Placeholder

Cecile: “Ik had mijn mailbox niet afgesloten en hij had alles gelezen”

Cecile was gelukkig verloofd met de liefde van haar leven. Toch ging ze stiekem mailen met een oude schoolliefde, en dat liep verkeerd af.

Cecile was gelukkig verloofd met de liefde van haar leven. Toch ging ze stiekem mailen met een oude schoolliefde, en dat liep verkeerd af.

“Iedere ochtend als ik wakker word, ben ik even vergeten wat er is gebeurd. Maar dan valt de werkelijkheid weer als een zware, grote steen op me: het is uit met Richard en het is mijn eigen stomme schuld. Ik heb nog nooit zoveel gehuild als de afgelopen 2 maanden en ik ben ongelooflijk boos op mezelf. Kon ik het maar over doen allemaal!

Richard en ik waren ooit collega’s: 4 jaar geleden werden we verliefd. Richard is een man uit duizenden. Ik kan mij geen beter iemand wensen. Toen hij me 8 maanden geleden ten huwelijk vroeg, heb ik ook niet getwijfeld. Wij hoorden bij elkaar.

Waarom ik toch ging mailen met Timo, een oude schoolliefde? Zomaar, voor de grap. Voor wat afleiding, spanning. Ik ontdekte zijn naam op www.schoolbank.nl. waar je klasgenoten van vroeger kunt terugvinden. Toen ik Timo zag staan, heb ik hem een hartje gestuurd, anoniem. Alleen als hij mij ook een hartje zou sturen, zou hij weten dat het van mij was. Ik was enorm verbaasd toen ik een hartje terugkreeg: ik had nóóit vermoed dat hij mij ook leuk vond! We zijn gaan mailen en al snel zaten we elkaar een beetje uit te dagen. Zo van: ‘Als ik had geweten dat jij op mij viel, dan weet ik wel wat ik met je gedaan zou hebben’ en zo. Binnenkort zou ik voor mijn werk 2 dagen bij hem in de buurt zijn en ik mailde hem heel stout: ‘Ik kom wel bij je aanwippen, dan kunnen we het alsnog doen!’ Zo waren we steeds aan het dollen, over seks aan het praten en aan het fantaseren, maar het was alleen een spelletje. Voor mij wel tenminste. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om Timo écht te gaan opzoeken! Ik vond het gewoon grappig om wat te flirten.

Maar ik vertelde niet tegen Richard, omdat ik wel wist dat hij het niet op prijs zou stellen, en daarom had ik ook, ja, heel achterbaks, een geheim e-mailbox aangemaakt. En die heb ik met mijn stomme kop open laten staan. Ik was juist met een erotische mail naar Timo bezig toen ik een telefoontje van mijn werk kreeg. Een collega was betrapt op diefstal, hele toestanden. Ik er direct heen. Pas toen ik ’s avonds weer naar huis fietste, schoot me te binnen dat ik de computer had laten aanstaan en mijn mailbox niet had afgesloten… Het zweet brak me uit.

Thuis brak de hel los. Richard had alles gelezen. Hij geloofde dat het allemaal waar was wat ik schreef. Dat ik echt naar Timo toe zou gaan binnenkort, daar keek ik toch zo naar uit: dat schreef ik toch zelf?! Hij geloofde niet dat het alleen een spelletje was, en inderdaad, als ik de mailtjes overlees kan ik me dat ook wel voorstellen.

Onze trouwdag is afgeblazen, Richard wil niets meer met me te maken hebben. Hij weigert nu al 2 maanden om met mij te praten. Ik hoop dat ik hem ooit nog kan overtuigen dat ik alleen van hem hou. Timo kan mij niets schelen, ik heb nooit meer contact met hem gehad. Ik kan zijn naam niet meer horen!” 

Tekst: Lydia van der Weide