Canva1 78

Mariska had een helende bevalling: ‘Ik had volledig de regie’

Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Mariska (31) die na drie nare bevallingen eindelijk vorig jaar een helende bevalling had. “Ik had zelf volledig de regie, waardoor ik dichtbij mezelf kon blijven.”

Mariska: “Ik wist altijd al dat ik graag moeder wilde worden. Het duurde alleen even voordat ik van mijn eerste kindje zwanger werd. Uiteindelijk had ik in 2015 een positieve zwangerschapstest in handen. Wat was ik blij! Helaas was ik negen maanden lang erg ziek en in het laatste trimester kreeg ik zwangerschapsvergiftiging. Fysiek en mentaal voelde ik me al slecht, maar door de zwangerschapsvergiftiging was ik echt doodziek. Wat volgde, was een inleiding en dat vond ik superheftig. Vooral omdat mijn weeën heel snel op gang kwamen. Omdat ik ze stil onderging, geloofde niemand het. Ook niet dat ik veel pijn had, maar toch werd na vier uur mijn dochter al geboren.”

Placenta

“Omdat er door de zwangerschapsvergiftiging niks meer van mijn placenta te maken was, kon de gynaecoloog niet goed inschatten of er nog iets was achter gebleven. Daarom moest ik onder narcose voor een operatie, maar dat was iets wat ik absoluut niet wilde. Onder narcose gaan, was namelijk mijn grootste angst, tijdens de zwangerschap al. Voor mij stond het gelijk aan het verliezen van de controle, maar ik had geen keus. Er was haast en voordat ik het wist, werd ik naar een operatiekamer gebracht.”

Vier uur wachten

“Na de operatie werd ik wakker op de uitslaapkamer. Er was niemand van het medische team in de buurt en ik had geen idee waar mijn kind was. Wel waren er nog een aantal patiënten die ook net geopereerd waren. Ze lagen net als ik in een bed en sommigen kwamen behoorlijk agressief uit hun narcose. Dit maakte mij erg angstig en onrustig. Voor mijn gevoel was iedereen mij vergeten, want pas na vier uur wachten, werd ik eindelijk teruggebracht naar de kraamafdeling. Doordat onze dochter niet goed op temperatuur was, kon ze niet naar mij worden gebracht. Ook dit vond ik erg moeilijk.”

Miskraam

“Eenmaal thuis duurde het lang voordat ik me weer een beetje mezelf voelde. Ik was lang herstellende van de zwangerschapsvergiftiging, maar gelukkig ging het met mijn dochter wel goed. En na ongeveer twee jaar kwam de wens voor een tweede kind. Helaas eindigde deze zwangerschap na drie maanden in een miskraam. Ik had al het gevoel dat er iets niet klopte, maar na een eerste, goede echo probeerde ik dat los te laten. Totdat een aantal weken later bleek dat het hartje gestopt was met kloppen.”

Curettage

“Omdat mijn lichaam mijn kindje niet wilde loslaten, moest ik een curettage ondergaan. Hiervoor was een narcose nodig, maar dat zag ik na mijn eerste bevalling niet zitten. Toch had ik ook deze keer weinig keus. Ik moest een curettage ondergaan en in de ochtend dat de ingreep gepland stond, kreeg ik een paniekaanval. Ik was zo bang voor een nieuwe narcose, ik wilde het echt niet.
Na een goed gesprek met de verloskundige kwam ik met haar overeen dat ik een ruggenprik kreeg. Zo hoefde ik niet onder narcose, maar was ik wel verdoofd. Bovendien zou de verloskundige tijdens de curettage aanwezig zijn ter ondersteuning (de gynaecoloog voerde het uit), dus alles leek goed geregeld te zijn. Totdat de anesthesist door miscommunicatie grapte dat ik me niet zo moest aanstellen met mijn angst voor een narcose. Blijkbaar wist hij niet hoe ernstig het was en als reactie daarop wilde ik mijn operatiekleren alweer uittrekken. Mijn man hield me tegen en zei dat we op de verloskundige zouden wachten. Uiteindelijk vond de curettage die dag wel plaats, maar voor mij was ook dit een traumatische ervaring.”

Binnen twee uur

“Dat ik een maand daarna weer zwanger zou zijn, had ik nooit gedacht. Hoewel ik er erg blij mee was, vond ik het ook heel spannend. Zou het deze keer wel goed gaan? En hoe zou ik me negen maanden lang voelen?
Het scheelde dat de zwangerschap goed ging. In verband met mijn angsten en voorweeën werd ik met 38 weken opnieuw ingeleid. Al snel had ik weeën, maar dat geloofde de verpleegkundige niet. Zelfs niet toen ik een tijdje werd gemonitord met een CTG-scan. Ik moest maar even een rondje gaan lopen, zei ze. De weeën waren echter zo heftig dat ik niet verder dan het balkon kwam. Een schoonmaakster hielp mij in een rolstoel en bracht mij naar de verloskundige, die ik overigens niet kende. Ik had haar nog nooit eerder gezien.
Net als bij mijn eerste bevalling ging het deze keer erg snel. Binnen twee uur werd mijn tweede dochter geboren. Daarna kreeg ik na een ruggenprik een curettage van mijn placenta, omdat dat vorige keer met spoed moest gebeuren. Zo hoefde ik deze keer in ieder geval niet onder narcose, maar ik moest wel weer naar de uitslaapkamer. Ook toen werd ik voor mijn gevoel vergeten en duurde het bovendien heel lang voordat ik bij mijn baby terug was. Een nagesprek met de verloskundige vond nooit plaats. Daar deed ze niet aan en dat vond ik heel jammer, want daardoor kon ik de snelle bevalling niet goed afsluiten voor mezelf.”

Heft in eigen handen

“Toen ik in 2021 weer zwanger was, kreeg ik steeds de zenuwen als ik aan de bevalling dacht. Daarom besloot ik rond 30 weken zwangerschap het heft in eigen handen te nemen. Zo ging ik online op zoek naar betere begeleiding en uiteindelijk kwam ik bij een vrije geboorte cursus uit. Hierbij leerde ik hoe ik met mijn volgende bevalling dichtbij mezelf kon blijven. Ook besefte ik door de cursus dat er tijdens mijn eerdere bevallingen dingen waren besloten zonder overleg met mij. Hierdoor had ik totaal geen regie gehad en had ik zelf geen eigen keuzes kunnen maken. En dat wilde ik met mijn vierde bevalling te allen tijde voorkomen.”

Zorg op maat

“Dankzij een verloskundige in het ziekenhuis kwam ik in contact met een caseload verloskundige. Dit is een verloskundige die buiten de richtlijnen werkt en zorg op maat biedt. Voor mij was dat heel prettig, want ik kon alles met haar bespreken en er was bij haar ook veel meer mogelijk.”

Rustige thuisbevalling

“Mijn belangrijkste wensen waren dat er tijdens mijn bevalling dingen met mij werden overlegd en dat mijn kindje na de geboorte bij mij bleef. Wellicht geen gekke ‘eisen’, maar voor mij waren deze punten erg belangrijk.
Samen met de caseload verloskundige maakte ik twee bevalplannen. Eén voor in het ziekenhuis en één voor thuis. Uiteindelijk koos ik voor een thuisbevalling en dat was de beste keuze ooit. In een warm bad beviel ik op 11 april 2022 van mijn vierde dochter. Net als de vorige keren ging het razendsnel.
Er heerste zo’n fijne rust; dat er twee verloskundigen aanwezig waren, was ik op dat moment bijna vergeten. In mijn hoofd was ik alleen met mijn man (die aan de rand van bad zat) en dat voelde heel fijn.”

Helend

“Wat mijn laatste bevalling zo mooi maakte, was dat ik zelf volledig de regie had. Hierdoor kon ik heel dichtbij mezelf blijven, waardoor ik meer vertrouwen kreeg in een goede afloop. Ook na de geboorte van mijn jongste dochter werkte mijn vertrouwen door. Zo merk ik dat ik nu een stuk zelfverzekerder ben en minder angsten heb. En dat allemaal door een bevalling.
Voor mij is dat het bewijs dat je als vrouw zelf veel meer zou moeten kunnen bepalen tijdens een bevalling. Het geeft je vertrouwen in jezelf, kijk maar hoe het voor mij heeft uitgepakt.
En natuurlijk, een bevalling kun je niet plannen, maar met goede communicatie kom je wel een heel eind. Dat is ook wat ik andere vrouwen graag wil meegeven: zorg dat je de juiste hulp en begeleiding vindt. Dankzij deze prachtige ervaring en helende bevalling ben ik namelijk een heel ander mens geworden en dat gun ik iedere moeder.”

Tip van de redactie

Positief over bevallen is een echte must have voor vrouwen van nu. Vergeet alle negatieve berichtgeving en angst rondom bevallen en lees dit heerlijk positieve boek vol met alles wat je moet weten over zwangerschap, geboorte en kraamtijd. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Kim van de Wijk

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.