Home
Makelaar Mandy
Makelaar Mandy: ‘ Mijn hoofd zegt nee, mijn lijf zegt iets anders’

Makelaar Mandy: ‘ Mijn hoofd zegt nee, mijn lijf zegt iets anders’

23 september 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Tijn, haar biseksuele minnaar, heeft hun relatie on hold gezet. Mandy is er kapot van. En waarom krijgt ze ineens grijze enveloppen met anonieme krantenknipsels?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Dinsdag 23 september

Judith staat in de deuropening, met Fien in een draagdoek en Robin half verstopt achter haar benen. Het ruikt in haar huis naar buitenlucht en melk. Ik haar voorzichtig, alsof ik bang ben iets stuk te maken.
‘Kijk nou,’ zeg ik, terwijl ik in de doek gluur. Fien slaapt, een klein mondje open, haar wangen rond. In smelt. Kan haar zo meenemen naar mijn eigen huis.
Robin schuift zijn voet over de vloer. ‘Iedereen kijkt altijd naar haar,’ moppert hij. Zijn stem klinkt scherper dan normaal.
Judith rolt met haar schouders, moe. ‘Dat bedoel ik dus. Hij voelt zich weggedrukt.’
Ik ga door mijn knieën en kijk Robin aan. ‘Jij bent toch grote broer? Dat is een heldenrol. Zie je dit?’ Ik wijs naar het rompertje dat ik vorige week meebracht. Het is bedrukt met glitterletters: Kleine heldin. ‘Maar grote helden zijn nog belangrijker.’
Robin trekt een mondhoek omhoog, half overtuigd. Hij kruist zijn armen en stampt zacht met zijn voet. ‘Jullie vinden haar gewoon liever.’
Judith bijt op haar lip. ‘Gisteren pakte hij expres haar knuffel af. En toen ik hem erop aansprak, schreeuwde hij dat ik nooit meer van hem hield. Ik stond daar met de baby in mijn armen en wist niet wat ik moest doen.’
Ik leg mijn hand op haar arm. ‘Je doet het goed, lieverd. Deze jongeman zoekt grenzen, dat is normaal. Maar hij voelt jouw liefde wel.’
‘Soms twijfel ik,’ fluistert ze. ‘Alsof ik hem tekortdoe.’ Haar ogen glanzen vochtig.
Ik knijp in haar hand. ‘Je verdeelt je liefde. Hij zal eraan wennen.’
Ze knikt, maar haar blik blijft onrustig. Robin mompelt nog iets onverstaanbaars en duikt dan weer achter haar benen.

We drinken samen koffie, kort maar welkom. Judith vertelt over gebroken nachten, over hoe Robin ineens alles zelf wil doen: brood smeren, knopen dicht, zelfs de buggy duwen. Ik hoor de trots in haar stem, maar ook de vermoeidheid. ‘Hij wil groot zijn, maar eigenlijk wil hij gewoon weer mijn baby zijn,’ zegt ze zacht.
Als ze later weggaat, blijft de geur van babyhuid nog even hangen. Mijn hart voelt warm, maar ook zwaar.

BN’er

Ik check mijn telefoon en zie een appje van de stoute BN’er.
Laatste rondje villa? Ik wil er een prettige streep onder zetten. Een herinnering voor m’n privékladblok.
Voor ik adem kan halen, komt er nog een bericht. Kom op, jij en ik weten dat dit de leukste bladzijde wordt. Je wilt dit ook.
Ik lees de woorden twee keer. Mijn wangen gloeien, al ben ik alleen. Het is schaamteloos en brutaal. Ik hoor zijn stem bijna, die achteloze charme die zich nergens voor schaamt.
Mijn vingers hangen boven het scherm. Ik voel de warmte door mijn buik trekken, sneller dan ik wil toegeven. Mijn hoofd zegt nee, mijn lijf zegt iets anders. Nog net houd ik mezelf tegen. Ik typ niets terug. Nog niet.
Ik leg de telefoon naast mijn toetsenbord, maar mijn ogen blijven ernaartoe glijden. Het scherm licht nog een keer op: Nou? Kort en fel, alsof hij mijn aarzeling doorziet. Mijn keel droogt uit.

Gevaarlijk dichtbij

Op dat moment schuift Maureen langs mijn bureau en legt een stapel brochures neer. Haar blik glijdt kort naar mijn telefoon. Ik draai hem om, te snel misschien.
‘Alles goed?’ vraagt ze.
‘Ja,’ zeg ik. Te fel.
Ze trekt een wenkbrauw op, blijft een tel langer kijken dan nodig is. Alleen dat ene kleine glimlachje, half spottend, half nieuwsgierig.
Als ze wegloopt, draai ik mijn telefoon weer om. En ik voel hoe de spanning onder mijn huid kruipt, tintelend, gevaarlijk dichtbij.

Dit verhaal is geschreven door Mandy

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.