Jan Dulles over verlies dochtertje: ‘Haar lach zal ik nooit vergeten’

20 januari 2021

In december sloeg het noodlot toe voor Jan Dulles en zijn vrouw: hun dochtertje Donna overleed door complicaties door een scheurtje in haar middenrif. In weekblad Privé vertelt de zanger voor het eerst over deze traumatische gebeurtenis.

“Ik heb wel het idee dat veel fans, maar ook andere mensen zich afvragen: ‘Hoe zou het nu met hen gaan?'”, vertelt Jan over de reden van het interview. “We hebben zoveel warme berichten uit het hele land mogen ontvangen. Hopelijk kunnen we met ons verhaal ook mensen helpen die in eenzelfde situatie zitten.”

‘Het was een sterke meid’

De zanger legt uit hoe het kwam dat Donna, op het eerste gezicht een kerngezonde baby van drie maanden oud, van de een op andere dag overleed. “Achteraf zijn we erachter gekomen dat Donna een scheurtje in haar middenrif heeft gehad. Dat hebben wij nooit geweten en ook niet kunnen ontdekken dat ze daar pijn of last van had. Ze mankeerde nooit wat, was juist heel gezond. Het was een sterke meid die altijd maar lachte. Blijkbaar is dat echt van het één op het andere moment misgegaan.”

Trauma

“Op de vrijdagavond voor haar overlijden, was ze een beetje slap”, vervolgt Jan. “Dan nog had je kunnen denken, ‘Misschien is ze niet lekker’. Er was geen reden tot paniek, dus ook niet om de huisarts te bellen. Die ochtend erna was het nog steeds hetzelfde. We zeiden wel tegen elkaar: ‘Wat moeten we doen? Lekker laten liggen, ze trekt wel weer bij’. Blijkbaar was ze wat moe. Ik heb haar die ochtend nog in bad gedaan. Toen ik haar daarna op de bank neerlegde, werd ze een beetje wit. Dat was voor ons een reden om de dokter te bellen.” Daarna gaat het snel: vanaf het moment dat Jan de telefoon weer neerlegt, is Donna niet meer zichzelf. “Ik pakte haar vast en hield haar vast. Op dat moment is ze overleden in mijn armen. Dit is een trauma dat nooit meer weggaat. Vreselijk, echt vreselijk.”

Lachen

Om met het enorme verlies om te kunnen gaan, houden Jan en Caroline zich vast aan de onvergetelijke momenten met hun dochtertje. “Ze was twee of drie dagen oud, toen ik Donna voor het eerst zag lachen”, vertelt de zanger trots “Dat is uitzonderlijk, dat komt normaal gesproken pas veel later bij een baby. Dat was de enige communicatie die ik eigenlijk met haar had. Een moeder is veel closer met een baby. Maar als ik een paar uur weg was geweest en weer terugkwam, dan werd ik begroet met die lach. En die lach bezorgde mij lamme benen. Daar werd ik gewoon verlegen van, alsof ik verzuurd werd. Die lach zal ik nooit meer vergeten.”

Bron: Privé