Stefanie (1)

Stefanie:’Ondanks zorgen, vind ik het fijn dat ik een moeder ben’

Hopelijk ben ik gauw klaar met mijn Sinterklaassurprise, zodat ik nog even aan mijn nieuwe kinderverhaal kan werken, voordat mijn jongste dochter uit school komt. De badkamer poets ik wel als mijn kind met haar tablet op de bank hangt. ‘Economisch met tijd omgaan’, noem ik dat.

Met een hoofd vol dingen die moeten en een tikkende klok in mijn nek, knip ik een vorm uit. De surprise is al best leuk. Ik word enthousiast. Toch geniet ik er minder van dan vroeger. Toen werkte ik vol toewijding aan een surprise. Ik had zeeën van tijd, waardoor het wachten op het Sinterklaasfeest ondraaglijk prettig was. Knutselend op mijn slaapkamer, hoorde ik mijn moeder neuriën, terwijl de geur van zuurkool mijn kamer binnendrong. Het voelde vanzelfsprekend. De verantwoordelijkheid voor het gezin lag niet bij mij. Ik ging volledig in de Sinterklaasvoorbereiding op.

‘Fijn dat ik moeder ben’

Nu ben ik moeder. Ik vind Sinterklaas vieren nog steeds gezellig, maar wil vooral dat mijn kinderen ervan genieten, ondanks het incomplete gezin dat we zijn geworden en ondanks dat ze bijna allemaal zelf volwassen zijn. Ik knik tevreden naar mijn surprise, maar kan me niet volledig ontspannen. Op de radio klinkt het zoveelste Kerstliedje. Thuis en op mijn werk vinden ze dat niet leuk. Mij kan het niets schelen. Ik ben toch alleen, nou ja, met onze kat dan. Boeddha ligt op tafel. Hij kijkt naar de stroken die ik knip. Ineens haalt hij uit naar een stuk papier. Het scheurt af. De luie kater kauwt er een paar keer op, waarna hij weer rustig gaat liggen. Hij heeft alle tijd en hoeft zich nergens druk over te maken. Maar ik wil niet met hem ruilen. Ondanks zorgen, problemen en momenten waarop ik heb gefaald, vind ik het fijn dat ik een moeder ben. Ik ben een gelukkig mens, ook al voel ik niet meer dat intense genot, zoals alleen een kind het kan voelen.

Gezellig

Misschien had mijn moeder dat ook, net als ik. Al weet ik dat zij het Sinterklaasfeest wel heel gezellig vond. Met een matige portemonnee zorgde ze voor de leukste cadeautjes. Of ze maakte zelf iets, zoals een kussentje waar ‘Dolly Dots’ op stond, omdat ik fan van die meidenband was. En ze kon fantastisch dichten. Mijn moeder had ook zorgen over haar kinderen. Toch zorgde ze ervoor dat het gezellig was. Ik hoop dat ik het net zo leuk kan maken als zij dat kon. Maar nu snel opruimen, mijn dochter uit school halen en dan samen gezellig theedrinken.

Lees ook: ‘Waarom zit er zo veel agressie in deze jonge relschoppers?’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.