Maria: “Mijn man gaat vreemd, nou èn?”
22 augustus 2014
Maria’s vriendin vindt dat zij een beter huwelijk heeft, omdat haar man altijd braaf naar huis komt na een feestje. Ze vindt het niks dat de man van Maria regelmatig met lipstick op z’n overhemd thuiskomt…
Maria’s vriendin vindt dat zij een beter huwelijk heeft, omdat haar man altijd braaf naar huis komt na een feestje. Ze vindt het niks dat de man van Maria regelmatig met lipstick op z’n overhemd thuiskomt…
Maria: “Onlangs had ik een pittig gesprek met een vriendin. Zij meent dat zij een beter huwelijk heeft dan ik, puur en alleen omdat mijn man Leo mij niet altijd trouw is. Maar ik weet dat dat niet veel hoeft te zeggen. Haar man mag dan wel altijd braaf naar huis komen na ieder feestje of uitstapje, thuis zit hij continu achter de computer en bemoeit zich weinig met het gezin. Attent is hij al helemaal niet; de enige cadeaus die ze krijgt zijn huishoudelijke apparaten. Ik vind dat ik het stukken beter getroffen heb. Oké, het is waar: Leo heeft wel eens een affaire. Vorige maand nog trof ik lippenstift aan op zijn overhemd. Vroeger zou ik daar een flinke scène van hebben gemaakt, nu prop ik het hemd gewoon in de wasmachine. Leuk vind ik het niet, natuurlijk had ik het liever anders gehad, maar ik heb het geaccepteerd. Ik lig er niet meer wakker van. Buiten deze escapades is hij namelijk de leukste man van de wereld. Misschien wel daardóór. Hij voelt zich altijd een beetje schuldig en doet er alles aan om mij in de watten te leggen. En dat kan hij zó goed, dat ik zijn ontrouw voor lief neem. We waren twee jaar getrouwd toen ik voor het eerst ontdekte dat hij een buitenechtelijke relatie had. Ik vond een liefdesbrief tussen zijn kantoorspullen. Binnen een uur zat ik bij mijn ouders, met een grote koffer én ons kind. Vastberaden daar voorgoed te blijven. Leo heeft me toen weten te overtuigen van zijn liefde. Die andere vrouw stelde niets voor bezwoer hij: zij was dan wel verliefd op hem, maar hij niet op haar. Er was er maar één voor hem, en dat was ik! Maar hij had af en toe behoefte aan seks met een ander. Zo erg was dat toch niet? De eerste jaren vond ik het wel heel erg. Vreselijke ruzies hebben we gehad. Ik ben zelf ook een paar keer vreemdgegaan. Niet omdat ik daar zoveel behoefte aan had, maar simpelweg uit wraak. Ik ben zelfs een keer met een zuigzoen in mijn nek weer thuisgekomen. Ik zag Leo wit wegtrekken, maar hij durfde er niets van te zeggen. Wel merkte ik dat hij de maanden erna vaker thuis was, dus het had gewerkt. Tijdelijk. Want hij bleef scharrelen. Op een gegeven moment ging ik beseffen dat het me nog maar weinig kon schelen. Leo en ik hebben het goed samen. We zitten op één lijn, kunnen samen praten en lachen. Als ik ergens mee zit, is hij er voor me. Hij is een goede vader voor de kinderen, we bieden hen een hecht en warm thuis. Wellicht dat hij wel eens met een ander het bed induikt, maar daarna komt hij altijd weer naar mij terug. Met míj gaat hij op vakantie, met míj zat hij eindeloos aan het sterfbed van mijn vader. Dáár gaat het om. Ik denk dat Leo wel voelt hoe ik er nu over denk, al hebben we er nooit over gepraat. Hij gaat gewoon zijn avondjes stappen, en ik laat hem. En ik weet zeker dat wij het beter hebben dan menig stel.”
Tekst: Lydia van der Weide
