Mariëlle: ‘’Mijn erotische chatdate was in real life een fiasco’’

27 juni 2014

Via internet leek Ruud zo leuk dat Mariëlle dacht helemaal verliefd te zijn. Ze hadden heftige sekschatssies. Maar toen kwam de ontmoeting in real life.

Via internet leek Ruud zo leuk dat Mariëlle dacht helemaal verliefd te zijn. Ze hadden heftige sekschatssies. Maar toen kwam de ontmoeting in real life.

Mariëlle (31): “Sinds een tijdje sta ik op een datingsite. Ik weet dat veel stellen elkaar op deze manier ontmoeten, toch had ik gezworen het nooit zo doen. Ik weet niet, ergens vond ik het een beetje sneu. Een teken van hoe gek onze wereld is geworden. Kom op, internet is handig voor werk en als informatiebron, maar om nu vriendjes daar vandaan te plukken? Ik sta ook bewust niet op Facebook. Doe mij maar echte vrienden, daar heb ik veel meer aan! En tot voor kort vond ik altijd ‘vriendjes in het wild.’ Maar sinds veel van mijn vriendinnen samenwonen, ga ik niet vaak meer uit. En als ik uitga, kom ik foute mannen tegen. Mannen die al gebonden zijn, die uit zijn op een one night stand of die aan het eind van de avond zo dronken zijn dat voor mij de lol eraf is. Het was mijn nichtje die mij ervan overtuigde toch op een datingsite te gaan. ‘Schrijf je toch ook in, was haar advies. ‘Op een datingsite weet je tenminste dat de mannen die je spreekt ook serieus op zoek zijn. En het zit er heus niet vol losers hoor.’ Die avond ging ik overstag. Nerveus zocht ik mijn mooiste foto’s. En vulde het profiel in. Ik heb er uren over gedaan. Je wilt toch een beetje leuk voor de dag komen. Ik vond het doodeng; toen ik de volgende ochtend op mijn werk kwam, vreesde ik dat iemand al had gezien dat ik erop stond. Je zet jezelf toch openbaar te koop. Maar dat waren alleen hersenspinsels. Niemand had iets aan me gezien.

’s Avonds thuis puilde mijn mailbox uit van de berichten! Na een eerste teleurstelling, wat waren er veel stomme, kort, afgezaagde mailtjes van lelijke mannen, vond ik er toch een aantal leuke tussen. Eén sprong er uit. Ruud, net zo oud als ik, die echt een leuk bericht had geschreven. Heel persoonlijk. Hij ging in op de tekst van mijn profiel, zijn grapjes maakten me aan het lachen. En hij zag er nog best goed uit ook! Ik heb meteen een antwoord getikt. En binnen een uur had ik alweer reactie van hem. We mailden een paar dagen over en weer, toen gingen we verder via de chat. Het klikte geweldig met Ruud. Het was al snel zo vertrouwd, dat ik veel met hem deelde. Ik vertelde hem over mijn jeugd, die met een alcoholische vader niet eenvoudig was. Over mijn huidige leven, mijn dromen, mijn angsten. Hij leek alles zo goed te begrijpen. Ik wist niet dat het mogelijk was, maar ik werd smoorverliefd, alleen op zijn woorden. En hij op mij. En de toon werd zo nu en dan heel erotisch. We fantaseerden wat we met elkaar wilden doen. Wat begon met ‘ik kus je nek’ werd ‘ik spreid je benen en begin je zacht je likken.’ Prikkelend dat het was! Opwindend! We maakten elkaar helemaal gek. En daarbij bleven onze kleren niet aan, nee. We betastten onszelf alsof de ander het deed en kwamen zo samen klaar. Ik wist niet wat me overkwam, dat dit kon, zo via de chat! Maar zodra hij ondeugende taal begon uit te slaan sloeg mijn hartslag op tilt en werd ik wee in mijn buik. 3 weken heeft onze digitale romance geduurd. Daarin hebben we ‘het’ wel 10 keer gedaan.

Toen was het tijd voor een ontmoeting. Beiden vonden we het vreselijk eng. Wat als het tegen zou vallen? Dat kon haast niet, daarvan was ik overtuigd, we kenden elkaar al zo goed, er was zo’n klik… maar ja, je weet het nooit. En helaas, op het moment dat ik hem zag zitten, blozend, verwachtingsvol, wist ik het meteen. Dit was zó niet mijn type. Ik herkende hem wel van de foto’s maar zijn uitstraling was heel anders. Bovendien was hij vrij iel en ik hou van grote stevige mannen. Natuurlijk wilde ik het niet zomaar opgeven. Maar ons gesprek bevestigde alleen maar wat ik al vreesde. Hij was aardig, lief: maar níet iemand op wie ik in het echte leven zou vallen. Er was gewoon geen chemie. Van mijn kant dan: hij vond mij fantastisch en maakte voortdurend toespelingen op onze digitale seks. Zouden we straks een kamer boeken en al onze fantasieën in het echt uitleven? Ik moest hem teleurstellen. Binnen een uur ben ik vertrokken. Ruud had tranen in zijn ogen; ik ook. Ik vond het erg hem pijn te doen en vond het zelf ook zo jammer. Op de terugweg, in de auto, dacht ik aan onze sekschatsessies en voelde me daar ongemakkelijk over. Hoe fijn dat ook was, als ik hem eerder in levende lijve had ontmoet, had ik het niet gedaan. Ik sta nog steeds op die datingsite en mail nog wel eens met mannen. Maar sekschats, daar doe ik niet meer aan. Ik wil eerst weten of ik iemand in real life ook aantrekkelijk vind.’