Home
Makelaar Mandy
Makelaar Mandy: ”Ik heb het tegen Erwin gezegd’, vertelt hij’

Makelaar Mandy: ”Ik heb het tegen Erwin gezegd’, vertelt hij’

19 augustus 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Mandy heeft een verhouding met haar biseksuele buurman Tijn. En wat wil haar nieuwe baas toch van haar? Of verbeeldt ze zich dat?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Dinsdag 19 augustus

De Dijkstraat is een draak. Ik heb me het apezuur gewerkt aan een nieuw plan, met een betere routing. Ik print mijn plan en let het op Maureens bureau.
Ze kijkt. Bladert. Zet haar leesbril op het puntje van haar neus.
‘Aardig,’ zegt ze. ‘Werkbaar. Maar het voldoet nog niet aan mijn wensen.’
Ze schuift de papieren naar me toe alsof ze besmettelijk zijn.
Ik voel iets samentrekken bij mijn ribben. ‘Kun je specifieker zijn?’
Ze trekt haar wenkbrauw op. ‘Je zit in de goede richting. Maar je weet wat ik zoek. Kijk er nog eens naar.’
Ze pakt haar telefoon en is weg. Letterlijk. Alsof ik lucht ben.

Saskia

Ik werk tot sluitingstijd met knarsende tanden. Daarna app ik Saskia of ze zin heeft in een drankje. We spreken af op het plein, bij dat kleine terras waar de wijn altijd te koud is.
‘Zware dag?’ vraagt ze, terwijl ze haar zonnebril op haar hoofd schuift.
Ik knik. ‘Maureen vond het plan ‘werkbaar’ maar niet goed genoeg.’
Saskia schudt haar hoofd. ‘Wat een kreng. Ik zou het niet kunnen.’
Ik lach. ‘Jij zou haar een lesje leren.’
‘Zeker weten.’ Ze neemt een slok. ‘Maar goed, vertel… Ben je Silvan al vergeten?’
‘Hm. Best snel, eigenlijk. Leuke herinnering, meer niet.’
Ze trekt haar wenkbrauw op. ‘Dan heb ik nieuws.’
Ik kijk op.
‘Luca,’ zegt ze. ‘Op de avond dat jij met Silvan in het struikgewas zat… hebben wij in de tent gerommeld. Maar dat was nog niet alles.’
‘Wat?’
‘We hebben gezoend. En misschien wel een klein beetje meer. Achter de douches. En… ja. Het was kort maar intens.’
Ze leunt dichter naar me toe. ‘Hij rook naar aftersun en meloenijs. Zijn lippen waren plakkerig van het bier, maar het boeide me niks. Hij trok mijn topje opzij en begon me daar te strelen. Mijn rug tegen het houten hek. Zijn handen ijskoud, maar zo zeker. We vonden een kapotte campingstoel. Ik ging op dat ding zitten en hij kraakte bij elke beweging. Ik dacht alleen maar: niemand ziet ons. Niemand weet dit. En het was heerlijk. Snel, maar… zooo lekker.’
Ik sla mijn hand voor mijn mond. ‘Sas!’
‘Ik weet het. What happens in Isalabona…’
We gieren. Even ben ik het gedoe op kantoor kwijt.

Maar zodra ik thuiskom en me omkleed, komen de zenuwen terug. Ik weet niet wat Tijn me wil zeggen. We hebben dit weekend niet geappt. Hij vroeg alleen of ik vanavond thuis was omdat Erwin werkt.

tijn

Mijn hart bonkt al als ik zijn voetstappen hoor. Hij klopt aan. Glijdt naar binnen. We staan even stil, zonder woorden. Dan slaat hij zijn armen om me heen. Mijn hoofd tegen zijn schouder. Ik ruik zijn huid, een kruising tussen wasmiddel en verlangen.
‘Ik miste je,’ fluistert hij. ‘Meer dan ik dacht.’
We zitten op de bank. Hij pakt mijn hand. Zijn duim strijkt over mijn knokkels.
‘Ik ben in de war. Over jou. Over hem. Over mezelf. Jij bent in mijn hoofd gekropen, Mandy. En ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen zonder iets stuk te maken. Maar ik weet wel dat ik dit niet wil loslaten zonder te vechten.’
Ik slik. ‘Ik dacht ook aan jou. Elke dag.’
Zijn ogen zoeken de mijne. Even wil ik iets zeggen, maar hij is me voor.
‘Ik heb het tegen Erwin gezegd.’

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.