Canva1 2023 01 10t133849.690

Tweelingzussen trouwden met tweelingbroers: ‘Hebben we óók nog dezelfde schoonfamilie’

Er waren eens twee eeneiige tweelingen. Zou het niet grappig zijn, dacht Cupido, als die samen twee setjes zouden worden? En zo geschiedde. Dit jaar trouwden, allemaal op hun 27ste, Lonneke met Sonny en Romy met Jordi. “Ineens gingen ze tegelijk op één knie.”

Speciale band

Romy: “Lonneke en ik hebben een speciale band. We zijn eeneiig. Dat merk je wel, het is bij ons hechter dan tussen andere broers en zussen. We denken vaak hetzelfde. Soms typ ik een berichtje naar Lonneke en dan typt zij mij net hetzelfde.”
Lonneke: “Nu lijken we wat minder op elkaar dan vroeger, ik heb een bril en een andere haarkleur. Maar als kind konden mensen ons moeilijk uit elkaar houden. Ja, daar maakten we weleens misbruik van. Als ik bijvoorbeeld beter had geleerd voor een toets dan Romy, ging ik in haar plaats in de klas zitten om die toets te maken.”
Romy: “Lonneke heeft ook mijn brommerrijbewijs gehaald. Ik had nogal faalangst en zij had het al. Mijn autorijbewijs heb ik wel zelf gehaald – dat durfde ik niet aan, autorijden moet je gewoon goed kunnen. We voelen soms ook dingen aan van elkaar. Soms denk ik: er is iets met Lonneke. Dan voel ik mijn hart helemaal kloppen. Dan bel ik haar en blijkt ze zich niet lekker te voelen. Zelf vinden wij dat ook bijzonder, alsof we een soort telepathie met elkaar hebben. Als we apart van elkaar gaan shoppen, komen we ook vaak met precies hetzelfde thuis. En een keer hadden we tijdens het kerstdiner precies hetzelfde aangetrokken.”

De vonk slaat over

Lonneke: “Op de middelbare school waren Romy en ik bevriend met Sonny. Toen kreeg Romy een relatie met Jordi, Sonny’s broer. Zij zijn ook een eeneiige tweeling.”
Romy: “We gingen uit met een groep vrienden, een aantal bleef daarna bij ons slapen. Jordi was een van hen. Die avond hebben we gekust en kregen we een relatie. Ik was toen zestien. Een jaar later kreeg Lonneke iets met Sonny.”
Lonneke: “Zijn relatie ging uit en na een ander avondje stappen, sloeg bij ons ook de vonk over. Toen moest ik het aan Romy vertellen. Dat vond ik moeilijk. Ik was bang dat ze het raar zou vinden dat ik iets had met de tweelingbroer van haar vriend. Het is ook een beetje raar. We zouden dan dezelfde schoonfamilie hebben en dan hadden we wéér alles samen. Maar Romy vond het meteen goed.”
Romy: “Ja, natuurlijk.”
Lonneke: “Sonny en Jordi hebben een verschillend karakter. Jordi past goed bij Romy, Sonny past goed bij mij. Zij hebben ook een hechte tweelingband, dus ze begrijpen ons goed. Ze vinden het niet raar dat wij de hele dag aan het appen en bellen zijn. We bellen zeker twee keer per dag, maar meestal vaker. We wonen vijf minuten fietsen bij elkaar vandaan, we zien elkaar om de dag. En als we net bij elkaar weggaan…”
Romy: “… bellen we weer, haha.”

Partijtje gejankt

Lonneke: “Vorig jaar juni zijn we ten huwelijk gevraagd. Dat was superleuk. Onze ouders hebben een vakantiehuis in Spanje, waar wij ook regelmatig naartoe gaan. De jongens hadden onze ouders al om onze hand gevraagd. Ze wilden ons graag in Spanje ten huwelijk vragen, en vroegen onze ouders of ze wilden helpen om iets op te zetten.
Dus onze ouders appten op een gegeven moment dat ze een vip-avond voor vier personen bij ons favoriete restaurant hadden gewonnen, mét een speciale act. Helaas moesten zij alweer naar huis, dus toen mochten wij gaan. Voor het hoofdgerecht kwam een zanger bij onze tafel een liefdeslied zingen. Romy en ik hadden niets in de gaten. Ook niet toen de eigenaar met een kistje onze kant op kwam. Pas toen de jongens opeens opstonden, keken we elkaar aan. Toen ze tegelijk op één knie gingen, klapte iedereen in het restaurant.”
Romy: “Ik huil normaal nooit, maar toen heb ik wel even een partijtje gejankt.”
Lonneke: “We hebben het enorm getroffen met Sonny en Jordi.”

Speciale dag

Romy: “In augustus zijn we getrouwd. Samen, ja. Ik denk niet dat we het daar echt over gehad hebben, we zijn gewoon begonnen met plannen. We waren het er wel over eens dat het een speciale dag was en dat we dus allebei ons eigen moment moesten hebben.”
Lonneke: “We zijn altijd met z’n tweeën, ik zou het niet fijn vinden om alléén in de belangstelling te staan. Dus voor ons was het vanzelfsprekend om samen te trouwen.”
Romy: “We hebben alle twee een aparte afspraak gemaakt om onze bruidsjurk uit te zoeken, we wilden niet in dezelfde jurk. De toespraken op onze trouwdag hebben we ook apart gedaan en natuurlijk het jawoord. De jongens wilden ook niet hetzelfde aan. Onze kleding matchte wel.”

Toekomstdromen

Lonneke: “Na de bruiloft zijn we met z’n vieren op vakantie gegaan. Naar Spanje, waar we ten huwelijk zijn gevraagd. We gingen uit eten bij dat restaurant. Volgend jaar gaan we op huwelijksreis naar Afrika. Ja, we gaan ook met z’n vieren op huwelijksreis. Het is superfijn om samen op vakantie te gaan. Wij liggen graag in de zon en de jongens zijn heel actief. Anders moeten we elke keer mee, haha.”
Romy: “Het is onze droom om samen een huis te bouwen en dan ieder in een eigen deel te wonen. Maar wel met een gemeenschappelijke ruimte en een gemeenschappelijke tuin.”
Lonneke: “Of we ook kinderen willen? Ehh… ja.”
Romy: “Nu nog niet, hoor. Je hebt het niet voor het zeggen, maar het zou leuk zijn als ze qua leeftijd een beetje dicht bij elkaar zitten.”
Lonneke: “Dat ze op dezelfde dag geboren worden, bijvoorbeeld, haha…”
Romy: “… en dat ze dan gezellig samen kunnen spelen in onze gemeenschappelijke tuin.”

Tekst: Ella Mae Wester
Foto: Ruud Hoornstra
Visagie: Lisette Verhoofstad.

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.