Lucille Werner verloor vader aan zelfdoding: ‘Heel onverwachts geweest’

Lucille Werner verloor vader aan zelfdoding: ‘Heel onverwachts geweest’

In ‘De Kist’ gaat presentator Kefah Allush in gesprek met Lucille Werner over het leven en de dood. Lucille verloor op 21-jarige leeftijd haar vader aan zelfdoding, wat een grote impact had op haar leven. 

Let op: dit artikel gaat over zelfdoding. 

Twee handen op één buik

“Mijn vader en ik waren echt twee matties, twee handen op één buik”, vertelt Lucille. “Mijn vader was een grote, knappe, fysiek sterke man en ik was toch een dochter die juist fysiek wat kwetsbaarder was. En ik was mentaal krachtig en sterk en bij tijd, en bij wijle kon hij dat wat meer verliezen, dus we vulden elkaar uitstekend aan.”

Onverwachts

De zelfdoding van haar vader kwam heel onverwachts. “We hebben nooit gedacht: zo zal het eindigen.” Lucille woonde nog thuis toen het gebeurde. In de jaren erna probeerde Lucille de ander te behoeden voor de vraag waar haar vader aan gestorven was, als het ging over haar ouders. “Toen dacht: ik waarom zat ik daar zo in vast? Omdat het een soort taboe is. Mensen vinden dat shockerend. Ik denk dat ik daar wel last van heb gehad.”

Praten

Lucille vertelt dat haar vader een fantastische vader was. Ze vindt het dan ook niet lastig om over hem te praten, maar wel over zijn dood. “Als ik met mijn verhaal kwam, dan was het: ‘Oh.’ Toen dacht: ik dat verdient hij niet. Dat komt natuurlijk omdat je weet wat voor vader hij is geweest.”

Veel vragen

Allush vraagt of ze kwaad is geweest op haar vader. Ze legt uit dat ze veel vragen heeft gehad, maar niet boos op hem kon zijn. “Tuurlijk heb je vragen, van: waarom, en wat dacht je toen en wat voelde je toen? Honderden vragen. Wat hadden we kunnen doen? Had ik nog iets kunnen doen? Maar geen boosheid, nee.”

Verwerking

Nog steeds is ze bezig met het verwerken van het overlijden van haar vader. “Je bent daar iedere dag mee bezig. Dat is een proces wat nu nog steeds gaande is. Ik kan wel iedere dag onder een heel dik dekbed gaan liggen, maar vervolgens stap ik daar toch liever weer uit. Met al mijn verdriet.” Lucille denkt dat het gevoel nooit meer weg zal gaan. “Het is natuurlijk zo heftig geweest, zo dramatisch, zoveel verdriet dat er zoveel momenten nog in het leven zijn dat je denkt: waar hangt-ie uit, waar ben je toch?”

Ze praat soms tegen haar vader. “Voor een debat of een tv-programma in het verleden zei ik: ‘Pap, denk erom hè, dat ik niet val.’ En dat is nog nooit gebeurd, dus wellicht …”

De Kist kun je hier terugkijken.

Denk je aan zelfdoding? Neem dan 24/7 gratis en anoniem contact op met 0800-0113 of chat op 113.nl

Bron: EO
Foto: ANP

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.