Miranda’s dochter werd zeven weken te vroeg geboren

18 december 2023

Welke kerst zal jij nooit vergeten? Deze week vertelt Miranda (40) over de kerst die haar altijd bij zal blijven. Ruim drie weken voor kerst in 2014 werd haar dochter Amber bijna zeven weken te vroeg geboren. Een spannende tijd brak aan, maar op eerste kerstdag kreeg Miranda het mooiste cadeau dat ze zich op dat moment kon wensen…

Miranda: “Ik was bijna 33 weken zwanger van mijn eerste kind toen ’s nachts in bed opeens mijn vliezen braken. Zelf had ik het niet meteen door. Ik voelde wel dat ik nat was, maar ik dacht eerder dat ik door mijn zwangerschap een beetje incontinent was geworden. Totdat ik steeds meer vocht begon te verliezen en ik ’s ochtends de verloskundige belde. Ze kwam direct en stelde gebroken vliezen vast. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis en werd meteen opgenomen. Vervolgens kreeg ik weeënremmers en injecties voor de longrijping van mijn kindje.”

Te vroeg geboren

De gynaecoloog legde uit dat de medicatie voor de longrijping 48 uur nodig had om de ontwikkeling van de longetjes te versnellen. Daarna was het niet meer nodig om eventuele weeën te remmen. Natuurlijk was het voor mijn dochter wel beter om tot minimaal 37 weken in mijn buik te blijven, maar als ze eerder kwam, was er een heel goede kans dat ze het zou overleven. Daarom werden de weeënremmers gestopt en was het afwachten wat mijn lichaam ging doen. Omdat mijn vliezen al gebroken waren, moest ik tot 37 weken bedrust houden, maar een paar uur later begonnen mijn weeën al. En voordat ik het wist, was mijn dochter Amber er. Ze werd op 1 december, na slechts 33 weken en 2 dagen zwangerschap, geboren.”

Wisseltransfusie

“Amber woog maar 1815 gram en werd vlak na haar geboorte naar de high care afdeling gebracht. Daar werd haar gezondheid en ontwikkeling goed in de gaten gehouden en drie dagen na de bevalling kreeg ze met spoed een wisseltransfusie. Het bleek dat haar leverwaarden niet goed waren (haar lever was door haar vroeggeboorte nog onvoldoende ontwikkeld) en daarom moest haar bloed vervangen worden met dat gezond bloed van een donor. Voor mij en mijn man was dat een erg spannende ingreep, maar gelukkig ging het goed.”

72 uur alarmvrij

“In de weken daarna lag Amber op de kinderafdeling. Ik sliep bij haar op de kamer, zodat ik haar zoveel mogelijk zelf kon verzorgen. Het was niet de kraamtijd die ik voor ogen had gehad, maar ik was blij dat ik in ieder geval bij haar kon blijven. Op de dag voor kerst (Amber was toen 36 weken en 3 dagen) bespraken mijn man en ik met de kinderarts de voortgang van Amber. De arts zei dat ze het erg goed deed, maar dat we er rekening mee moesten houden dat premature kindjes vaak pas naar huis mochten na de uitgerekende datum. Omdat Amber zo vooruitging en al 2365 gram woog, kwam ze misschien toch in aanmerking voor ontslag. Ze moest dan wel 72 uur alarmvrij zijn. Dit hield in dat ze geen saturatie- en hartslagdips meer mocht hebben. Ook moest ze zichzelf op temperatuur kunnen houden en alle voedingen goed tot zich kunnen nemen. Amber slaagde voor alles, maar de grens van 72 uur zou pas op eerste kerstochtend om 04:00 uur voorbij zijn. In overleg met de kinderarts besloot ik die nacht thuis te slapen. Zo kon ik nog even bijtanken voordat mijn man en ik het echt helemaal alleen moesten doen. En die nacht kregen we het verlossende telefoontje van de verpleging: Amber mocht mee naar huis, op eerste kerstdag!”

Lekker op de bank

“Het was de mooiste kerst ooit. Omdat we lekker in onze bubbel wilden blijven, hadden we familie en vrienden gevraagd om nog even niet bij ons thuis langs te komen. En toevallig moest mijn man ‘s avonds op eerste kerstdag werken, dus opeens was ik helemaal alleen met Amber thuis. Daar lag ik dan op de bank met mijn pasgeboren baby. Ik vond het echt heerlijk.”

Nog een decemberkindje

“Inmiddels is Amber al negen jaar. Na haar kregen we op 5 december 2018 nog een dochter, Eva. Ook zij werd te vroeg geboren, met 34 weken en 4 dagen. Na een aantal weken ziekenhuis en operatie aan haar eierstok mocht ze een week voor kerst mee naar huis. Opnieuw zat ik dus lekker met kerst met een pasgeboren baby op de bank en dat vond ik zo ontzettend knus. Voor ons is de decembermaand heel bijzonder. We vieren twee verjaardagen, Sinterklaas én kerst en dat is best druk, maar ook erg gezellig. Ik zou echt niet anders willen!”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Stichting Early Birds, fotograaf Nancy Grotenhuis/ Grotenhuis Fotografie

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.