De neef van Clasina overleed plotseling na een zware tijd

Tekst: Redactie Vriendin

3 mei 2024

Het verlies van een dierbare is ongelooflijk verdrietig. Over hem of haar praten, kan soms helpen. Wie was degene die overleed en wat is zijn/haar verhaal? Deze week vertelt Clasina (49) over haar neef Harm die voor haar als een broer voelde. “Ik kon niet geloven dat hij er opeens niet meer was.”

Clasina: “Mijn neef Harm en ik zijn altijd heel close geweest. Als kind logeerde ik vaak bij hem en zijn vader (zijn ouders waren gescheiden) en hij voelde echt als een broer voor mij. Ook toen we volwassen waren, hielden we contact met elkaar. We zagen elkaar meestal maandelijks en het was altijd fijn om samen met Harm te zijn.
Dat hij in 2016 een hartstilstand kreeg, kwam heel onverwachts. Nietsvermoedend liet hij zijn hond uit toen hij opeens op straat in elkaar zakte. Een voorbijganger reanimeerde Harm en een ambulance bracht hem vervolgens met spoed naar het ziekenhuis. Onderweg werd Harm getroffen door een hartstilstand.
Zijn zus belde mij met het nieuws en ik ging direct naar het ziekenhuis. Dat Harm het overleefd had, was een grote opluchting. Toch schrok ik wel toen ik hem in het ziekenhuisbed zag liggen. Hij leek wel tien jaar ouder en zag er heel kwetsbaar uit.”

Hersenbloeding

“Gelukkig knapte Harm daarna op. Na een paar weken in het ziekenhuis te hebben gelegen, mocht hij weer naar huis. Helaas kreeg hij op de dag van zijn ontslag een hersenbloeding. Ik was op dat moment op vakantie op Gran Canaria en schrok me kapot toen ik het via een kennis op Facebook hoorde. Ze vroeg hoe het met Harm ging en zei dat ze erg geschrokken was van het nieuws over zijn hersenbloeding. Omdat ik geen idee had waar ze het over had, belde ik mijn moeder. Zij bevestigde het nieuws en zei er direct bij dat ze mij in overleg met mijn nicht expres nog niet op de hoogte had gesteld omdat ik in het buitenland zat.”

Slechte vooruitzichten

“Geschrokken hoorde ik het aan. Het liefst wilde ik meteen naar Harm toe, maar dat was niet zo makkelijk te regelen vanuit de Canarische Eilanden. Daarom sprak ik met mijn moeder af dat ze mij op de hoogte hield. De vooruitzichten waren slecht. Harm lag in coma en volgens zijn artsen was de kans groot dat hij zou overlijden.”

Revalideren

“Uiteindelijk bood het verwijderen van een deel van Harms schedel verlichting. Hiermee werd de druk die hij op zijn hersenen had, verminderd. Wonder boven wonder knapte Harm daarna weer op. Hij woonde samen met zijn dementerende vader en vond het vreselijk dat hij niet voor mijn oom kon zorgen. Ik denk dat hij daardoor de kracht vond om beter te worden.
Toen de druk op zijn hersenen weg was, werd het weggehaalde deel van zijn schedel teruggeplaatst, daarna kon Harm beginnen aan zijn revalidatie. Ook hierbij was Harm vastberaden om alles zo snel mogelijk weer te kunnen. In een paar maanden tijd leerde hij opnieuw lopen, eten en praten. Helaas was hij door zijn niet-aangeboren hersenletsel wel zijn sociale filter kwijt. Zo wilde hij graag in contact komen met de man die hem op straat gereanimeerd had, maar al snel kon hij niet meer stoppen met hem te bellen. Dit was niks voor Harm, voor zijn hersenbloeding was hij juist heel rustig.”

Epilepsie

“Na een flinke tijd revalideren, kon Harm eindelijk in 2019 weer thuis met zijn vader wonen, zijn zusje woonde toen ook weer thuis. Het ging heel goed met hem, maar door alles wat zijn lichaam te verduren had gekregen, had Harm wel epilepsie ontwikkeld. Hier slikte hij medicijnen voor, maar daarmee kon hij niet voorkomen dat hij toch een paar epileptische aanvallen kreeg.”

Isolatie

“Dat was niet het enige waar Harm mee te dealen had. Begin 2020, een half jaar na zijn thuiskomst, overleed zijn vader namelijk. Dit vond Harm echt verschrikkelijk. Toch probeerde hij daarna zijn leven alsnog op te pakken.
Jammer genoeg bleek Harm in oktober 2020 zware corona te hebben. Hij werd in isolatie opgenomen in het ziekenhuis. Bij hem op bezoek gaan, was door de strenge maatregelen geen optie. Het enige wat ik kon doen, was Harm appen. Hier reageerde hij nog wel op, maar heel warrig. Zo schreef hij gekke zinnen en gaf hij geen antwoord als ik vroeg hoe hij zich voelde.”

Plotseling overleden

“De daaropvolgende nacht werd ik door mijn nicht gebeld dat Harm was overleden. Blijkbaar had hij een epileptische aanval gehad en dat was hem, in combinatie met corona, fataal geworden. Ik kon het niet geloven. Ondanks alles wat hij had moeten doorstaan, ging het juist beter met hem. Hij had zich meerdere keren enorm herpakt en toch was het opeens helemaal misgegaan. Ik was echt ontzettend verdrietig.”

Bikkeltje

“Harm is maar 48 jaar geworden. Een week na zijn overlijden zou zijn 49ste verjaardag zijn. Stiekem keek Harm al uit naar de dag dat hij 50 jaar werd. Dat wilde hij groot gaan vieren, maar dat heeft hij niet meer mogen meemaken.
Het moeilijkste vond ik dat ik geen afscheid van hem had kunnen nemen. De laatste keer dat ik hem zag, was ongeveer twee weken voor zijn overlijden. Als ik toen wist dat hij er binnenkort niet meer zou zijn, dan had ik hem graag gezegd hoeveel ik van hem hield en hoe trots ik op hem was. Ik noemde hem niet voor niks ‘Bikkeltje’. Zijn leven is absoluut niet makkelijk geweest, maar ondanks alles stond hij heel positief en blij in het leven. Hij liet zich nooit uit het veld slaan. En zo wil ik hem graag ook blijven herinneren…”
Tekst: Renée Brouwer
Foto: eigen foto

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.