Eveline: ‘We vullen elkaar aan, bedenken de leukste dingen. En we zijn zo gek als een deur’
Eveline (55) en Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Een intensieve – nog niet helemaal afgeronde – verbouwing volgt en inmiddels is hun chambre d’hôte officieel geopend. Hun nieuwe leven is nu echt begonnen!
In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat.
Ik word wakker in een vreemd bed. Ander licht. Onbekende gordijnen. Als ik mijn ogen verder open, zie ik mijn jurk over een stoel hangen. Ik droeg hem gisteren. Mijn laarsjes staan eronder. Naast me leest Emiel de krant op zijn telefoon. “Goedemorgen, slaapneus!”
Dan herinner ik het me weer. We hadden onze eerste avond ‘Villa Verte on Tour’. We brachten ‘onze’ Villa Verte naar Rijswijk. Herberg Van Ouds ’t Nest kookte onze recepten en Vriendin-lezeressen en eerdere B&B-gasten konden aanschuiven voor een Franse avond. Ruim honderd lieverds zijn geweest. Namen de moeite om helemaal naar de Randstad te rijden: voor sommigen een peulenschil, voor anderen een tocht van drieënhalf uur, de spits meegerekend.
Er werd wijn geschonken. Gelachen. Er werd gesmiespeld dat mijn witlofsoep lekkerder was en hun boeuf bourgignon smeuïger. Emiel en ik renden rondjes. Hopend dat we niemand tekort zouden doen en iedereen zouden herkennen. Want of je nu twee weken bij ons logeert of twee dagen, voor ons is iedereen een VIG, een Very Important Gast.
Het was een feest der herkenning. Er waren koppels die er een nachtje Scheveningen of Den Haag aan hadden vastgeplakt. Voor anderen was het een kennismaking. Voor één echtpaar was het helaas een afscheid, omdat we na een triest bericht weten dat wij hen niet meer samen kunnen ontmoeten. Er kwam een stel dat we enkel kennen via Marktplaats en waar we na een aankoop altijd contact mee hebben gehouden.
Villa-Verteën
Er waren lezeressen die hun man hadden meegelokt om eens te komen ‘Villa-Verteën’ (dat is trouwens een leuk werkwoord!). Het complete detectiveteam van onze moordweek was aanwezig. De proefweek-clan had ook een mini-reünie. En er was de redactie van Vriendin – jullie lazen in het voorwoord van nummer 49 Renskes lieve verhaal. We kregen complimenten tot onze billetjes zeer deden van de veren. Chocolaatjes. We kregen zelfs twee potten vol Nederlandse snoepjes. Een suikerbrood (mjom!) en héél veel knuffels.
Fantastisch team
“Wat vond jij ervan?” vraagt Emiel, als we een paar uur later in de Passage in Den Haag een tosti eten. “Pien an mien voet’n”, grap ik. Om daarna de hele avond nog eens tot in detail door te nemen. Had er niemand te lang hoeven wachten op het eten? Was het niet raar om er geen stokbrood bij te serveren? En had er niemand spijt van de lange rit? Emiel schuift zijn koffie aan de kant en pakt mijn hand. “Wat zijn we een fantastisch team, hè?” Ik lach verlegen, want zo denk ik er precies over. We vullen elkaar aan. Bedenken de leukste dingen. En we zijn zo gek als een deur, op een leuke manier. Vinden wij.
We rekenen af en geven elkaar een kus. Daarna mag ik ‘los’ in kookwinkel Oldenhoff, voor nóg meer bakblikken, spatels en spuitmondjes voor onze gasten. Maar het mooie is: eenmaal terug op ons logeeradres kunnen we direct onder de douche voordat we worden opgehaald. Er is nog een tweede Franse avond volgeboekt.
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.
Foto: Pauline de Vos
LEES MEER
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
Volg Eveline haar verhalen
Uit andere media
