Britt Scholte openhartig over burn-out: ‘Wilde niet toegeven’

Weinig ruimte

Britt maakte in korte tijd vier sterfgevallen mee in haar omgeving. Hoewel het geen mensen waren die heel dicht bij haar stonden, stond zij onmiddellijk klaar voor hun nabestaanden. Die verzorgende rol nam ze vrijwel vanzelfsprekend op zich, terwijl haar eigen leven ook al volop draaide. Tegelijkertijd werkte ze twee fulltimebanen en richtte ze zich volledig op haar eigen restaurant. “Doordat ik heel erg focuste op het restaurant, heb ik minder ander werk kunnen doen waar ik mijn geld mee verdiende, waardoor ik dacht: hoe ga ik nu dan rondkomen?”

Financieel begon het te wringen. Haar buffer, opgebouwd uit jaren acteerwerk, was volledig verdwenen. “Ik had het allemaal geïnvesteerd in mijn eigen huis wat ik had gekocht en mijn twee restaurants.” Op haar 25e had ze bovendien zowel een auto als een scooter. “Maar daardoor was mijn buffer weg.”

Geen back-up

Toen haar acteerklussen minder werden, besefte ze dat ze nergens meer op terug kon vallen. “Ik kon eigenlijk nergens meer op terugvallen, waardoor het financieel opeens ook een error kreeg van: hoe ga ik dit in hemelsnaam doen?” Ze verkocht haar auto, haar scooter en trok weer bij haar ouders in. Een vriendin ging tijdelijk in haar huis wonen en betaalde de helft van de hypotheek. Maar de klappen bleven komen en haar trots kreeg het zwaar te verduren. “Ik wilde niet toegeven dat het eigenlijk niet goed ging. En dat heeft er echt voor gezorgd dat ik helemaal instortte.”

Britt op Bali

Uiteindelijk besloot Britt langere tijd naar Bali te vertrekken. Niet voor een luxe retraite, maar omdat het financieel simpelweg verstandiger was en ze fysiek afstand nodig had van het leven waarin ze zichzelf verloor. “Ik moest gewoon fysiek weg uit die situatie, omdat ik maar door bleef werken.” Als ondernemer kon ze niet makkelijk stoppen, maar dat betekende dat ze structureel over haar grenzen ging. Haar omgeving begon zich steeds meer zorgen te maken. “Het was op een gegeven moment zo erg dat vriendinnen van mij maaltijden maakten en in de vriezer stopten, omdat ze bang waren dat ik niet voor mezelf zorgde.”

Door haar mentale toestand lukte werken niet meer en hoe meer ze stilviel, hoe meer alles afbrokkelde. “Je moet wel aanstaan en dat stond ik gewoon niet. Dat ging gewoon even compleet kapot allemaal. Alles wat ik had opgebouwd ging kapot voor mijn gevoel.”

Waar het misging

Op Bali begon ze opnieuw te voelen, denken en zoeken naar wie ze eigenlijk is zonder alle verantwoordelijkheden die ze jarenlang droeg. “Dat ben ik allemaal een beetje voor mezelf aan het ontrafelen.” En terugkijkend weet ze precies waar het misging: ze wilde zo graag voor iedereen zorgen dat ze vergat om zelf te rouwen en te voelen.
“Zelf niet gaan rouwen, maar de focus volledig op een ander gooien. Dat haalt je dubbel en dwars in.”

Beeld: ANP

Bron: Podcast Krachtdenkers