9x de grootste klusblunders: ‘Compleet hysterisch rende ik naar de buren’

Tekst: Hester Zitvast

29 oktober 2025

Dat klussen niet altijd zonder slag of stoot verloopt, weten we allemaal. Vrijwel iedereen heeft wel eens een misser begaan met hamer, zaag of complete zelfoverschatting. Deze negen vrouwen vertellen over hun meest hilarische (of ernstige) klusblunders.

‘We gingen bijna failliet aan de gevolgen van onze stommiteit’

Sien (57): “Bij het woord klusblunder moet ik meteen denken aan de eerste verbouwing die mijn man en ik ooit samen uitvoerden. Ik denk dat we een jaar of 25 waren. We hebben – heel classic – de sloophamer in een dragende muur gezet. Het was niet zo dat het huis instortte, maar er moest wel met grof geweld worden ingegrepen om onze fout te herstellen. Ach, we waren jong en onwetend en we gingen bijna failliet aan de financiële gevolgen van onze stommiteit. Maar we hebben er wel van geleerd en we zijn inmiddels echt doorgewinterde hobbyklussers. Onze kinderen doen te pas en te onpas een beroep op ons en dat vinden we alleen maar leuk.”

‘Ik had de hoogte- en breedtematen door elkaar gehaald’

Layla (38): “Ik ben geen rekenwonder. En dan druk ik me nog mild uit. Toch heb ik een keer bedacht dat ik wel op maat gemaakte deuren voor onze schuifkast kon bestelen. Toen die dingen geleverd werden, bleken ze absoluut niet te passen. Maar ook niet een beetje niet, gewoon helemáál niet. Wat had ik gedaan? Ik had de hoogte en breedtematen door elkaar gehaald. Iets wat je met een beetje scherp oog natuurlijk direct in de gaten hebt, maar als alles met cijfers aanvoelt als geheimtaal compleet langs je heen gaat. Het was een dure les. De deuren werden niet vergoed natuurlijk, dus we konden alles opnieuw bestellen.”

‘‘Jullie hadden wel dood kunnen zijn’, mopperde mijn schoonvader’

Beatrice (47): “Mijn man en ik zijn niet handig. En met ‘niet handig’ bedoel ik ook écht niet handig. Voor werkelijk alles laten we klusjesmannen invliegen, want als wij het zelf gaan doen – al dan niet met een uitgebreide tutorial van YouTube – gaat het faliekant mis. Rick (48) en ik zijn echte kantoormensen, zeggen we altijd. Geef ons een computer en we lossen alles op. Maar geef ons een schroevendraaier en we maken in een half uur een huis onbewoonbaar. Toen we nog niet zo lang bij elkaar waren, hadden we nog niet de financiële middelen die we nu hebben. Als we iets te klussen hadden, vlogen we onze ouders in of we deden het zelf – met alle gevolgen van dien. Een van onze ergste flaters vond plaats in ons eerste huis. Ik had prachtige tegels voor de keuken gekocht. Van die handgebakken tegeltjes, allemaal uniek en geen rand gelijk. Mijn schoonvader zou de keuken tegelen. Hij begon er enthousiast aan, maar na een uur zaten er nog geen vier tegels op de muur. Dat ze allemaal ongelijk waren, vond hij een ramp. Mijn schoonvader is echt zo’n man die een liniaal langs de stapeltjes papierwerk op zijn bureau legt. Pietje Precies. Hij kan echt wel tegelen, alleen niet met de tegels die ik had uitgezocht. Na een dag zuchten en steunen, had hij nog niet de helft gedaan. We merkten aan alles dat hij er tegenop zag de volgende dag terug te komen.
‘Wij gaan dit doen. Hoe moeilijk kan het zijn?’ zei ik tegen Rick, die het daarmee eens was. We zouden zijn vader verrassen door het met z’n tweetjes in een avondje op te lossen. Nou, dat hebben we geweten. We gingen zo fanatiek tekeer, dat we vergaten dat de elektra open en bloot lag en dat de natte voegen heel lekker geleiden. Ik was de eerste die een fikse optater kreeg. Daarna stond Rick onder stroom. En toen ik weer. We hadden géén idee hoe dat kon. Uiteindelijk hebben we toch maar mijn schoonvader gebeld. Die stond niet veel later op de stoep met een schroevendraaier waarmee je blijkbaar ook kunt testen of iets elektrisch geladen is. Dat bleek zo te zijn met de halve tegelwand. De oorzaak? Allemaal klodders nat voegsel op een open stopcontact. “Jullie hadden wel dood kunnen zijn”, mopperde mijn schoonvader. Dat blijkt achteraf een beetje overdreven, maar feit is dat wij onszelf behoorlijk overschat hadden.”

‘Ik kon wel janken toen ik die schutting tegen de vlakte zag gaan’

Geeske (42): “Mijn vriend Leon en ik hebben een paar jaar geleden samen een schutting in onze tuin gerealiseerd. We hebben een hoekhuis en de schutting tussen onze woning en die van de buren was prachtig. Zoiets wilden we ook aan de buitenkant van de tuin. Online hadden we gezien hoe dat moest en we besloten dat we dat prima zelf konden. Hoe ingewikkeld kon het zijn? Een paar palen de grond in, de schuttingdelen er tussen bevestigen – kind kan de was doen. We zochten in de bouwmarkt uit wat we nodig hadden en kregen daar al een beetje de indruk dat we mogelijk toch iets minder handig waren dan we dachten. De medewerker die ons hielp, kwam met klustermen waar we nodig nooit van gehoord hadden. Toch verloren we onze positieve instelling niet. We haalden de oude schutting weg en gebruikten de gaten waar mogelijk om de nieuwe schutting te plaatsen. Het zag er op het oog best aardig uit, maar als je er ook maar een beetje tegenaan duwde, ging alles op en neer.
‘Dit klopt toch niet?’ vroeg ik Leon.
‘Nee, natuurlijk niet. Maar ik heb geen idee hoe we dit gaan fiksen’, was zijn antwoord. We zijn allebei nogal van het oplossen van onze eigen ellende. Aan hulp vragen doen wij niet. De schutting stond een maand of vier, toen er een enorme storm over ons land raasde. Je raadt het al; onze schutting ging om. Ik kon wel janken toen ik ‘m tegen de vlakte zag gaan. Tegelijkertijd werd ik er ook heel melig van. Ik wist natuurlijk ook wel dat de hele buurt dit zou zien. Onze buren hadden ons enkele maanden eerder óók zien klussen… Gelukkig waren er een paar zo lief ons te helpen bij het herstellen. Ze hebben ons voor de grap zelfs tot Buurman & Buurman omgedoopt. De schutting staat inmiddels al jaren kaarsrecht, maar nog steeds moet ik er wel eens aan denken hoe ie er ooit bij lag.”

‘Al zestien jaar krijgen we er opmerkingen over’

Merel (36): “Bij ons zit de kraan in de keuken verkeerd om. Ik weet niet precies hoe ik het goed moet uitleggen, want ik ben zelfs ook geen klustalent, maar het komt erop neer dat als je de kraan richting het blauwe gedeelte draait, je warm water krijgt. Tja, dat had natuurlijk ook hersteld kunnen worden, maar ik heb een man in de categorie ‘Help, mijn man is klusser’. We zijn er inmiddels allemaal al aan gewend, maar als we visite krijgen en zij hun handen bij ons wassen, krijgen we er áltijd een opmerking over. Al ruim zestien jaar…”

‘Er bleek allemaal leidingwerk door de betreffende muur te lopen’

Eva (31): “Ik heb sinds drie jaar een heel fijn huisje en ik wilde heel graag de muur tussen de woonkamer en de keuken slopen voor een wat ruimtelijker gevoel. Al mijn hele leven denk ik dat ik alles kan. Dat ik overal verstand van heb en dat ik nergens hulp bij nodig heb. Dus besloot ik op een dag in een nogal impulsieve bui die muur met een sloophamer te lijf te gaan. De afwerking zou later wel komen.
Wat bleek? Er loopt allemaal leidingwerk door de betreffende muur. Daar kwam ik na een paar flinke klappen achter. Gelukkig had ik nog niet zo hard geramd dat het water door mijn woonkamer spoot, maar dat scheelde niet veel. In tranen heb ik mijn vader gebeld.
‘Eigenwijze troela ben je toch ook’, mopperde hij toen hij de ravage zag. We hebben uiteindelijk een klusjesman in de arm genomen om de boel te fiksen, want ik was echt niet van het idee van die open keuken af te praten. Het grapje heeft me handenvol geld gekost.”

‘Stond hij die muur te sausen met traplak’

Esther (48): “De muren van onze trapkast moest nog geschilderd worden. De gehele verbouwing hadden we uitbesteed, maar er waren een paar kleine puntjes die nog op de i gezet moesten worden. ‘Kun jij dat niet even doen?’ vroeg ik mijn vriend Taeke op een dag. Alle overgebleven verf stond in de schuur en daar stond vast nog wel een bus latex bij, leek me. Een grotere kluskluns dan mijn vriend is er niet. Maar kom op; een muurtje even witten, dát kon ie toch wel? Niet dus. Hij was al een tijdje bezig, toen ik bij hem ging kijken en zag dat er wel een heel gekke glans op de muur zat.
‘Wat smeer je daar nou op de muur?’ wilde ik weten.
‘Dit’, zei hij, terwijl hij wees op het etiket van de verf.
Traplak. Mijn vriend stond een muur te sausen met traplak. ‘Ik dacht dat dit wel goed was, het is toch voor de trapkast?’ zei hij. Ik heb echt over de grond liggen rollen van het lachen. Ik had hem op dit gebied laag ingeschat, maar blijkbaar niet laag genoeg.”

‘Compleet hysterisch rende ik naar de buren’

Nikki (34): “Ik heb hoogzwanger een plank opgehangen in de babykamer. Daarbij boorde ik dwars door de waterleiding van de aan de babykamer grenzende badkamer. Dat ik van de paniek niet ter plekke bevallen ben, vind ik nog altijd een wonder. Ik ben compleet hysterisch naar mijn buren gered, die me hebben geholpen. Maar wat een ravage zeg… Alles was al klaar, behangen en wel en nu konden we een heel deel opnieuw doen, alleen maar omdat ik het geduld weer niet kon opbrengen er mee te wachten tot ik hulp had.”

‘Loodgieter erbij, honderden euro’s lichter’

Janneke (42): “Ik weet niet of dit onder klussen valt, maar ik besloot op een dag even de zwanenhalzen van onze twee wasbakken in de badkamer te ontkoppelen om lekker schoon te maken. Mijn domheid begon er al mee dat ik ze los had gemaakt en schoon ging maken in de wasbakken zelf – al het water rechtstreeks mijn badkamerkastjes in. En daarna bleek dat ons systeem door de aannemer met veel kunst- en vliegwerk in elkaar was gezet door afwijkende maten. Lang verhaal kort: Ik kreeg die zwanenhalzen er nooit meer onder en mijn man ook niet. Loodgieter erbij gehaald, honderden euro’s lichter. Maar alles wel weer lekker schoon…”

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.