Carolien emigreert met haar gezin naar Dubai

7 december 2022

Al maandenlang kijkt Carolien (33) uit naar aankomend weekend. Op zaterdag 10 december gaat ze namelijk emigreren naar Dubai, samen met haar man Maarten (34) en zoontjes Hugo (3) en Jelte (1). Voor Maartens werk zullen ze daar minimaal drie jaar gaan wonen. “Ik ben enorm trots dat het mij is gelukt om mijn bedrijf in Dubai in te schrijven en een eigen visum te krijgen.”

Carolien: “Eigenlijk was het voor ons zo’n drie jaar geleden al duidelijk dat het ooit zou gaan gebeuren: onze verhuizing naar het buitenland. Maarten en ik houden van reizen en nieuwe plekken ontdekken. Op ons 24ste stonden we al op het punt om voor een paar jaar naar Australië te gaan, maar uiteindelijk bliezen we dat weer af, omdat we eerst in Nederland carrière wilden maken. Iets wat we met succes deden, want ik hielp als zzp’er veel bedrijven met hun marketing en Maarten werkte bij verschillende ondernemingen als productiemanager. Drie jaar geleden ging hij aan de slag voor een internationaal bedrijf dat vuilniswagens maakt. De onderdelen worden gefabriceerd in Spanje, Engeland en Nederland en de vuilniswagens zelf worden in Dubai in elkaar gezet. Toen Maarten met de baan begon, werd er direct tegen hem gezegd dat er op den duur werd verwacht dat hij een tijdje in het buitenland zijn werk zou gaan doen. Waar precies, dat was nog niet duidelijk, maar een tijdelijke emigratie stond in ieder geval dus vast.”

Niet te lang wachten

“Maarten en ik vonden het een spannend en leuk vooruitzicht. Onze oudste zoon Hugo was net geboren, dus we zeiden al tegen elkaar dat we er niet te lang mee wilden wachten. Anders was Hugo misschien al helemaal gewend aan een leven en school in Nederland.
In de tussentijd werd ons gezin uitgebreid met de komst van Jelte. Hij was zes maanden toen Maarten op zijn werk oriënterende gesprekken begon te voeren over een verhuizing naar Spanje of Engeland. Beide landen leken ons wel interessant. Ik werkte inmiddels volledig online en kon in principe dus overal mijn werk doen. En de jongens waren nog zo jong. Ze zouden waarschijnlijk veel sneller aan hun nieuwe leven wennen dan kinderen van een oudere leeftijd.”

Woestijn en hoge temperaturen

“Enthousiast wachtten we het af. Naar welk land zou Maarten samen met ons mogen emigreren? Het antwoord kreeg ik totaal onverwachts toen hij vorig jaar op een dag thuiskwam en vroeg wat ik van Dubai vond. Dubai? dacht ik. Dat was wel van een ander kaliber dan Spanje of Engeland. Om eerlijk te zijn, wist ik niet zo goed wat ik ermee moest. Ik was nog nooit in Dubai geweest, maar ik dacht gelijk aan de woestijn, superhoge temperaturen en het feit dat het een streng islamitisch land was. Wat zou dat betekenen voor mij als vrouw? En hoe zou ons leven er daar uitzien?”

Geen eigen visum

“In de maanden daarna lazen we veel verhalen van andere expacts in Dubai. Ook kwamen we met een aantal mensen direct in contact. Ze vertelden dat ze allemaal in een grote internationale wijk wonen en dat er voor de kinderen veel goede, internationale scholen zijn. Als vrouw mag je er gewoon werken, zolang het bedrijf waarvoor je werkzaam bent, je sponsort. Dit houdt in dat je voldoende financiën hebt om jezelf te onderhouden. Werk je als vrouw niet, dan krijg je geen eigen visum en is je man je sponsor. Hij ontvangt dan een sms’je als je bijvoorbeeld geld pint. Een heel erg ver-van-mijn-bed-show, dus ik wilde er alles aan doen om mijn eigen, succesvolle bedrijf ook in Dubai in te schrijven.”

Alles mogelijk

“Afgelopen zomer gingen Maarten en ik er voor het eerst vier dagen naartoe. We wisten al dat we er minimaal drie jaar zouden gaan wonen, maar wilden graag met eigen ogen zien hoe het leven daar was.
Bushaltes met airco, een gigantische skihal, goud pinautomaten (daar pin je dus geen geld, maar goudstaven), het hoogste gebouw ter wereld (de Burj Kalifa, 828 meter hoog en 162 verdiepingen)… De sky is de limit daar, dus vol bewondering bekeken we alles wat Dubai te bieden heeft. Ontzettend indrukwekkend, maar er moest ook van alles geregeld worden, dus we kwamen niet om de toerist uit te hangen. Zo bezocht Maarten zijn nieuwe kantoor waar hij een nieuwe productielijn gaat opzetten en bekeken we samen meerdere internationale scholen. Ook gingen we op huizenjacht. Helaas was dat laatste zonder succes, maar terug in Nederland wisten we online via een lokale makelaar alsnog een mooie hoekwoning in een fijne buurt te strikken. Het is heel fijn dat Maartens werkgever ons daarbij financieel helpt. Onze huidige koopwoning in Nederland gaan we trouwens onderverhuren.”

Mooiste avontuur

“Na heel veel geregel is het dus bijna zover. Ik ben enorm trots dat het mij is gelukt om mijn bedrijf in Dubai in te schrijven en een eigen visum te krijgen. Hierdoor voel ik me een stuk onafhankelijker.
Hugo staat al ingeschreven bij een internationale kindergarten en Jelte zal, zodra hij twee jaar is, naar een prekindergarten gaan. Zelf verwacht ik vanaf dat moment zo’n 32 uur te kunnen gaan werken en Maarten gaat 40 uur per week aan de slag. Gelukkig kunnen we ook gebruik maken van een nanny die op vaste dagen bij ons thuis kan oppassen. Tot voor kort deden mijn ouders en schoonouders dat, dus voor hen is onze emigratie wel lastig. Ze gaan ons allemaal heel erg missen en wij hen natuurlijk ook. Toch weet ik zeker dat dit het mooiste avontuur in ons leven zal zijn. Ik ben benieuwd hoe het allemaal zal gaan verlopen en kan echt niet wachten totdat we ons nieuwe leven in Dubai eindelijk begint!”

Tekst: Renée Brouwer
Fotograaf: @francesstefanie

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.