Kookblogster Fatima: ‘Tijdens de Ramadan probeer je iets te doen voor anderen’

Bij kookblogster Fatima thuis ligt haar eerste kookboek te pronken in de keuken. Ze lijkt bijna net zo trots op Uit de keuken van Fatima als op haar zoontje Yanis van drie maanden oud, die vrolijk ligt te kirren in zijn stoeltje. Fatima: “Het boek is nog maar net uit. Ik zit nog helemaal in een roes. Ik word er zo blij van om door mijn boek te bladeren. Bij elk recept denk ik terug aan de dag dat ik het maakte en we het gerecht fotografeerden. Mijn boek is een droom die ik al heel lang had. Die droom is nu eindelijk uitgekomen.” Baby Yanis kijkt zijn moeder intussen stralend aan.

Zware tijd

Terwijl Fatima thee zet, vertelt ze dat ze hoogzwanger was toen ze aan de laatste recepten werkte. “Toen ik het contract tekende, was ik halverwege mijn zwangerschap en had ik nog genoeg energie. Ik kan dit, dacht ik. Maar tegen het einde van het project, want een boek is echt een project, kón ik bijna niet meer. Ik hield vocht vast, voelde me net een olifant en vroeg me af waarom ik hier ooit aan was begonnen. Mijn moeder heeft me erdoorheen gesleept. Ze was zo lief: als ik hier in mijn huis ging koken voor mijn boek, kwam ze helemaal met de trein vanuit Brabant naar mij toe om af te wassen. Mijn man en ik hebben namelijk geen vaatwasser, daar is onze keuken net te klein voor. Ze waste soms wel tien keer op een dag zonder mopperen een spatel af. Mijn moeder vond dat ik niet moest opgeven. Ze zei dat dit iets was wat ik echt wilde en dat mijn boek echt de moeite waard zou zijn. Ik ben nu natuurlijk hartstikke blij dat ik toch heb doorgezet.”

Simpel en duidelijk

Fatima wilde dit boek schrijven omdat ze steeds vaker vragen over haar recepten kreeg van haar volgers, vertelt ze. “Vooral over mijn couscousrecept vroegen mensen of ik ze dat wilde geven. Mijn recepten zijn simpel en duidelijk, ik schrijf alles zo op dat je het zelf ook echt makkelijk kunt maken. Er zitten in mijn boek ook een paar recepten die wat moeilijker zijn, maar ook die kan iedereen maken. Omdat ik al vijf jaar over de Marokkaanse keuken blog, heb ik er vaak ook een instructievideo bij.”

Fatima begon ooit als blogster en dat is ze nog steeds. Van haar 150.000 maandelijkse bezoekers kreeg ze steeds vaker de vraag waar haar boek bleef. “Toen ik vorig jaar door een uitgeverij werd benaderd, dacht ik: dit is het moment. Uit de keuken van Fatima is een boek geworden met vooral traditionele Marokkaanse recepten. Sommige gerechten heb ik van mijn moeder leren maken, zoals de duizendgatenpannekoek en couscous. Maar er staan ook recepten van mezelf in. Mijn cheesecake bijvoorbeeld, waarvan mijn moeder in eerste instantie vroeg: ‘Wat is in godsnaam cheesecake?’ haha.”

Najima en Rachida – de Healthy Sisters – bloggen ook over de Ramadan

Ramadan

Ze werpt een verliefde blik op haar zoontje, die in zijn stoeltje in slaap is gevallen. “Ik kan niet wachten tot Yanis van die lekkere gepureerde hapjes kan eten. Voor hem ga ik natuurlijk allemaal recepten uitproberen, die ik dan kan delen met mijn volgers. Mijn man Kamal kijkt daar ook naar uit, hij kookt ook graag. In mijn boek heb ik een van de recepten opgenomen die hij graag maakt: keftahburgers met lamsvlees. Die maakt hij altijd tijdens de Ramadan, als we het vasten verbreken.

Ik vind de Ramadan een fijne tijd, vooral vanwege de sfeer eromheen. Het valt mee hoor, om overdag niet te eten en te drinken. Je went er op een gegeven moment aan. Alleen tegen het einde is het vermoeiend en ben je blij als na een maand het Suikerfeest aanbreekt. Vorig jaar kon ik niet meedoen omdat ik zwanger was. Ik kijk er dit jaar echt naar uit om weer mee te doen. In het weekend zijn we altijd bij onze familie. Dan is het zo gezellig als het moment aanbreekt dat we met z’n allen mogen eten. Iedereen neemt wat hapjes mee.

Zelf neem ik vaak monchoutaart mee. Harira, de traditionele Marokkaanse soep, eet je bijna elke dag tijdens de Ramadan, omdat daar veel voedingsstoffen in zitten. De kunst is om ’s avonds rustig te eten en drinken. Je hebt natuurlijk honger, we eten vaak pas om negen uur en elke dag komen er weer een paar minuten bij. Maar als je na zo’n dag vasten te snel aanvalt, krijg je pijn in je buik.”

Iets doen voor anderen

Fatima vindt de Ramadan ook een mooie tijd vanwege de gedachte erachter. “We vasten omdat we op die manier meeleven met mensen die het minder hebben dan wij. Dat zijn natuurlijk heel veel mensen. Als je overdag vast, voel je echt hoe het is als je het niet breed hebt. Wij mogen ’s avonds weer eten als onze maag knort, maar er zijn ook mensen die ook dan niets te eten hebben. Tijdens de Ramadan probeer je ook iets te doen voor anderen. Zelf kook ik voor mensen die in de moskee eten, voor hen maak ik broodjes en toetjes.”

Aan het einde van de Ramadan staat Fatima ook in de keuken. “Tijdens het Suikerfeest maak ik vier of vijf soorten koekjes. Ik leg ze allemaal op een groot plateau en maak dat mooi dicht met folie. Ik maak ook altijd een taart. Meestal mijn monchoutaart, daar is mijn familie dol op.”

Fatima’s recept voor pittige tonijnbroodjes

Voor 10 stuks

Ingrediënten

Voor het deeg: 500 g bloem • 1 zakje gedroogde gist • 1 tl kristalsuiker • 1 ei • 1 eiwit (de eidooier houd je apart) • 280 ml lauwwarme melk.
Voor de tonijnvulling: 1 ui, in blokjes • 2 knoflookteentjes, fijngesneden • 1 rode paprika, in blokjes • 1 groene paprika, in blokjes • 1 blikje tonijn • 300 gr champignons, in schijfjes • 1 tl paprikapoeder • ½ tl kurkuma • 2 el tomatensaus • 2 el chilisaus •   1 eidooier • 1 tl melk • sesamzaadjes

Aan de slag

1. Maak eerst het deeg. Mix de bloem, gedroogde gist, suiker en 1 theelepel zout kort met een keukenmachine. Scheid de eidooier van het eiwit, en giet het eiwit samen met 100 ml zonnebloemolie bij de droge ingrediënten in de kom. Meng dit kort. Giet dan de lauwwarme melk beetje bij beetje in de kom. Kneed het deeg op hoge snelheid in 5-8 minuten mooi soepel.
2. Stort het deeg op je werkblad en kneed nog even door met de hand. Vet de kom in met wat zonnebloemolie en plaats het deeg terug in de kom. Dek het deeg af met plasticfolie en een theedoek en laat het deeg zeker 60 minuten rijzen op een warme plek.
3. Verhit 2 eetlepels zonnebloemolie in een koekenpan en doe de ui, knoflook en de paprika erbij en bak 35 minuten. Voeg de tonijn, champignons, paprikapoeder, 1 theelepel zout, kurkuma en wat zwarte peper toe en bak nog eens 2 minuten met het deksel op de pan. Doe dan de tomaten- en chilisaus erbij. Schep de vulling goed door en laat nog 2 minuten pruttelen op laag vuur. Doe de vulling in een vergiet en laat volledig afkoelen.
4. Is het deeg in volume verdubbeld? Druk dan de lucht eruit en stort het deeg op het werkblad. Vorm tot een lange staaf en snijd in ongeveer 15 gelijke stukken. Rol elk stuk deeg tot een klein bolletje. Dek de bolletjes af met plasticfolie en laat 10 minuten rusten.
5. Verwarm de oven voor op 200⁰C. Rol met een deegroller een bolletje deeg uit tot een langwerpige plak. Druk de zijkanten goed plat. Schep een eetlepel van de vulling aan de onderzijde van het plakje deeg en snijd aan de bovenzijde verticaal ongeveer 6 sneetjes. Rol het deeg vanaf de onderzijde mooi strak naar boven en druk de zijkanten goed aan, zodat de vulling er niet uit kan lopen.
6. Plaats het gevulde deeg op een met bakpapier beklede bakplaat. Strijk het ei-melkmengsel over de broodjes en strooi er wat sesamzaadjes overheen. Bak de broodjes in 30-40 minuten mooi goudbruin en gaar.

Tekst: Ella Mae Wester. Foto: Yasmijn Tan. Visagie: Wilma Scholte.