IC-verpleegkundige Marlon: ‘Dankzij mijn moeders hulp komen Isa en Kai niets tekort’

11 januari 2022

‘Wie verdient een magisch weekend naar Disneyland Paris?’ vroegen we jullie. En de reacties stróómden binnen. IC-verpleegkundige Marlon (35) gaf haar moeder Marjan en haar tweeling Isa en Kai van 5 op. ‘Doordat mijn moeder de kinderen opvangt, kan ik extra diensten in het ziekenhuis draaien.’

Beste Vriendin,
Ik werk op de IC als verpleegkundige en ik ben alleenstaande moeder. Doordat mijn moeder mijn kinderen opvangt, kan ik tijdens de coronacrisis extra diensten draaien. Mijn moeder en kinderen verdienen deze megaverrassing en zelf ben ik ook toe aan qualitytime met deze lieverds.
Groetjes, Marlon

Marlon: “Tijdens de eerste lockdown in 2020, toen we niet meer naar familie konden en ik vaak in het ziekenhuis werkte, gaf ik mezelf en de kinderen een abonnement op Disney Plus cadeau, een streamingsdienst waarmee alle Disney-films en series te zien zijn. Mijn kinderen Isa en Kai zijn dol op de mooie verhalen en ik ook. Op tafel staat een pot gevuld met briefjes waar ik de titels op het geschreven. Voordat we een film kijken, halen we er een briefje uit. En die film kijken we dan. Wat ik mooi vind aan de Disney-sprookjes is dat het goede altijd wint. Ik wil Kai en Isa ook meegeven dat het loont om je hart te volgen en anderen te helpen. Zelfs als dat lastig is.
De afgelopen tijd heb ik veel extra diensten gedraaid in het ziekenhuis. Ik werk als intensive care-verpleegkundige en mijn hulp is hard nodig door de pandemie. De zorg voor coronapatiënten is intensief. Het virus maakt de longblaasjes stug, waardoor het moeilijk is om een patiënt te beademen. Omdat het gebied van de longen aan de kant van de rug groter is en meer zuurstof kan opnemen, worden patiënten vaak op hun buik gelegd. De emotionele impact voor een patiënt is natuurlijk groot. Helemaal als een patiënt kunstmatig beademd moet worden.
Om de beademingsbuis goed te kunnen plaatsen, moeten we de patiënt in slaap brengen. Voor patiënten is dit beangstigend omdat ze niet weten wanneer en of ze wakker worden. Voordat ze in slaap worden gebracht, beloof ik altijd dat ik héél goed voor ze zal zorgen. Wat mensen tijdens de coronapandemie hebben meegemaakt, is ongekend. Gelukkig werk ik in een hecht team waar we op elkaar terug kunnen vallen. Samen kunnen we veel, maar mijn collega’s en ik zouden nergens zijn zonder de steun van onze omgeving. Zonder de hulp van mijn moeder zou ik geen extra diensten kunnen draaien. En het kan ook alleen maar doordat Kai en Isa het zo goed doen.”

Thuis bij oma

Marlon: “Maar hoe graag ik ook extra werk, het kan ook dubbel voelen. Kai en Isa zijn nog jong. Vorig jaar gingen ze voor het eerst naar de basisschool. De overgang van het kinderdagverblijf naar school was extra lastig vanwege de sluiting van de scholen waardoor ze naar de noodopvang moesten. Als moeder wil je er dan natuurlijk voor je kinderen zijn. Gelukkig zijn Isa en Kai veerkrachtig en vrolijk. Het scheelt ook dat het een tweeling is. Voordat ze naar school gingen, vroeg ik me af of ze zich wel goed zouden ontwikkelen als ze samen in een klas kwamen. Nu ben ik daar blij mee.
Kai en Isa hebben altijd elkaar, en hun oma natuurlijk. Dankzij mijn moeders hulp komen ze niets tekort. Als ik een extra dienst draai en de buitenschoolse opvang is dicht, vangt zij ze op. Kai en Isa blijven ook bij haar slapen als ik een nachtdienst heb, of een late en vroege dienst achter elkaar draai. Mijn moeder, zelf ook verpleegkundige en werkzaam in de zorg, stemt zelfs haar rooster af op dat van mij, zodat er altijd iemand thuis is.
Isa en Kai vinden het altijd leuk bij oma. Het is voor hen niet bijzonder of spannend om naar haar toe te gaan. Oma’s huis voelt als thuis. Ze hebben er zelfs een eigen slaapkamer. Omdat ik mijn moeder, en ook mijn kinderen, zo graag wilde bedanken voor hun hulp en flexibiliteit en omdat we alle vier toe waren aan een fijne, onbezorgde tijd met elkaar, gaf ik ons op voor een lang, magisch weekend in Disneyland Paris. Ik ging er niet vanuit dat we uitgekozen zouden worden. Toen ik bericht kreeg dat we naar Disneyland Paris mochten, kon ik het dan ook niet geloven.”

Kleinkinderen zien stralen

Oma Marjan (57): “Ik werk als Gespecialiseerd verpleegkundige in de wijkzorg. Tijdens een dienst stuurde Marlon me een berichtje dat ik haar moest bellen. Gelukkig stond er ook bij dat het voor iets leuks was, anders had ik me toch wel zorgen gemaakt. Marlon zou me nooit zomaar contacten. Ik was sprakeloos toen ze vertelde dat we met z’n vieren een geheel verzorgd weekend naar Disneyland Paris kregen zodat we eindelijk qualitytime zouden hebben met elkaar. Voor een oma is er niets mooiers dan de ogen van haar kleinkinderen te zien stralen! En gestraald hebben ze.
Gelijk toen we aankwamen bij het hotel stapten we een magische wereld binnen. Mickey stond ons op te wachten in de lobby en alles was even mooi en prachtig. Het ontbijt was grandioos. Kai bleef maar pannenkoeken eten. Drie dagen lang brachten we door in het park. We ontmoetten Disney-personages, zagen parades, bezochten shows en genoten van de attracties. Ik dacht dat ik Kai en Isa door en door kende, maar ze hebben me verbaasd met hun lef. Ze gierden het uit van de pret in Big Thunder Mountain, een achtbaan die best snel gaat. Ik had niet gedacht dat ze daar in durfden.”

Marlon: “Het weekend in Disneyland Paris heeft ons goed gedaan. Een fijne, onbezorgde tijd is soms nodig om je op te kunnen laden, om weer nieuwe energie te krijgen. Het was grandioos om Kai en Isa pret te zien hebben. Ze waren zo onder de indruk dat ze er nog vol van zijn. Ik ben ook blij dat ik mijn moeder een mooie ervaring heb kunnen geven. Dat verdient ze echt. Mijn moeder doet veel voor iedereen in haar omgeving. Drie jaar geleden hielp ze mij en de kinderen ook toen mijn relatie uit ging. Negen maanden lang woonden we toen bij haar in zodat ik tijd had om een huis te kopen en het op te knappen. Ook om die reden voelen de kinderen zich thuis bij oma. Mijn moeders deur staat altijd voor ons open.”

Fantastische moeder

Marjan: “Voor mij is het een cadeau om mijn kleinkinderen om me heen te hebben, om te weten wat er in hun belevingswereld speelt. Het is mijn allergrootste wens om nog lang veel voor al mijn kleinkinderen en kinderen te kunnen betekenen. Ik heb vier lieve kinderen, een zoon en drie dochters. Alle drie mijn dochters werken als verpleegkundige. Het zorgen voor mensen zit dus ons in het bloed. Marlon, de oudste, was de eerste die Verpleegkundige ging studeren. Ze stak ons allemaal aan door haar enthousiasme voor dit prachtige vak.
Het was altijd mijn wens om HBO Verpleegkunde te studeren, maar ik wist niet of ik het wel kon. Mijn werk als verzorgende vond ik ook mooi. Marlon zei vaak: ‘Mam, je kunt het écht wel.’ En zo kwam het dat we samen in de collegebanken belandden. Ik ben ontzettend trots op de wijze waarop mijn dochters anderen ondersteunen, maar dat ben ik op álle zorgmedewerkers. Want iedereen die in de zorg werkt, moet door de coronacrisis een stap harder zetten. Marlon helemaal. Ze is een topverpleegkundige, maar bovenal een fantastische moeder.
Uit ervaring weet ik dat je na een nachtdienst maar een ding wilt: naar bed om te slapen. Marlon komt na haar nachtdienst altijd eerst naar mij zodat Kai en Isa haar kunnen zien en samen de dag kunnen beginnen. Dan doet Marlon de haartjes van Isa in een staart en brengt ze de kinderen naar school. ‘Laat mij het nou doen. Voor mij is het een kleine moeite,’ zeg ik haar vaak, maar daar wil ze niets van weten. Voor een nachtdienst komt Marlon ook altijd langs om de kinderen zelf naar bed te brengen en ze een kus te geven. Gelukkig wonen we bij elkaar om de hoek.”

Kai en Isa hadden de tijd van hun leven

Kai: “In Walt Disney Studios Park ligt Toy Story Playland, een plek met allemaal toffe attracties. Die vond ik super leuk, maar het allerleukst vond ik de attractie Buzz Lightyear Laser Blast in het park van Disneyland Paris omdat ik tijdens het schieten won van oma. De attractie Ratatouille vond ik cool omdat we in een karretje door het restaurant sjeesden. Alles was megagroot, waardoor wij klein leken, net als Remy de rat, de hoofdpersoon uit de film, die zo graag topkok wil worden. Daarna gingen we echt uit eten in het restaurant uit de film.”

Isa: “Het leukste vond ik Big Thunder Mountain. Helemaal met onze handen omhoog. It’s a small world vond ik ook heel mooi. Met een bootje voeren we langs verschillende landen en poppen.”

Tekst: Sonja Brekelmans
Foto’s: Disneyland Paris