Zo gaat het nu met Ciska en boer Martijn uit Boer Zoekt Vrouw

Hoe zat het ook alweer? Even een geheugenopfrisser. Je had Boer Martijn, de guitige veertigplusser met 140 koeien, drie tieners, maar geen droomvrouw. Op zijn oproep in het programma Boer Zoekt Vrouw reageerden een boel vrouwen, waarvan er vijf door zijn selectie heen kwamen. Vier daarvan mag je direct weer vergeten: Ciska is degene die er toe doet. De ontwapenende Ciska maakte al ginnegappend zo’n indruk op Martijn, dat hij bij zijn keuze zei: ‘Er is er één waar ik zo graag mee wil knuffelen.’ Bij de reünie-uitzending konden we zien dat Martijn en Ciska het nog steeds heel leuk hadden samen, maar dat was in april. Wat gebeurde er in de tussentijd? En hoe is het het stel daarna vergaan?
Bij de reünie kwamen Martijn en Ciska samen binnen. Stralend en zeker van hun zaak. Terwijl ze slechts een half uur daarvoor hun eigen reünie hadden beleefd, want Ciska was pas die ochtend aangekomen op Schiphol na drie maanden in Nieuw-Zeeland te zijn geweest. Ciska: “De uitzendingen waren nog bezig, dus we mochten absoluut niet samen gezien worden. Dus daar stond hij dan, capuchon over z’n hoofd, op de parkeerplaats van de lokale bouwmarkt, verstopt achter een oliebollenkraam, op mij te wachten.” Heb je net de liefde gevonden, kies je ervoor naar de andere kant van de wereld te gaan! Ciska: “Ik had die plannen al heel lang, m’n ouderschapsverlof was geregeld, de reis was al geboekt: dít was het moment om te gaan. Martijn had ook na twee maanden kunnen zeggen: ‘Nou Ciska, allemaal leuk en aardig maar dit wordt ‘m niet. Dan was ik voor niets thuisgebleven. Dus nee, ik ging gewoon.” Martijn: “Er waren momenten dat het niet zo leuk was natuurlijk, maar het scheelde wel dat we nu drie maanden niet geheimzinnig hoefden te doen met elkaar zien. Dat is best een uitdaging met de drukte hier op het bedrijf en de kinderen die met vriendjes in en uit lopen.” Ciska: “Ik kon daar gewoon lekker mijn ding doen. Had alle vrijheid. En Martijn kon even bijkomen van alle heisa.”

Intens

Op het moment dat Ciska in april terugkwam, leefden zo’n twee miljoen kijkers mee met hun romantische wel en wee. En die kijkers mochten niet eerder dan de finale-uitzending weten voor wie Martijn gekozen had. Ciska: “Maar we wilden elkaar natuurlijk wel zien. Op de boerderij moest ik me verstoppen, want vanaf de dijk kun je zo het erf opkijken. Na drie maanden van enorme vrijheid, voelde dat behoorlijk opgesloten. Martijn heeft toen, uit het zicht, een hoekje in de tuin vrijgemaakt zodat ik daar een moestuin kon beginnen. Mijn eigen luchtplaats; kwam ik toch nog een beetje buiten. Maar ontspannen was anders, ik voelde me net een hertje op de savanne die weet dat er ergens een leeuw zit.” Liep Ciska over straat, dan werd ze veel herkend. “Wildvreemde mensen die zeiden: “Ik vind je leuk hoor, maar ik dénk toch dat het Marleen wordt.” Heel grappig. Maar ook intens, al die mensen die je denken te kennen. Martijn: “Vrienden hadden een poultje gemaakt wie het zou worden. Er werd de hele tijd naar gevist, maar ik kon niets zeggen. Ik merkte dat ik mijn vrienden daarom maar een beetje ging ontwijken. Met de handrem erop kon ik mezelf niet zijn.”
Hoe Ciska en Martijn het voor hun kinderen verborgen hielden? Nou, dat lukte dus niet echt. Martijn: “Mijn twee oudsten wisten dat Ciska en ik samen waren, maar mijn jongste van twaalf wilde ik daar niet mee belasten. Dan moest hij de hele tijd alert zijn dat hij zich niet versprak. We keken wel elke zondag de aflevering met het gezin, dus dat was vrij ongemakkelijk. Vlak voor de finale uitzending kwam mijn jongste onverwacht met twee vrienden bij het huis opdagen, waarbij hij een glimp van Ciska opving. Ik wist niet hoe gauw ik hen het erf af moest werken.” 

Tractorles

Na de finale-uitzending mocht iedereen weten dat de twee samen waren. Ook dat was bést even wennen. Ciska: ”De eerste twee weken keek Martijn bij het weggaan nog steeds eerst naar de dijk of de kust veilig was.” Inmiddels begint de herkenning buiten de deur wat af te nemen en worden ze als ze met z’n tweeën in een cafeetje zitten na een lange boswandeling, niet de hele tijd onderbroken door mensen die willen weten ‘hoe het nu gaat’. Ook de kinderen kennen elkaar. En dat ging op z’n Ciska’s en Martijn’s: lekker ontspannen. Ciska: “We hebben er geen grote happening van gemaakt, ik heb mijn zoontje gewoon het erf opgeschoven: dit is ’m. Daar staan tractors en daar zijn de skelters. Veel plezier!” Hij vermaakt zich prima op de boerderij, en ook Ciska is druk aan het integreren. Zo had ze onlangs haar eerste tractorles. Martijn: “Ja, dat deed ze wel goed. Ciska stelt altijd veel vragen, is heel geïnteresseerd. Ze is vooral actief tussen de koeien. Dan komt ze binnen en zegt ze: die koe loopt mank en volgens mij voelt er een zich niet heel lekker.” Ciska: “Ik hou ze allemaal goed in de gaten.”

Genieten van hoe het nu is

Door zijn vrouwelijke logees werd Martijn tijdens Boer Zoekt Vrouw nogal geplaagd over zijn ‘relaxte’ houding, waarmee eigenlijk bedoeld werd dat hij klussen nogal lang laat liggen. Zo ook het huis dat hij op zijn erf aan het bouwen is. Hoe zit dat nu, Martijn, zit dat dak er al een keer op? “Jazeker, sinds deze zomer; een rieten dak. De ramen zitten erin, de deuren. Het is vooral binnen waar nog van alles moet gebeuren. Stroom erin, vloerverwarming, stucen.” Zullen de twee daar dan ook samen hun liefdesnest van maken? Ciska: “We hebben nog niet zoveel ambitie om samen te wonen. Dat heeft deels te maken met de kinderen; mijn zoontje zit op school, een uur hier vandaan. We genieten heel erg van hoe het nu is, en we zien wel.”
Martijn: “Ik kan me voorstellen dat wanneer de kinderen ouder zijn, Ciska hier wel komt wonen. Maar ze woont op een half uur rijden, dus als we elkaar willen zien kan dat meestal wel. Het zorgt er ook voor dat het bijzonder blijft als we elkaar wel zien.” Ciska: “Soms hebben we allebei tranen in onze ogen, omdat we blij zijn dat we elkaar weer zien. Als je dat voelt bij elkaar, dan is dat toch genoeg? En soms is het ook gewoon lekker om naar je eigen huis te gaan, met je eigen koffie en je eigen bed.” Aha, het bed. Een ander punt dat voor hilariteit zorgde bij de dames die bij Martijn logeerden. De man slaapt namelijk in een waterbed. Ciska: “Ik ben echt superblij om te kunnen vertellen dat het stuk is momenteel. Maar ook toen hij het nog deed, was ik geen fan. Het ding is ook kei oud; Martijn ligt er al in vanaf zijn zestiende. Als hij opstaat, golf ik alle kanten op. En andere activiteiten zijn in zo’n bed ook… mwèh. Ik geloof dat dat voor hem wel een motivatie is om een gewoon matras uit te proberen.” Martijn: “Het valt me nog niet echt tegen. Maar mijn waterbed is nog niet weg.” 

Woest aantrekkelijk

De twee lachen wat af samen. Ook tijdens dit interview. Is humor hun grote geheim? Martijn: “Ik denk dat we allebei een beetje ondeugend zijn. We kunnen heel goed lachen samen. Maar ik denk ook dat we elkaar goed aanvoelen en vrij kunnen laten.” Ciska: “We zijn allebei boven de veertig, dus we hebben onze eigen dingen, patronen, denkbeelden. Dan moet je de ander wel nemen zoals hij is. Natuurlijk kun je met kleine dingen rekening houden, maar je moet wel wederzijds respect voor elkaars leven hebben. Martijn kan niet om de haverklap van de boerderij af. Dat verwacht ik ook niet. Andersom zegt hij ook: als jij op vakantie wil gaan met iemand, moet je dat lekker doen. Dat waardeer ik heel erg aan hem.” Martijn: “We zijn van nature heel relaxt. Veel kan. Ciska: “En hij is natuurlijk woest aantrekkelijk. Zelfs in zijn boerderijkleren. Dat helpt ook.” 

Foto: Amaury miller
Visagie: Lisette Verhoofstad

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.