Laura’s beste vriendin overleed op haar 21ste

11 juli 2023

Het verlies van een dierbare is ongelooflijk verdrietig. Over hem of haar praten, kan soms helpen. Wie was degene die overleed en wat is zijn/haar verhaal? Deze week vertelt Laura (28) over haar beste vriendin Simone die bijna drie jaar geleden op haar 21e overleed. “Haar grootste toekomstdroom was het starten van een eigen gezin, met een lieve man.”

Laura: “Simone was elf jaar toen haar moeder overleed door kanker. Ze was de beste vriendin van mijn zusje en ik had zo met haar te doen. Simone had geen broer of zus en een tante was ook niet in the picture. De enige die ze nog had, was haar vader, dus toen ze dertien was, wilde ik graag een grote zus voor haar zijn. We scheelden vier jaar met elkaar. Samen met mijn zusje spraken we regelmatig af met z’n drieën. Ook deden Simone en ik vaak dingen alleen met elkaar of gingen we op stap. En op een ander moment spraken mijn zusje en zij samen af.”

Toekomstdroom

“Op haar 20ste ging Simone commerciële economie studeren. Ze verhuisde naar Amsterdam en startte haar leven daar. Ze kreeg ook een bijbaantje in de horeca. Op elk feestje was Simone te vinden. En als ze in het weekend een keer thuis was, dan stuurde haar vader haar er alsnog op uit, omdat ze lekker moest gaan genieten. Hoewel Simone veel verdriet had om het overlijden van haar moeder, stond ze positief in het leven. Haar grootste toekomstdroom was het starten van een eigen gezin, met een lieve man.”

Vervelende klachten

“Helaas werd ze in de zomer van 2019 ziek. Ze werkte tijdelijk op Texel en ik weet nog dat ik haar daar opzocht. Simone vertelde dat ze veel buikpijn had en steken in haar maag voelde. Zelf dacht ze dat het allemaal wel meeviel. Iedereen had toch weleens buikpijn? Ik beaamde het, maar ergens maakte ik me ook zorgen. Simone was in korte tijd heel veel afgevallen en ik was bang dat er meer aan de hand was. Misschien had ze wel een eetstoornis en durfde ze mij dat niet te vertellen.”

Zeldzame leverkanker

“Uiteindelijk ging Simone met haar klachten naar de dokter. Ze werd doorgestuurd naar het ziekenhuis voor meer onderzoek, maar het duurde zeker een half jaar, voordat de artsen erachter kwamen wat Simone precies had. Dat bleek in januari 2020 leverstamkanker te zijn. Een zeer zeldzame kanker wat zich in de kinder- en tienerjaren ontwikkelt. We konden het niet geloven. Hoe was het ook mogelijk, een moeder en dochter allebei kanker…”

Ziek

“Haar artsen adviseerden Simone om zo snel mogelijk met bestralingen en chemotherapie te beginnen. Simone onderging het allemaal en hield zich groot. Om de drie weken kreeg ze bestralingen en de daaropvolgende twee weken voelde ze zich erg ziek. Daarna had ze één week om wel wat leuke dingen te doen en vervolgens begon alles opnieuw.
Het was moeilijk om Simone zo ziek te zien. Ik wilde graag iets voor haar doen, maar wist niet zo goed wat. Ook omdat ik aan de andere kant van het land woonde en de coronapandemie was uitgebroken.”

Hospice

“Helaas kreeg Simone in juli 2020 te horen dat ze niet meer kon genezen. De behandelingen hadden wel iets gedaan, maar niet genoeg om de kanker helemaal te laten verdwijnen.
Op een woensdag stuurde Simone naar mij en de rest van haar vrienden en familie een lange app dat ze naar een hospice ging. Ze wilde ons graag allemaal zien en ik appte terug dat ik snel een afspraak met haar zou maken. Ook mijn zusje deed haar best om haar shift op werk te ruilen, zodat ze bij Simone langs kon gaan. Tot haar grote frustratie was er alleen niemand die haar dienst kon overnemen, dus mijn zusje appte Simone dat ze zo snel mogelijk langs zou komen. Jammer genoeg kregen we allebei geen reactie meer van Simone.”

Slechts 21 jaar

“Wat wij niet wisten, was dat de situatie van Simone heel snel verslechterde. Haar lever functioneerde zo slecht dat Simone amper bij bewustzijn was, laat staan nog iets kon appen. Een paar dagen later was ze er al niet meer. Ze werd slechts 21 jaar.”

Crematie

“Omdat Simone in coronatijd overleed, was het de vraag hoeveel mensen er bij haar crematie mochten zijn. Gelukkig waren er in die tijd weer wat meer bezoekers toegestaan, maximaal honderd. Samen met mijn familie was ik erbij en ik vond het heel fijn dat ik op die manier afscheid heb kunnen nemen van Simone. Ik koos er bewust voor om haar na haar overlijden niet meer te zien, omdat ik me haar wilde herinneren zoals ze was.”

Energie

“In de maanden daarna vond ik het heel moeilijk om aan Simone te denken, laat staan dat ik over haar wilde praten. Het was gewoon te zwaar. Ergens kon ik ook niet geloven dat ze er niet meer was, want ik voelde heel vaak haar energie om me heen. Dit klinkt misschien raar, maar als ik aan het fietsen was, dan leek het net alsof ze achterop zat en haar arm om mijn middel sloeg. Voor mij was dat toen niet iets wat mij troost gaf. Ik werd er eerder een beetje bang en wilde mijn pijn het liefst ver wegstoppen.”

Miskend verdriet

“Uiteindelijk ging ik naar een rouw- en verliesgroep vanuit mijn studie. Het was fijn om met gelijkgestemden te zijn, maar tegelijkertijd voelde ik me ook een vreemde eend in de bijt. Andere groepsleden hadden een vader, moeder of ander familielid verloren en ik was daar voor mijn vriendin. Dat één van de groepsleden beweerde dat mijn verdriet minder was omdat het niet om mijn ouder ging, sneed er bij mij nogal in. Ik voelde me echt miskend in mijn verdriet en besloot er mijn scriptie over te schrijven. Daar ben ik nu nog steeds mee bezig en ik hoop ‘m deze zomer af te hebben.”

Nieuw motto

“Simone is nu bijna drie jaar dood. Ze heeft een speciale plek in mijn hart en inmiddels voelt het voor mij voelt goed om over haar te praten. Van haar vader heb ik wat sieraden en kleding van Simone gekregen. De ring die ze tijdens haar ziekte voor zichzelf kocht, draag ik dagelijks en dat geeft me veel kracht. Simone was zo’n levensgenieter. Door haar probeer ik veel meer naar de mooie en fijne dingen in het leven te kijken. Pluk de dag is mijn nieuwe motto. En ik denk dat Simone het daar helemaal mee eens zou zijn.”

Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: eigen foto

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.