Emmy en Simone zijn beste vriendinnen én met elkaar getrouwd

27 november 2023

Ze zijn beste vriendinnen, al 35 jaar. En met elkaar getrouwd, terwijl ze geen liefderelatie met elkaar hebben. Dat levert Emmy (56) en Simone (53) regelmatig vragen op. Want hoe zit het nou precies?

Simone: “Ik was negentien en werkte op een school toen ik Emmy leerde kennen. Zij was 21 jaar en had net een baan gekregen bij een andere school, waar mijn leidinggevende ook vestigingsmanager was. Hij zei dat ik haar moest inwerken, maar ik was daar niet zo enthousiast over. Ik was bang dat zij niks van mij zou aannemen, verwachtte dat ze zo’n ‘lange, slanke en blonde Truus’ van Schoevers zou zijn. Maar toen ik Emmy ontmoette, was ze helemaal geen Truus, ze was juist hartstikke leuk en we hadden meteen een klik.” Emmy: “Ik vond Simone een aardige en leuke meid. Met z’n tweeën hadden we een week voor het inwerken.” Simone: “We hadden het ook al snel met elkaar over ons privéleven. Zo was Emmy een half jaar daarvoor getrouwd en woonde ik net samen.” Emmy: “Het was niet zo dat we direct heel goede vriendinnen werden, we waren meer leuke collega’s van elkaar.” Simone: “Na twee jaar ging ik verhuizen en ergens anders werken. Opeens zagen we elkaar een stuk minder.” Emmy: “Maar toch hielden we contact.”

Allebei alleenstaand

Na vier jaar verhuisde Emmy vanwege het werk van haar man met haar gezin – ze was inmiddels moeder van dochter Jodi – naar de plaats waar Simone werkte en nog steeds werkt. Dat was het moment waarop hun vriendschap zich echt begon te ontwikkelen. Emmy: “Ik was zwanger van mijn tweede dochter en Simone kreeg zes jaar later een zoon, Niels. Helaas gingen zij en haar partner vlak na de geboorte van Niels scheiden, waardoor Simone er alleen voor kwam te staan.” Simone: “Dat was een moeilijke tijd, maar ik had veel steun aan Emmy. Met haar gezin spraken Niels en ik bijvoorbeeld vaak af en in de schoolvakanties ging Niels meestal naar Emmy als ik moest werken.”Emmy: “Omdat de vader van Niels niet meer in beeld was, trok hij zich erg op aan mijn toenmalige man. Hij was voor hem een soort vaderfiguur. Voor Niels was het daarom een grote klap toen ook ik op mijn 44ste ook ging scheiden.” Simone: “Opeens waren we allebei alleenstaand en spraken we nog meer met elkaar af.” Emmy: “In die tijd zeiden we steeds dat we later samen in het bejaardentehuis gingen wonen. We hadden toen nog geen idee dat we al veel sneller een huis zouden gaan delen.”

Waarom wachten?

Tijdens een midweek Vlieland in 2013 hadden Emmy en Simone voor het eerst serieuze gesprekken over samenwonen. Simone: “In dat jaar waren Emmy en ik 25 jaar vriendinnen. Niels ging toevallig met groep acht op kamp naar Ameland, dus Emmy en ik dachten: wij gaan ook weg.” Emmy: “Het was supergezellig en we hadden alleen maar lol met elkaar.” Simone: “Daarom zei ik tegen Emmy: ‘Waarom wachten we met samenwonen totdat we oud en grijs zijn? Misschien is het veel beter om dat nu al te doen.”
Emmy: “Voor mij klonk dat helemaal niet raar. Waarom wachtten we eigenlijk? We waren allebei alleen en hadden allebei geen behoefte meer aan een relatie met een man. Dan konden we toch net zo goed met elkaar gaan samenwonen?” Simone: “Ik had na mijn scheiding nog wel met wat mannen gedatet, maar dat werd nooit iets serieus. En op een gegeven moment hoefde het voor mij niet meer.” Emmy: “Ik had al helemaal geen behoefte aan een nieuwe relatie, want de pijn die ik door destijds door de breuk had gehad, wilde ik niet meer meemaken.” Simone: “Op Vlieland zeiden we tegen elkaar dat we ervoor wilden gaan. Maar we moesten het eerst nog met de kinderen bespreken.” Emmy’s oudste dochter Jodi woonde al op zichzelf, maar haar jongste dochter Annelot nog niet. Simone: “Onze kinderen vonden het een supergoed plan en gunden ons een woning samen.” Emmy: “Annelot was op dat moment achttien jaar en student. Ik wilde niet dat zij het gevoel kreeg dat ze het huis uit moest. Daarom besloot ik het pas door te zetten toen ook Annelot twee jaar later ging samenwonen met haar vriend.” Simone: “Niels woonde toen nog bij mij en hij zag Emmy als zijn tweede moeder. Hij had er dus geen enkel probleem mee dat zij bij ons kwam wonen.”

Gelijkwaardige partners

In 2015 was het zo ver: Emmy, Simone en Niels verhuisden naar hun nieuwe woning. Omdat ze niet aanmerking kwamen voor een huurhuis, kochten ze er één. Emmy: “Ons huis is de reden dat Simone en ik in 2015 met elkaar trouwden. Omdat ik door lichamelijke klachten niet meer kon werken, kochten we de woning op basis van het salaris van Simone. Maar wat als zij plotseling zou overlijden? Dan zou ik nergens recht op hebben en moest ik eruit.” Simone: “Iets wat ik absoluut wilde voorkomen, want ons huis was net zo goed van Emmy. Door iemand uit onze omgeving werden we op het idee gebracht om op een maandagochtend gratis met elkaar te trouwen. Dan waren we gelijkwaardige partners van elkaar.” Emmy: “Wij met elkaar trouwen? We waren beiden eerder getrouwd geweest en dat gingen we niet nog een keer doen. Maar toen we het even hadden laten bezinken, zagen we er toch de voordelen van in. Zo kwam er geen dure notaris aan te pas en was alles op papier goed geregeld.” Simone: “De kinderen waren meteen enthousiast. Dat we met een huwelijk officieel elkaars partner werden, vonden ze niet gek. Ze wisten dat we niet verliefd op elkaar waren en als dat wel het geval was geweest, hadden ze het waarschijnlijk ook niet erg gevonden.” Emmy: “Mijn ouders hadden er ook geen problemen mee, maar Simones moeder – haar vader was al overleden – vond het wel een beetje gek.” Simone: “Dat snap ik wel, een huwelijk zoals dat van ons komt niet zo vaak voor. Gelukkig staat ze er nu ook achter.” Emmy: “Op een mooie zonnige dag trouwden we dus met elkaar.” Simone: “De kinderen waren onze getuigen en ‘s middags deden we met z’n allen een leuke fotoshoot.”

Samen in één bed

Sindsdien gaan de beste vriendinnen door het leven als getrouwd stel. Eerst hadden ze allebei een eigen slaapkamer, maar sinds een jaar of drie slapen ze samen in één bed. Simone: “Doordat Annelot en haar vriend René tijdelijk bij ons kwamen wonen, gaf ik mijn slaapkamer aan hen en sliep ik in dat jaar bij Emmy in bed, zoals we vroeger ook altijd deden tijdens logeerpartijen. Heerlijk vond ik dat. Van mij hoefden we helemaal niet apart te slapen, dat was meer iets wat Emmy graag wilde. Maar nadat Annelot en René weer verhuisden, zei ik tegen Emmy dat ik niet meer terugging naar mijn eigen slaapkamer. Ik was het al zo gewend dat ik naast haar lag, het leek me hartstikke ongezellig als ik opeens weer alleen sliep.” Emmy: “Vandaar dat we nu naast elkaar slapen. Allebei op een eigen kantje en niet lepeltje, lepeltje of iets dergelijks.” Simone: “We zijn in alle opzichten een stel, behalve de seks.” Emmy: “Mensen vragen vaak aan mij: wat nou als je een man ontmoet? Dan antwoord ik dat ik niet zomaar een huwelijk met Simone ben aangegaan. Ik hoef niet meer verliefd te worden en ben gelukkig met de relatie die ik nu heb.” Simone: “Ik ook.”

Ruzie over de was

Net als elk ander stel hebben Emmy en Simone de taken verdeeld.Emmy: “Het komt erop neer dat Simone werkt en dat ik het huishouden doe. Hier hebben we overigens wel wat strubbelingen over gehad in het begin. Zo vond ik het best lastig dat ik niet kon werken en dat Simone daardoor kostwinner was. Niels is onlangs op zichzelf gaan wonen, maar toen hij nog jonger was, was ik bijvoorbeeld altijd thuis als hij uit school kwam. Daarnaast zorgde ik voor het eten en het reilen en zeilen thuis, dus op die manier deden we allebei iets.” Simone: “De was doen, is wel een dingetje geweest tussen ons.” Emmy: “Klopt. Toen we gingen samenwonen, spraken we namelijk af dat ik over de was ging. Toch kwam het in het begin regelmatig voor dat Simone opeens de was ging doen als ze uit haar werk kwam. Iets wat ik niet echt kon waarderen, want ik had mijn eigen tempo en wasschema.” Simone: “Ik bedoelde het lief en wilde Emmy een beetje ontzorgen, maar had niet door dat dat tot irritaties leidde bij haar.” Emmy: “Uiteindelijk vonden we er een weg in. Ik doe de was en ik kook doordeweeks. In het weekend zorgt Simone voor het eten. Schoonmaken doen we allebei.” Simone: “Ruzie hebben we ongeveer twee keer per jaar. In tegenstelling tot Emmy spreek ik me niet zo snel uit als ik ergens mee zit en na een tijdje borrelt dat op.” Emmy: “Dan komt alles in één keer eruit en botsten we behoorlijk, maar uiteindelijk praten we erover, huilen we even en is het weer goed.” Simone: “Haha, echt hoe vrouwen dat kunnen doen he?” Emmy: “Inderdaad, maar zo werkt het wel.”

De oma’s

Inmiddels zijn Emmy en Simone oma geworden. Emmy: “Annelot en René hebben twee kinderen van één en twee jaar en Simone en ik zijn allebei hun oma. Voor de kleintjes is dat heel normaal, zo leuk vind ik dat.”Simone: “Onze kinderen zien elkaar als broer en zussen en ons gezin is met de twee kleintjes mooi uitgebreid. Wij zijn voor de kinderen de ‘mama’s’ en voor de kleinkinderen de ‘oma’s’.” Emmy: “Verder kamperen we graag. Vroeger altijd met een grote tent, maar momenteel zijn we aan het kijken voor een caravan.” Simone: “Lekker in de natuur, op de camping zijn we echt op ons best. Maar eigenlijk zijn alle leuke dingen die we samen beleven bijzonder.”  Emmy: “Precies. Wat dat betreft kan ik trouwen met je beste vriendin iedereen aanraden. Je hebt altijd je beste maatje bij je die onvoorwaardelijk van je houdt!”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Mariel Kolmschot
Visagie: Wilma Scholte

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.