Placeholder

Iris is verliefd op een vriendin van vroeger

“Ze was geobsedeerd door mij”

“Ze was geobsedeerd door mij”

Iris: “In drie havo kwam Wendy naast mij zitten bij Duits. Al gauw trokken we veel samen op en we kregen een heel aparte band. Een band die me verwarde. Want ik wilde zoveel mogelijk bij haar zijn en als we samen in dezelfde ruimte waren, wist ik precies waar ze was en wat ze deed. Ik voelde een vreemd soort jaloezie wanneer ze met anderen praatte, met wie dan ook. En ik vond haar mooi, ontzettend mooi. Toch heb ik mijn gevoelens nooit aan verliefdheid gekoppeld. Verliefd, dat waren we op onze idolen, op jongens uit onze klas. Nee, ik mocht haar gewoon graag, dat was het. Helaas bleef Wendy dat jaar zitten en ging ze naar een andere school. Onze vriendschap verwaterde snel. Ik denk dat ik gewoon bang was voor mijn gevoel voor haar en daarom geen contact meer opnam.

Zij had hetzelfde, vertelde ze me begin dit jaar op een reünie van onze school. Ik had haar vijftien jaar niet gezien, maar mijn hart stond stil toen ik haar zag. Ze was nog altijd even prachtig. Na een paar wijntjes bekende ze dat ze speciaal voor mij naar de reünie was gekomen. Ze zei dat ze vroeger geobsedeerd door mij was geweest, maar daar niets van had begrepen. Toen lachte ze breeduit en zei: ‘Maar toen wist ik ook nog niet dat ik lesbisch ben!’ Ik schrok me kapot, maar besefte direct dat het verliefdheid was geweest wat er vroeger tussen ons hing. En die verliefdheid is weer helemaal opgebloeid. Die reünieavond zijn we samen weggegaan. We zakten tot laat door en bij het afscheid kusten we. Nog nooit voelde dat zo heftig en mooi. Toen we vreeën, een week later, was dat nog intenser.

Seks met Wendy is zoals seks bedoeld is. Ondanks dat voel ik me erg ongelukkig. Wendy woont samen met een vriendin en dat maakt me gek van jaloezie. Zij wil haar partner graag voor mij verlaten, want ze is smoorverliefd op mij. Maar dan wel op voorwaarde dat wij uitkomen voor onze relatie. En daar heb ik vooralsnog veel moeite mee. Ik weet dat ik met Wendy gelukkiger kan zijn dan ooit tevoren, maar ik vind het doodeng mijn gevoelens voor haar aan mijn vrienden, collega’s en ouders te vertellen. Ze kennen mij als verstokt hetero, en ik ben bang dat ze me zullen afkeuren. Het liefst wil ik nog een paar maanden wachten, voordat ik me ‘voor de leeuwen werp’. Dit kwetst Wendy natuurlijk, zij zou onze liefde het liefste van de daken schreeuwen. Als ík een slag om de arm houd, wil zij ook haar vriendin niet opgeven, met wie ze al een jaar of vijf samen is. Zo rommelen we verder, met overweldigende hoogtepunten als we samen zijn. En met treurige dieptepunten als Wendy weer bij haar vriendin is en ik tijdens familiebezoek de vraag krijg wanneer ik weer eens aan de man raak. Ik zal binnenkort toch moeten vertellen dat ik verliefd ben geworden op een vrouw. Want met Wendy is het zo bijzonder, dat wil ik niet verspelen.” 

Tekst: Lydia van der Weide.