Heerlijk!
1 april 2013
Nu het hele gezin weer in Nederland is, kan Angelique echt genieten. Van het zonnetje, maar vooral van haar dappere dochter die weer naar school gaat.
Nu het hele gezin weer in Nederland is, kan Angelique echt genieten. Van het zonnetje, maar vooral van haar dappere dochter die weer naar school gaat.
Hoewel de temperatuur niet echt meegeeft, geniet ik van het Nederlandse zonnetje. Heerlijk met een tijdschrift op de bank en een kop rooibos thee laat ik achter het glas het zonnetje op mijn gezicht schijnen. Het voelt als een lege batterij die in razend tempo wordt opgeladen. Ik zit thuis, op mijn bank, in mijn eigen omgeving, waar we weer snel zullen meedraaien alsof er niets aan de hand is geweest.
De eerste dag naar school was wel weer spannend. Nadat Kyra eerst 4 zomerjurken had uitgekozen om te dragen – mevrouw wilde natuurlijk wel als een K3-prinses naar school – wist ik haar toch over te halen dat een lange broek en een trui voor school een stuk praktischer waren. Als ze haar prinsessenlaarzen maar aan mocht, vond ze het goed.
3 kwartier later stond Kyra te trappelen om naar school te gaan. Toen we op school aankwamen, bleek dat zij niet de enige was. Met een groot knutselwerk met “Welkom Kyra” werden we verwelkomt. En bij binnenkomst was het een drukte van kleuters om me heen. Van alle kanten hoorde ik haar naam roepen en iedereen wilde even aan haar zitten. Ze werd geaaid, over haar wang gewreven, er werd aan haar arm gezeten en er ontstonden zelfs mini-ruzietjes over wie het eerste met Kyra mocht spelen.
Wat is ze gemist! En wat geeft dat een fijn gevoel, als moeder, dat je dochter ondanks haar ziekte, in korte tijd zo veel vriendjes en vriendinnetjes heeft.
Kyra vond al die aandacht op school ineens maar niets. Ze probeerde zich te verstoppen achter mij en begon zelfs even te huilen. Het werd haar even te veel en daarom heb ik met de juf afgesproken dat we maar langzaam moeten beginnen met halve dagen.
Tussen de middag stond er gelukkig wel weer een stralende Kyra op mij te wachten. “Mama, het was feest en ik heb allemaal tekeningen gehad en een knuffelbeest en… en.. en.. we hadden taart! We hadden taart, mam!” Ze had zichtbaar genoten en thuis moesten alle tekeningen nog eens goed worden bekeken en worden opgehangen in haar kamer.
