Jonas: “Zonder die beelden raak ik haast niet opgewonden meer”
6 december 2013
Jonas is verslaafd aan internetporno.
Jonas is verslaafd aan internetporno.
Jonas (46): “Mijn vrouw Alexandra heeft er geen idee van dat ik vaak naar internetporno kijk. Als ze daar ook maar een flauw vermoeden van zou hebben, was ze vast niet zo begripvol en geduldig wat betreft onze seksproblemen. En terecht: mijn geheime computerleven staat de intimiteit tussen ons in de weg. Al ben ik er niet zomaar mee begonnen, ons seksleven was de afgelopen jaren sterk achteruit gegaan. Het begon met ons eerste kindje: een huilbaby. Kort daarna kregen we een tweeling die twee maanden te vroeg werd geboren en dus heel wat zorgen opleverde. Ons gezinsleven is jarenlang een heksenketel geweest, tijd voor Alexandra en mij was er weinig.
Sinds ook de tweeling naar school is, gaat het beter. We laten hen een paar keer per week naar de naschoolse opvang gaan, zodat Alexandra haar handen vrij heeft en zich weer kan toeleggen op haar grote hobby: het illustreren van kinderboeken. Dit geeft haar nieuwe energie en ik zie langzaam de Alexandra van vroeger terugkomen. De bruisende Alexandra, op wie ik eens zo verliefd werd. Nadat ze jaren vrijwel geen zin had in seks, neemt ze nu weer regelmatig initiatief. Meestal vergeefs: ik krijg maar moeilijk een erectie. Als het al lukt, is het moeilijk hem vast te houden.
Alexandra wijt het aan mijn leeftijd én aan zichzelf; ze heeft mij zo lang verwaarloosd dat ze het niet vreemd vindt dat het nu niet zomaar vanzelf gaat. Zij weet niet dat ik mezelf bijna dagelijks een orgasme bezorg achter de computer. Die pc staat op zolder, de plek waar ik vaak wat klussen afrond die ik van mijn werk mee naar huis neem. Alexandra baalt ervan dat ik zo veel tijd in mijn werk steek. Ze vindt dat ik voor al dat overwerk extra betaald zou moeten worden. Ik weet wel beter. Dat werk is hooguit een halfuur per dag. Daarna start ik internet op, en surf naar mijn favoriete sites. Ik kan me totaal verliezen in het klikken- en doorklikken. Ik vergeet dan alles om mij heen. Bijna alles: mijn oren staan wel op scherp, of ik de deur beneden aan de trap niet hoor opengaan.
Op internet leef ik in een sprookjeswereld van mooie vrouwen die overal voor in zijn. Ik raak ervan in een roes die voor mij verslavend voelt. Als we op vakantie zijn, mis ik het enorm. Dan loop ik gefrustreerd en opgefokt rond en kan ik niet wachten tot we weer thuis zijn. Door mijn soloseks heb ik weinig behoefte meer om normaal te vrijen. Ik ben zo gewend aan al die beelden voor mijn ogen, dat ik zónder haast niet opgewonden raak. Ik hou nog steeds heel veel van Alexandra, maar seks beleef ik eerlijk gezegd liever in mijn eigen fantasiewereld.
Mijn vrouw vermoedt dus niets. Zij stelt voor dat ik viagra ga bestellen, of dat we samen naar een seksuoloog gaan. Vooral dat laatste zie ik niet zitten: ik kan daar moeilijk zitten liegen. En ik heb heus geen derde nodig die mij vertelt dat ik de computer wat vaker uit zou moeten laten. Dat weet ik wel, maar ik vind het nu eenmaal erg prettig om op die manier even aan de dagelijkse sleur en zorgen te kunnen ontsnappen. Ik wil dat helemaal niet opgeven.”
Tekst: Lydia van der Weide
