheerlijk. Ik voelde me een filmster. Een fotomodel. Hij bracht me een tweede kop koffie. ‘Cadeau pour toi.’ Opnieuw flirtte hij volop, maar dit keer flirtte ik mee. Ik hield mijn hoofd schuin. Sloeg mijn benen over elkaar. Likte mijn lippen af. Ik genoot. Dit was het leven. Ik zat onder werktijd in een authentiek café in Brussel en had sjans bij een barkeeper. Hij had bruine ogen. Een ringbaardje, keurig getrimd. Een streepjesshirt achter een leren schort. Verrukkelijk, zou Saskia zeggen als ze hier was. Morgen zie ik haar weer. Eindelijk. Vorige week vrijdag zag ik haar voor het laatst. En daar ben ik nog steeds onwel van. En ik, dappere Dodo, hield mijn mond. Morgen moet ik het echt vertellen tegen Saskia…

Brussel

‘Hoe was het in Brussel?’ Mijn collega toont oprechte interesse. Ik zie hem naar me kijken en voel me ongemakkelijk. Vandaag draag ik meer make up dan normaal. Een dikke laag BB-crème. Poeder erover. Mijn wenkbrauwen ingetekend zodat ze donkerder lijken. Het was vandaag hard nodig. ‘Het was een fantastisch appartement. Heb je de foto’s al gezien?’ Ik open mijn telefoon om mijn foto’s te tonen. Ik heb liever dat mijn collega op het scherm van mijn mobieltje kijkt dan naar mij. Vandaag doe ik alles om zijn aandacht af te leiden van mijn gezicht. Want wat er gisteren gebeurde, zal me nog lang heugen.

Un petit bisou

Ik zat in het café, mijn koffiekop was al even leeg. Ik besloot nog even naar het toilet te gaan voordat ik terug naar huis zou rijden. Ik zocht mijn weg in het halletje met twee zwarte deuren. En zomaar ineens werd ik bij mijn arm gegrepen. ‘Un petit bisou, s’il vous plaît’, had de knappe barman gezegd. ‘Een klein kusje om de middag door te komen in deze doodsaaie edoch charmante koffieshop waar zelden zo’n mooie dame komt.’ Ik moest lachen. Duwde hem niet weg, maar gaf hem een zoen terug op zijn wang. Hij trok me steviger naar me toe. Zijn buik tegen de mijne. Zijn hand op mijn billen die me met kracht vasthielden alsof we twee magneten waren. We zoenden. Dit keer langer. En nog langer. De hand van de barman gleed onder mijn blouse, kneedde mijn borsten. Ik liet hem zijn gang gaan, vond het lekker. Maar toen hij zijn hand omlaag wilde schuiven, legde ik mijn handpalm erop. Hij begreep het. ‘Ok,’ zei hij. Zijn hand schoof weer naar boven. Ik voelde zijn erectie door de stof van zijn zwarte kelnersbroek. Het voelde fijn, spannend. Zeker tien volle minuten zoenden we, steeds heviger, soms happend naar adem. Daarna hoorde we een damesstem voor de bar. ‘Allo?’ Een klant wilde bestellen. We lieten elkaar los. Hij gaf me een knipoog. Pakte een papieren handdoek waarmee hij over zijn droge handen wreef toen hij terugliep naar de bar om de wachtende klant wijs te maken dat hij terugkwam van een wc-bezoekje. Ik ging naar het toilet. Maar nadat ik doortrok en de deur opende om mijn handen te wassen, zag ik mezelf in de spiegel en schrok. Mijn kin was vuurrood. De korte, kriebelige haartjes van de getrimde baard hadden me flink gekriebeld. Mijn huid was geïrriteerd. Mijn kin leek op een rode bavianenkont. Dat is morgen vast verdwenen, dacht ik. Maar vanmorgen was het nog steeds flink verkleurd. Ik had mijn foundation en poeder rijkelijk aangebracht. Met een grote glimlach dat wel. Uit de kast had ik mijn enige strepenshirt getrokken, een klein souvenir aan de barman uit de brasserie. ‘Mooi,’ zegt mijn collega’s als hij de foto’s heeft bekeken. ‘Wat een bijzonder pand!’ Ik neem mijn telefoon terug en vermoed dat ik zweverig kijk als ik het zeg. ‘I loooove Brussel!’

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK