Schermafbeelding 2025 10 08 Om 10.45.46

Floormanager Josée werd in één klap bekend door Schiphol Airport

Zeg je floormanager, dan zeg je: Josée. Ze werd in Nederland bekend door de realityserie Schiphol Airport, die het reilen en zeilen laat zien op verschillende afdelingen van de luchthaven. Dat de serie zó goed bekeken zou worden en zoveel passagiers haar nu herkennen, had Josée (54) niet gedacht: “Ik gaf me voor de lol op voor de casting.”

“Sinds ik op televisie ben, kan ik op mijn werk geen stap meer zetten of ik hoor mijn naam. Het blijft bizar dat mensen me herkennen, of met me op de foto willen. Ze gillen mijn naam alsof ik een superster ben. Ik vind het hartstikke leuk als mensen me aanspreken, en als ik de tijd heb maak ik een praatje, maar als ik druk bezig ben, kan dat niet altijd.
Dat ik zo bekend ben geworden, zag ik niet aankomen. Ik kreeg van mijn leidinggevende een mail dat er een realityserie over de luchthaven gemaakt ging worden, en dat je je daarvoor kon aanmelden. Ik dacht: ‘gezellig, leuk!’ maar had er geen verwachtingen van. We werken in een team van 46 floormanagers, en sommige doen dit werk al zoveel langer dan ik, en zijn zo goed. Voor de lol deed ik mee aan de casting. En toen kreeg ik te horen dat ik was geselecteerd, en dat ze me met de camera wilden volgen.”

Grenzen aangeven

“Mijn werk als floormanager begint zodra een passagier op de luchthaven binnenkomt. Vanaf het inchecken tot aan de gate, zorg ik ervoor dat alles probleemloos verloopt. Ik sta als floormanager in contact met alle afdelingen op Schiphol. Mijn doel is dat iedereen die op de luchthaven binnenkomt zich veilig en welkom voelt. Het allerleukste aan mijn werk is de interactie met alle verschillende mensen op de luchthaven. Je hebt ontspannen reizigers, maar ook passagiers die erg gestrest zijn. Iedereen die gaat reizen heeft een verhaal. Reizen per vliegtuig is voor de meeste mensen niet iets wat ze vaak doen, dus het is voor velen ook een belangrijke dag.
Op sommige momenten zijn reizigers allesbehalve rustig of begripvol. Als er iets tegenzit en ze geen controle hebben over de situatie, kunnen ze soms boos zijn, of onbegrip voelen. De meeste passagiers zijn vrolijk, maar ik krijg zeker ook weleens scheldwoorden naar mijn hoofd. Ik blijf altijd rustig, en laat mensen eerst uitrazen. Daarna vraag ik op een normale manier of ik ze kan helpen. Als ze dan door blijven schreeuwen of schelden, dan vertel ik ze dat ik ze op deze manier helaas niet kan helpen. Ik ben ervan overtuigd dat je in mijn functie duidelijk je grenzen moet aangeven, als je dat niet doet, lopen mensen over je heen.”

Nooit saai

“Ik ben op Schiphol gaan werken toen mijn zoon veertien was. Ik was toen net gescheiden en zocht een baan in de hospitality. Ik ben nu tweeënhalf jaar floormanager. Hiervoor werkte ik acht jaar als passenger asisstent, waarbij je mensen die een beperking hebben, begeleidt van aankomst op de luchthaven, tot aan het vliegtuig. Of op de terugweg van het vliegtuig tot aan de parkeerplaats. Ik ben een mensenmens, en vind het belangrijk om mensen zich goed te laten voelen. Op de luchthaven voel ik me als een vis in het water. Ik ben nu toevallig het visitekaartje van mijn afdeling geworden, maar we hebben een team van 46 mensen die keihard werken. Op mijn werkplek is het nooit saai. Het werk gaat 24 uur per dag door, ik heb elke dag weer andere collega’s en weet als een dag begint nooit wat er gaat gebeuren. Ik kan ontzettend lachen op mijn werk, maar raak soms ook geëmotioneerd en sta dan met tranen in mijn ogen.”

Vis in het water
“Camera-angst heb ik niet en kletsen kan ik wel, dus ik stapte er onbevangen in toen de eerste opnames gemaakt werden. Ik was onervaren, maar er was geen verschil tussen de draaidagen en mijn reguliere werkdagen, ik ben volledig mezelf op tv. Mijn collega’s moeten zorgen dat alles goed wordt geregeld, en het is mijn taak om de juiste afdelingen te bellen en te zorgen dat problemen worden opgelost.
Wat leuk is aan de televisieserie, is dat ik zelf ook zie hoe mijn collega’s op andere afdelingen te werk gaan. In de serie worden ook mensen gevolgd die bij de douane werken, de marechaussee en de luchtverkeersleiding. We hebben met zijn allen de première van de serie gekeken en daarna een groepsapp aangemaakt. Zo iemand als Isabel, die pas 23 is en keihard werkt als grondstewardess om aan de gate om alles goed te laten verlopen, had ik nog nooit gezien. Het is fijn om elkaar te kennen, omdat we ook hetzelfde doormaken qua het herkend worden op het werk én op straat. Tijdens het eerste seizoen van de serie was ik met mijn man lekker aan het winkelen op zondagmiddag, in Haarlem. Op een gegeven moment zei hij: ‘Jos, je wordt herkend!’ ‘Nee joh’, grapte ik nog. ‘Ze kijken naar jou omdat je zo lekker bent!’ Maar niet veel later ging ik het zelf ook zien. Dat was iets heel geks, omdat ik me tot dat moment niet realiseerde dat tienduizenden mensen de serie kijken.”

Negatief commentaar

“Waar ik van schrok, toen ik voor het eerst op televisie was, waren de negatieve reacties over hoe ik eruitzag, en over mijn haar en make-up. Wat denken mensen? Dat ik tijdens mijn werk wordt bijgepoederd en dat Mari van de Ven met een föhn klaarstaat? Ik schrok er van wat mensen durven te zeggen, ook op social media. Daar worden korte fragmenten uit de serie gedeeld, en vervolgens gingen mensen los in de comments onder een video. Het ergste vond ik dat mensen zeiden: ‘Ze doet alsof ze de baas van Schiphol is’ en ‘Ze commandeert mensen.’ Ik krijg gelukkig goede begeleiding en heb geleerd dat ik vooral niet moet reageren op dit soort negatieve commentaren. Gelukkig zijn er vooral veel positieve reacties van kijkers die inzien dat ik heel duidelijk ben, omdat dat in mijn functie hard nodig is.
Als je vanaf de bank een realityprogramma op televisie bekijkt, is het heerlijk om een mening te vormen over de mensen die je daar ziet. Maar wat je ten alle tijden moet beseffen is dat sommige situaties worden uitvergroot. Of soms ontbreekt de context, waardoor je niet alles hebt gezien wat er vooraf is gegaan aan een bepaalde handeling of opmerking.”

Grootste fan

“Mijn moeder vond alles even prachtig, zij was mijn grootste fan. Ze kwam dit jaar in het ziekenhuis terecht en liet vol trots het programma aan de verpleegsters zien, en vertelde dat ik haar dochter was. Helaas is mijn moeder een paar maanden geleden overleden. Mijn schoonzus werkt bij een uitvaartbedrijf en stuurde mij in die tijd dat haar baas fan van mij was. Hij deed alsof ik een BN’er was en had gezegd: ‘Komt Josée hier?!’ Natuurlijk ben ik toen met de beste man op de foto gegaan. En de bekendheid heeft ook zo zijn voordelen: ik kreeg de urn heel snel mee.
Het grappigste dat ik op de luchthaven heb meegemaakt, is dat mensen me gingen nadoen en ineens in mijn accent riepen: ‘Goeiemorrege!’ En er was een groep dames met Schiphol-jurkjes die me nadeden, die stuurden me een video via TikTok. Ze hadden die jurkjes zelf gemaakt, ontzettend creatief. En een jongen van zestien, Mees, die zo’n fan was, dat zijn zus een T-shirt voor hem had gemaakt met mijn foto erop. Dat verzin je toch niet? Geweldig. Natuurlijk ben ik ook met deze jongen op de foto gegaan.”

Trots

“Ik heb na mijn scheiding een hele leuke nieuwe man gevonden, en heb nu een samengesteld gezin. Mijn man heeft twee kinderen uit een eerdere relatie, mijn zoon is 26. Mijn man is ontzettend trots op me. Die laat de video’s van de serie zelfs zien aan zijn collega’s. Leuk toch? Als ik niet aan het werk ben, ga ik graag samen met hem een wijntje doen bij een strandtent. We wonen dichtbij zee, dus daar kan ik heerlijk uitwaaien, en mijn werkdag achter mij laten.
Waar ik trots op ben, is dat de functie van floormanager bekender is geworden door de serie. We hadden laatst een vacature, daar kwamen meer dan honderd reacties op. Het is leuk dat ik mensen enthousiast weet te maken voor mijn baan. Een kant van mijn werk die minder te zien is in de serie, zijn de heftige incidenten. Wij draaien tijdens ons werk ook BHV-diensten. Als iemand op de luchthaven iets mankeert als jij dienst hebt, dan ga je diegene zo snel mogelijk helpen. Het kan zijn dat er iemand is flauwgevallen, maar ik heb ook reanimaties meegemaakt.”

Zelfspot

“De groepsapp met mijn collega’s uit de serie, is nog steeds actief. We zijn laatst nog met zijn allen gaan bowlen en steengrillen. Hartstikke gezellig, want we hebben veel lol. Een collega van de douane, zie je in de serie overal aan ruiken. En een andere collega, van de marechaussee, die heeft zijn eigen bowlingballen. Dus in de groepsapp ging het los, of mijn douane collega niet aan de ballen van mijn marechausseecollega wilde gaan ruiken. Dan liggen we met zijn allen helemaal dubbel. Een beetje zelfspot is erg belangrijk, als je ineens zo uitvergroot in de spotlights staat. Of er een nieuw seizoen van de serie komt? De derde serie is nog niet officieel bevestigd, maar als hij komt, dan ga je me zeker weer zien!”

Je kijkt Schiphol Airport terug op Videoland.

Foto: Yasmijn Tan
Visagie: Astrid Timmer
Met dank aan: Strandpaviljoen De Watering, Katwijk

LEES OOK

Lees meer Persoonlijke verhalen

Uit andere media


Meer van Hannah