Home
Persoonlijke verhalen
Ingrids beste vriend overleed na een hartaanval in de auto

Ingrids beste vriend overleed na een hartaanval in de auto

15 juni 2023

Het verlies van een dierbare is ongelooflijk verdrietig. Over hem of haar praten, kan soms helpen. Wie was degene die overleed en wat is zijn/haar verhaal? Deze week vertelt Ingrid (44) over beste vriend Gino die twee jaar geleden onderweg in de auto overleed na een hartaanval.

Ingrid: “Het was al laat in de avond toen ik na de hond uitlaten opeens zag dat ik allemaal gemiste oproepen had. Mijn telefoon stond op stil, dus ik had het niet gemerkt. De beller was een vriend van mijn beste maatje Gino (63). Hij belde mij bijna nooit, laat staan ’s avonds, dus ik was direct alert. Waarom belde hij mij zo laat? Het was het eerste wat ik hem vroeg toen ik hem terugbelde. Helaas had hij slecht nieuws. ‘Gino is dood’, zei hij. Met open mond hoorde ik het aan. ‘Wat zeg je?’ vroeg ik. ‘Gino is dood’, herhaalde hij nog een keer. ‘Hij heeft vanmiddag een hartaanval in de auto gekregen en is vrijwel direct daarna overleden.’
In shock begon ik te huilen. Ik kon het niet geloven. Gino, mijn beste vriend, was er niet meer. Ik had hem de dag daarvoor nog gesproken. Hoe was dit in vredesnaam mogelijk?”

Kort gedatet

“Die nacht sliep ik amper. De enige aan wie ik kon denken, was Gino. We waren al tien jaar vrienden en hadden elkaar leren kennen in de rock ’n roll wereld. Als grote liefhebbers van rock ’n roll en rockabilly gingen we graag naar optredens van verschillende artiesten en zo ontmoetten we elkaar.
In het begin hadden we nog even gedatet. We hadden zo’n enorme klik, dat moest wel een goede basis voor een relatie zijn, dachten wij. Totdat we er na een paar maanden achter kwamen dat ons leeftijdsverschil te groot was voor een relatie. Gino was 21 jaar ouder dan ik en daardoor zaten we in een andere levensfase. Zo wilde ik er graag veel op uit, maar voor Gino hoefde dat niet elk weekend.
Daarom gingen we verder als goede vrienden en dat zijn we tot de dood van Gino ook altijd gebleven.”

Gezellige autoritjes

“Minstens vier keer per dag spraken we elkaar. We belden over de gekste dingen en raakten nooit uitgepraat. Ook gingen we vaak ergens koffiedrinken of er lekker met Gino’s auto op uit. Omdat hij oude, tinnen speelgoed verzamelde, reden we samen regelmatig het hele land door om ergens iets op te halen. En ondertussen luisterden we veel muziek. Elvis was onze grote favoriet. Dan zongen we heerlijk mee.”

Grootste lol

“Gino was zo’n trouwe en zorgzame vriend. Toen ik vijf jaar geleden in een verzorgingshuis zat, omdat het even niet zo goed met mij ging, kwam Gino mij regelmatig ophalen. Dan nam hij mij mee naar zijn huis en hadden we onderweg de grootste lol.
Ook met mijn hondje Harry kon hij het goed vinden. Hij mocht alles bij hem.”

Muziek

“Alles ging altijd zo vanzelfsprekend tussen ons. We waren echt twee handen op één buik. Dat hij er dus opeens niet meer was, kwam heel hard binnen bij mij. Ik wilde graag iets voor hem doen, maar wist niet zo goed wat. Gelukkig betrok zijn familie mij in het regelen van Gino’s uitvaart. Samen met zijn ex-vriendin verzorgde ik hem en ik zocht ook een aantal muzieknummers uit, zoals Friends van B.B. King en A Million Years Or So van Susie Arioli.”

Verweven met elkaar

“Dat ik nooit goed afscheid van Gino heb kunnen nemen, is iets wat ik nog steeds erg moeilijk vind.
Om eerlijk te zijn, kan ik af en toe nog steeds niet geloven dat hij er niet meer is. Dan gebeurt er iets en denk ik: even Gino appen. Waarop ik daarna meteen tegen mezelf zeg: o nee, dat kan niet meer.
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een dag niet aan Gino zal denken. We waren zo verweven met elkaar. Het is jammer dat hij zo vroeg moest overlijden, maar ik ben blij dat ik hem in ieder geval tien jaar in mijn leven heb mogen hebben.”

Tip van de redactie

Helpen bij verlies en verdriet is een onmisbare gids voor wie rouwt of een dierbare wil bijstaan in zijn verdriet. In deze volledig nieuwe editie toont Manu Keirse aan de hand van vele herkenbare voorbeelden hoe rouwen niet gelijkstaat aan afscheid nemen, maar aan anders leren vasthouden. Voor meer info klik op onderstaande button.