Fie werkt in verpleeghuizen en maakte daar bijzondere dingen mee

11 april 2024

Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren. Fie (29) kan erover meepraten. Sinds haar zeventiende werkt ze als helpende plus in verschillende verpleeghuizen. En daar heeft ze al veel bijzondere dingen meegemaakt.

Fie: “Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de spirituele wereld. Omdat ik er veel boeken over heb gelezen, geloof ik heel sterk dat veel kinderen geesten kunnen zien en voelen. Zelf kon ik dat vroeger ook. Ik zag dan wel geen geesten, maar kon regelmatig hun aanwezigheid voelen. Zo wist ik als klein meisje dat er vaak een ziel van een oudere vrouw bij mij in mijn slaapkamer was. Ik voelde haar gewicht als ze bij mij op bed kwam zitten. Helaas heb ik nooit geweten wie dat was. Wel herinner ik me dat ik het best eng vond. Het is natuurlijk ook nogal wat als je dat op jonge leeftijd waarneemt.”

Niet alleen

“Ook op mijn zeventiende stond ik open voor de spirituele wereld. Nadat ik mijn opleiding voor verzorgende had afgerond, ging ik als helpende plus werken in verpleeghuizen. Vanaf het begin had ik vaak het gevoel dat ik tijdens het werk niet alleen was. Natuurlijk werd ik omringd door bewoners (ze woonden daar omdat ze bijvoorbeeld dementerend waren of somatische zorg nodig hadden), maar iets in mij zei dat er ook zielen aanwezig waren die ik niet kon zien. Vooral als ik ergens alleen was.”

Alarmbel

“De echte paranormale ervaringen begonnen een aantal maanden na mijn eerste werkdag. Eén van de bewoonsters was overleden en ze lag opgebaard in haar kamer. Toen ze nog leefde, maakte ze nooit gebruik van de alarmbel waarmee ze mij en mijn collega’s kon roepen, maar toen ze overleden was, ging opeens de bel af. Verward nam ik samen met een collega een kijkje. We dachten dat de bel misschien stuk was, maar er was niks gek te zien. Sterker nog: de alarmbel lag netjes opgeborgen in een kast, precies waar wij hem hadden gelegd. Toch bleef de bel daarna steeds om de zoveel tijd afgaan. Het was echt eng en al snel besloten mijn collega en ik de bel te negeren. Uiteindelijk stopte het afgaan van de alarmbel pas nadat de overleden bewoonster naar haar begraafplaats was gebracht.”

Aan de wandel

“Daarna maakte ik meer opmerkelijke dingen mee. Zo zag ik een keer in mijn ooghoek een bewoonster voorbij lopen die een paar maanden daarvoor overleden was. Ze had haar favoriete kleding aan en ik weet nog dat ik schrok toen ik haar zag. Omdat ik zeker wilde weten dat ik het mij niet verbeelde, draaide ik me naar haar om en opeens verdween ze weer.”

Spooklift

“Het gekste wat ik meemaakte, gebeurde drie jaar geleden. Ik werkte toen op een afdeling waar ook dementerende mensen woonden. Eén daarvan was een man die graag door het verpleeghuis liep. Omdat hij nooit naar buiten ging, lieten we hem zijn gang gaan. We wisten dat hij het fijn vond om met de lift op en neer te gaan en hielden hem met het hele verpleeghuis goed in de gaten.
Helaas overleed de man tijdens corona. Het bijzondere is dat in de dagen na zijn overlijden steeds de liftdeuren open en dicht gingen. Er ging niemand uit en er ging niemand uit, maar toch zag ik de lift tijdens een nachtdienst steeds verplaatsen naar een andere verdieping. Inmiddels kon ik er wel een beetje om lachen. Daarom zei ik hardop: ‘Ah, bent u er nog?’”

Mee naar huis

“Vervolgens ging ik na mijn dienst naar huis en naar bed. Eenmaal weer wakker vroeg mijn vriend wat de oudere man in onze woonkamer deed. Hij is helderziend en beschreef de man die hij had gezien tot in het kleinste detail. Wat bleek? Het was de bewoner van het verpleeghuis die net overleden was. Waarschijnlijk was hij na mijn dienst met mij mee naar huis gegaan.
Echt eng vond ik dat niet. Ik kende de man goed en ik vermoedde dat zijn ziel een beetje in de war was geweest. Gelukkig kon mijn vriend hem helpen ‘over te gaan’. Hij vroeg aan de man waarom hij niet lekker naar zijn vrouw ging (zij was al een paar jaar voor hem overleden) en daarna is hij niet meer bij ons geweest. De liften in het verpleeghuis spookten sindsdien ook niet meer…”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.