Karin werd aan de kant gezet door haar man: ‘Hij bleek verliefd op een ander’

Tekst: Jolanda Hofland

6 januari 2025

Soms gebeurt er iets waardoor je in één klap je leven moet omgooien. Iets wat je ogen opent, rust brengt of juist voor de nodige opschudding zorgt. Deze lezeres maakte zoiets mee.

Verliefd op een ander

Karin (47): “Je leven kan in een seconde omslaan. Het ene moment denk je: ik ben al bijna 22 jaar gelukkig getrouwd. Het volgende sta je je koffers te pakken. Dat is mij vorig jaar overkomen. Vlak voor het slapengaan pakte mijn man Ruud mijn hand. ‘Ik ben niet meer verliefd’, zei hij. Ik schrok, maar antwoordde nog vrij rustig: ‘Daar moeten we dan iets aan doen. Misschien samen een weekendje weg? In relatietherapie? Wil je dat ik verander?’ Terwijl ik allerlei oplossingen aandroeg, schudde hij alleen maar zijn hoofd en zei: ‘Ik wil scheiden.’ Pats. Boem. Hij bleek verliefd op een ander.

Hoe kon dat nou? Ik vroeg me echt af: met wie ben ik eigenlijk getrouwd? Dit klinkt misschien wat rauw, maar de man die ik kende, is gestorven op het moment dat hij zei dat bij me weg wilde. Daarvoor in de plaats kwam echt een compleet vreemde. Iemand die vooral aan zichzelf en aan zijn eigen toekomst dacht.”

Ontzettend kwaad

“Ik was lamgeslagen door het nieuws, verdoofd. Alles waarin ik geloofde, bleek slechts een luchtbel. Ik voelde me zo voor de gek gehouden door Ruud. En ik was ontzettend kwaad: normaal gesproken vertrekt degene die de beslissing neemt een punt te zetten achter de relatie, maar Ruud niet. Hij bleef. Dus moest ik op zoek naar andere woonruimte. Natuurlijk heb ik daar ruzie om gemaakt, maar op een gegeven moment was ik daar klaar mee. Via via hoorde ik dat er ergens een compleet opgeknapt flatje vrijkwam. Daar zit ik nu, met mijn oudste zoon van 22, die zelfstandig is en zijn eigen gang gaat. Mijn jongste zoon van veertien wilde in zijn vertrouwde omgeving blijven wonen. Dat begreep ik wel. Er is voor hem al zo veel veranderd.

Nieuw leven

De eerste week in mijn nieuwe flatje had ik last van mijn rug en kon ik mijn bed niet uit. Ik heb gehuild, gescholden, geschreeuwd, tot ik tegen mezelf zei: Kom op, je bent niet de enige die gaat scheiden. Maar je bent wel de enige in deze flat. Deze mooie ruimtes zijn van jou. Hier kun je opnieuw beginnen. En ook nieuwe herinneringen maken. Dat gaf lucht. Ik wil niet blijven hangen in het verleden, maar mijn blik richten op de toekomst en blijven geloven in de liefde. Ik ben vastbesloten mijn leven te leven als een feestje, waarbij ik voortaan zelf de slingers ophang.”

Tekst: Jolanda Hofland
Foto: Getty Images