Home
Persoonlijke verhalen
Zij vielen voor een foute man: ‘Ik was simpelweg verslaafd’

Zij vielen voor een foute man: ‘Ik was simpelweg verslaafd’

3 juni 2025

Het was niet dat ze niet gewaarschuwd werden voor het liegen, bedriegen en manipuleren, het meest nog door hun onderbuikgevoel. Toch konden deze vrouwen die éne partner niet weerstaan. “Maar ik weet nu: als iets te mooi lijkt om waar te zijn…”

‘Ik was zo verliefd, ik geloofde hem maar al te graag’

Laura (28): “Ik viel voor Daan omdat hij zo romantisch was. Al bij date één bracht hij een rode roos mee. Toen het echt iets werd, verraste hij me met kleine attenties en maakte me continu complimenten. En na drie weken ging hij al voor me op zijn knieën! Als een vriendin zoiets zou meemaken, zou ik haar waarschuwen voor dit soort love bombing, maar ik was zo verliefd dat ik hem maar al te graag geloofde. Het enige dat ik jammer vond, was dat hij zo weinig tijd voor me had. Maar ja, werk hè, zei hij altijd. Tot ik stiekem in zijn telefoon keek – niet fraai, ik weet het – en ontdekte dat hij hetzelfde soort liefdesberichtjes naar maar liefst drie andere vrouwen stuurde. Soms woord voor woord hetzelfde. Toen ik hem confronteerde, zei hij doodleuk: ‘Maar jij bent echt my favorite.’ Verbijsterd was ik. Vooral omdat ik er zo blind ingetuind was. Maar ja, net voor Daan had ik een relatie gehad waarin ik me onzichtbaar voelde. Dus toen Daan me zo op een voetstuk plaatste, was het te onmogelijk daar niet voor te vallen. Sindsdien ben ik voorzichtiger. Want als iets te mooi lijkt om waar te zijn…”

‘Alles draaide om háár problemen, háár onzekerheden’

Naomi (32): “De eerste keer dat Lieke huilde in mijn armen, voelde dat heel speciaal. Haar ex had haar gekwetst, maar met mij durfde ze zich weer open te stellen, zei ze. Ik voelde me vereerd en wilde niets liever dan er voor haar zijn. Dat ze wel erg emotioneel was en op mij leunde, daar sloot ik mijn ogen voor. Maandenlang draaide alles om haar problemen, haar onzekerheden, haar slechte dag op werk. Ik luisterde urenlang, hielp bij iedere paniekaanval. Mijn moeder had het eerder door dan ik. ‘Je bent haar therapeut niet,’ zei ze. Woedend werd ik; ik hield gewoon van haar, wat was daar mis mee? Tot ik na anderhalf jaar totaal op was. Ik kwam thuis te zitten van mijn werk. Denk maar niet dat Lieke er voor mij was. Ze ging vreemd en verliet me ‘omdat ik zo veranderd was.’ De parasiet. Zo ver voor iemand gaan, zal ik nooit meer doen.”

‘Ik was simpelweg verslaafd aan hem’

Melanie (38): “‘Die man is bad news’, zeiden mijn ouders, nadat ik ze per ongeluk met Sander tegenkwam in de stad. Ik reageerde giftig; hoe konden ze hem na een kort gesprekje nu zo veroordelen? Een kaal hoofd en tatoeages zeiden toch niet? Nee, dat is waar. Toch wist ik diep in mijn hart dat mijn ouders gelijk hadden. Want dat Sander weliswaar geen baan, maar wel geld als water had, was verdacht. Maar ik was simpelweg verslaafd aan hem. Aan zijn ondeugende ogen, zijn gulzige zoenen en de spanning die er om hem heen hing. Wanneer hij me ophaalde na college, staarden al mijn studiegenoten ons na. Met hem was elke dag een avontuur: hij nam me mee naar underground feesten op een verlaten bedrijventerrein, waar iedereen drugs gebruikte. Ook ik begon weleens een snuifje te nemen. Na acht maanden, waarin mijn cijfers enorm kelderden, werd hij opgepakt voor drugshandel. Iets waar ik echt niets van wist. Onder druk van mijn omgeving heb ons contact toen verbroken. Wat héb ik een liefdesverdriet gehad. En al ben ik nu alweer jaren gelukkig getrouwd met een ‘goede’ man, het is maar beter dat Sander nooit meer voor me opduikt. Ik vrees dat ik onmiddellijk weer voor hem val.”

‘Toen we betrapt werden, legde hij de schuld bij mij’

Loes (41): “Hij was mijn baas, twintig jaar ouder, en kleedde me bij onze kennismaking uit met zijn ogen. Zeer ongepast, maar ik vond het enorm spannend. En al bleek hij zich op kantoor te gedragen als een hork, toch liet ik me drie weken later al over zijn bureau duwen. Al stonden er foto’s van zijn vrouw en kinderen en had ook ik een gezin. Maar er was zo’n aantrekkingskracht. Een half jaar heeft het geduurd, een tijd waarin ik veel grenzen overschreed. Ook seksueel; ik liet me zelfs overhalen tot anale seks terwijl me dat altijd afschuwelijk leek. Maar met hem genoot ik ervan. Tot we betrapt werden. Hij legde de schuld bij mij en ík werd ontslagen. Ik had het kunnen aanvechten, want hij zat in een machtpositie. Maar de treurige waarheid is dat ik hem nog maanden heb bestookt met berichtjes omdat ik hem zo miste. Terwijl ik thuis de liefste man van de wereld had, die van niets wist. Pas in therapie kwam ik mijn verslaving te boven. Inmiddels heb ik het achter me gelaten. Maar schamen doe ik me nog steeds…”

‘Als zijn vrouw toevallig belde, zag ik hoe briljant hij kon liegen’

Jolanda (43): “Natuurlijk ging hij niet bij zijn vrouw weg. Wat had ik dan gedacht? Maar hoewel vriendinnen me voor gek verklaarden, dacht ik écht dat mijn collega anders was. Want ook toen we nog alleen vrienden waren, zei hij al dat hij weg wilde bij zijn gezin. Dus nee, zijn ‘Mijn vrouw begrijpt me niet’ was níét het clichématige gewauwel van een getrouwde man. Dat ik zag hoe briljant hij kon liegen wanneer zijn vrouw toevallig belde als we samen waren, zag ik als iets wat hij ‘voor ons’ deed. Het kon even niet anders, maar bij mij zou hij dat nooit doen. Ik bleef hem geloven, ook toen hij de scheiding voor zich uit bleef schuiven. Zijn vrouw kampte met het empty nest-syndroom, zijn schoonvader was ziek, toen kreeg zijn zoon een burn-out. Tot na zes jaar, tijdens een vakantie met een vriendin, de waarheid eindelijk tot me doordrong. Hij zou nooit voor mij kiezen. Ik bleek gelijk te hebben: toen ik het uitmaakte, viel hij me bij dat het ‘inderdaad beter was zo’. De lafbek! Achteraf ben ik woedend op mezelf. Wie laat zich dan ook in met een getrouwde man? Ondertussen zijn mijn beste jaren voorbij, ik kan wel janken.”

‘Als ik iets niet wilde, mopperde hij dat ik preuts was’

Miriam (27): “Toen ik Sven ontmoette, had ik nog maar twee vriendjes gehad, net zo bleu waren als ik. Sven was zes jaar ouder, razendknap en een echte womanizer. Ik voelde me uitverkoren dat hij een relatie met mij wilde. Dat hij veel meer seksuele ervaring had dan ik, vond ik spannend. Ik genoot van alles wat ik van hem leerde. Tot hij steeds meer mijn grenzen oprekte. Als ik aangaf dat ik iets niet wilde, mopperde hij dat ik preuts was. ‘Andere meiden vinden dit juist fijn’, zei hij, en liet me porno zien die dat bevestigde. Ergens wist ik wel dat die beelden fake waren, toch raakte hij een zere plek en ik wilde niet flauw zijn. Maar hij ging steeds verder. Hij filmde me stiekem en dwong me tot BDSM. Als ik tegensputterde, dreigde hij ‘dat hij het dan bij een ander zou gaan zoeken’. Tijdens een meidenweekend zagen mijn vriendinnen per ongeluk de blauwe plekken op mijn polsen. ‘Wow, kinky’, zeiden ze lachend – tot ik in tranen uitbarstte. Zij maakten me duidelijk dat wat Sven deed, puur misbruik was. Ik schrok, maar besefte meteen dat ze gelijk hadden. Diezelfde avond heeft mijn vader al mijn spullen bij hem weggehaald. Hij heeft me nog lang lastiggevallen, maar voor mij was het over en klaar.”

‘Mijn spaarrekening was al tot de helft geslonken’

Brigitte (45): “Natuurlijk, ik had meteen in de gaten dat Patrick heel anders was dan ik. Maar dat vond ik juist verfrissend. Bij Patrick leefde ik op. Hij zat vol gekke plannen en was super impulsief. We reden midden in de nacht naar het strand, om naar de zonsopgang te kijken. We hadden seks in de wc van een chique restaurant. ‘Het leven is te kort voor regels,’ was zijn levensmotto. Bij hem ontdekte ik weer mij andere kant, dan de brave, verantwoordelijke vrouw die ik was geweest in mijn huwelijk. Maar ja, zijn vrijbuitersgedrag had nadelen. Dat hij het geld dat hij leende zelden terugbetaalde. Dat hij afspraken niet altijd nakwam. Tot ik doorkreeg dat zijn lang-leve-de-lol biertje rond het middaguur gewoon een verslaving was, maakte ik het uit. Gelukkig maar, want mijn spaarrekening was tot de helft geslonken. Toch kijk ik met plezier op mijn tijd met hem. En ik sta nog altijd losser in het leven!’

‘Als ik hem niet naar de mond praatte, werd hij kwaad’

Priscilla (47): “Bij Hendrik was het liefde op het eerste gezicht. Ik ontmoette hem in de kroeg en vond hem stoer, een echte man. Hij wist wat hij wilde, ging recht op zijn doel af en had zo een succesvolle bouwonderneming weten op te bouwen. In gezelschap kon hij grof, soms zelfs beledigend zijn, maar ik verdedigde hem altijd. ‘Hij is nu eenmaal het type ruwe bolster, blanke pit’, zei ik dan. Tot we gingen samenwonen. Zijn directheid liet weinig ruimte voor mijn mening. Bij elke discussie was hij dominant. Als ik hem niet naar de mond praatte, werd hij kwaad. Soms haalde hij zelfs fysiek uit. Dan was het even ‘sorry schatje’, maar het gebeurde steeds opnieuw. Uiteindelijk ontdekte ik dat zijn ‘succesbedrijf’ vooral op papier bestond. Mijn ruwe bolster verborg geen blanke pit, maar was een onzekere, mislukte man die zijn hele omgeving kleinhield om zich beter te voelen.”

‘Toen ik het uitmaakte, bleek hij me niet te laten gaan’

Ilse (31): “In het begin vond ik het nog wel schattig was, die jaloezie van hem. En dat het vast zou overgaan als hij ontdekte hoe trouw ik was. ‘Leuk toch, hoe hij me mist?’ zei ik tegen mijn omgeving als hij me weer eens belde. Maar hoe serieuzer het werd, hoe benauwder ik het kreeg. Als ik uitging met vriendinnen, appte of belde hij om de haverklap. Of dook onverwachts op in dezelfde club. Ik werd er zo gek van dat ik het uitmaakte. Er volgden eindeloze smeekbeden en liefdesverklaringen. Bloemen op mijn motorkap, briefjes onder mijn ruitenwisser: zo romantisch dat ik toch weer voor hem viel. Maar zijn gedrag werd alleen maar erger. Toen ik het definitief afkapte, bleek hij me niet te laten gaan. Hij bedreigde me, maakte nepaccounts op social media om me te volgen en stuurde foto’s waaruit bleek dat hij me in de gaten hield. Pas toen hij mijn nieuwe vriend een keer aanvloog, stapte ik naar de politie. Zelfs toen heeft het nog maanden geduurd voordat ik van hem afkwam. En al is het al jaren geleden, controleer ik nog steeds wie er achter me loopt als ik ’s avonds over straat ga.”

Wat is een foute man?

Hoe herken je de foute man en wat maakt hem zo aantrekkelijk? Irene Wiersma, schrijver van het boek Prooidier, dat is geïnspireerd op haar eigen leven, weet er alles van.

“Foute mannen zijn vaak charmante types met geen of weinig empathisch vermogen. In liefdesrelaties zetten ze dwingende controle in: doelbewuste patronen van emotioneel en psychisch misbruik. Ook mannen die bescheiden, sympathiek of zwak ogen kunnen fout zijn. Ze zijn dus lang niet altijd goed te herkennen. Zelf heb ik geleerd om naar mijn intuïtie te luisteren. Geeft iemand me een onveilig, angstig of verward gevoel? Dan loop ik er nu met een grote boog omheen. Vooral als je psychisch kwetsbaar bent of beschadigd door eerdere ervaringen, kun je vatbaar zijn voor deze manipulatie-meesters. Eerst word je overladen met complimentjes, cadeautjes en aandacht, waardoor je je bijzonder en gezien voelt: het zogenaamde love bombing. Ondertussen zoekt de man naar je zwakke plekken en breekt je zelfbeeld af. De emotionele band met zo’n foute man kan heel sterk voelen; dat komt door de afwisseling van ‘liefde’ en narigheid. Voor mij voelde het als vuur en benzine. Als je van een foute man af wil komen kun je het beste het contact verbreken of minimaliseren. Zoek mensen in je omgeving die je vertrouwt om je hart te luchten en zoek goede, professionele hulp. En informeer jezelf over toxische relaties. Het herstel kan een lange weg zijn, maar uit eigen ervaring weet ik: het leven kan er uiteindelijk veel beter uit gaan zien!”