Zij vonden liefde tijdens de lockdown: ‘Best lastig, flirten via een beeldscherm’

26 augustus 2021

De hele wereld stond on hold, afgelopen coronajaar. Bíjna de hele wereld, want die van Amber, Leontien en Marije stond op zijn kop! Zij vonden hun Grote Liefde, namelijk.

Amber ontmoette Joey via gamen

Op een avond in december 2020 ging Amber (22) met vrienden gamen via Discord, een soort Skype. Toen een van hen een vriend toevoegde aan het spel (Joey van 23), zat ze meteen rechtop in haar stoel.

Amber: “Wat een spetter, dacht ik toen Joey op mijn beeldscherm verscheen. Hij droeg een zwarte trui en zat rustig naar z’n scherm te staren – hij deed niets speciaals, maar ik was op slag verliefd. Moet je kijken wie er nu meedoet! stuurde ik via WhatsApp naar vriendinnen die ook in het spel zaten. Terwijl de game begon, probeerde ik met Joey te flirten. Best lastig, via een scherm, dus plaagde ik hem in het spel.
Een paar uur later ging iedereen naar bed, op Joey, mij en één andere speler na. We kletsten wat, tot die ander ervandoor ging. ‘Ik ben blij dat hij weg is, nu kan ik eindelijk met je praten’, zei Joey. Yes, dacht ik, dan heeft hij dus ook een oogje op mij! Daarna hadden we het over van alles: onze muziekvoorkeuren, werk, familie en op welke types we vielen. Nadat ik mijn type had omschreven, zei ik met een knipoog: ‘Jij dus, eigenlijk.’ Zelf voldeed ik ook aardig aan zíjn ideale plaatje. Soms viel er tussen het flirten door een stilte en keken we elkaar aan. Dat voelde niet ongemakkelijk, al was de spanning wel voelbaar.
De dagen daarna videobelden we iedere dag en na twee weken spraken we af. Bij hem thuis, want ja: corona, hè. Nerveus belde ik bij ‘m aan – zou hij in het echt net zo leuk zijn? Toen hij opendeed, was hij nog langer en knapper dan ik dacht. Hij begroette me met een knuffel en daarna praatten we urenlang. Toen hij me na een grapje speels in de houtgreep nam, zoenden we. Hallo vlinders!
Sindsdien zijn we ieder weekend bij elkaar. Ik woon in Noord-Limburg, Joey in Flevoland. Tijdens de avondklok moest een van ons op zondagavond met etenstijd al naar huis rijden, om op tijd thuis te zijn. Dat was vervelend, maar verder hebben we weinig last gehad van de coronamaatregelen. We gingen wandelen, skeeleren en bezochten Joey’s ouders op de camping. We vonden altijd wel íéts om te doen en raakten nooit uitgepraat. Dat is nog steeds zo. En dat terwijl ik na een lange relatie helemaal klaar was met daten. Zul je altijd zien dat je dan de ware tegen het lijf… eh, op je beeldscherm ziet verschijnen!”

Leontien vond Nikita bij een opleiding

Leontien (49) is moeder van twee zoons (22 en 25). In het najaar van 2020 speelde ze tikkertje met Nikita (35) en dat werd al snel serieus.

Leontien: “Op onze eerste date gingen Nikita en ik op avontuur in een ver land. In theorie natuurlijk, want door corona konden we nergens heen. We kochten een Japanse pokébowl, een soort sushisalade, en namen de pont van Oud-Beijerland naar Spijkenisse. ‘Spannend, naar welk eiland gaan we?’ zeiden we tegen elkaar, al duurde de overtocht tien seconden. Aan de overkant kropen we door bosjes alsof het de jungle was, om uit te komen bij een ‘tropisch’ strandje. Dat het sneeuwde en de gevoelstemperatuur min vijf was, mocht de pret niet drukken.
Ondertussen stelden we elkaar allerlei vragen: ‘Wat zoek je in iemand? Wat wil je later worden?’ Alsof we elkaar nog helemaal niet kenden, terwijl we al drie maanden samen waren. Nikita en ik ontmoetten elkaar in oktober 2020 in een congrescentrum. Daar waren we allebei als coach bij een opleiding voor persoonlijke ontwikkeling. Toen we in gesprek raakten, voelde ik meteen kriebels in mijn buik. Met haar twinkelende ogen, korte koppie en stoere jeans was Nikita helemaal mijn type.
Al snel bleek dat we op een speelse manier een klik hadden. Tijdens de pauzes deden we tikkertje en renden we door de zalen van het congrescentrum. Nikita nam me mee naar het dakterras, waar we een schitterend uitzicht over Rotterdam hadden. Daar wilde ik haar dolgraag zoenen, maar ik kreeg nog geen duidelijke signalen dat mijn gevoelens wederzijds waren. Bovendien ben ik een stuk ouder – wie was ik om te denken dat ze mij leuk vond?
Maar op de een-na-laatste avond verdwenen mijn twijfels. Terwijl we buiten een snack aten, omdat alle restaurants dicht waren, kwam het tot een zoen. De hele avond voelde ik al vinders, nu werd ik ineens rustig – wat voelde dit fijn! Sindsdien zijn we samen.
Een paar maanden later realiseerden we ons dat we helemaal niet gedatet hebben, zoals het eigenlijk hoort. Vandaar dat die eerste date er alsnog kwam. Dat we door corona creatief moesten zijn, vond ik niet erg. Daardoor waren we volledig op elkaar aangewezen en werden we op geen enkele manier afgeleid. En dat is toch precies wat je wilt als je knetterverliefd bent?”

Tussen collega’s Marije en Klaas sloeg ineens de vonk over

Marije (34) ging als coach bij een hulpverleningsorganisatie werken, waar Klaas (42) business consultant was. Ze vond hem gewoon een aardige collega, tot die ene werkborrel… Vlak daarna begon de lockdown.

Marije: “Ik kende Klaas niet goed, maar op die borrel raakten we aan de praat en dacht ik: wat een leuke vent! Ondertussen zat hij met me te flirten. Na afloop vroeg hij: ‘Zullen we een hapje eten?’ In het restaurant zat ik met kriebels tegenover hem. Het was gezellig, maar het voelde wat ongemakkelijk – je bent collega’s en ineens ga je op date.
We ontdekten dat we allebei van reizen houden en sportief zijn. Klaas doet aan kitesurfen, ik wandel veel en heb gewielrend. ‘Honderd kilometer fietsen is geen probleem’, zei ik met mijn grote mond. Dat wilde Klaas natuurlijk zien, dus gingen we op onze tweede date fietsen. Dat ik dat al jaren niet meer had gedaan, zei ik maar niet. Al snel bleek die honderd kilometer natuurlijk too much, maar gezellig was het wel. Klaas bleef zelfs het hele weekend logeren. Het ging allemaal zo natuurlijk, alsof we elkaar al jaren kenden. Dat had ik nog nooit met iemand meegemaakt.
Vlak erna moest ik op het werk een presentatie geven. Toen ik Klaas zag zitten, raakte ik meteen van slag, maar gelukkig had niemand dat door. Een paar weken later begon de lockdown en ging iedereen thuiswerken. Omdat we inmiddels onafscheidelijk waren en praktisch samenwoonden, dachten we: nu krijgen collega’s ons geheid door. Maar gek genoeg viel het niemand tijdens de Zoom-meetings op dat wij in één huis zaten. We videobelden natuurlijk wel vanuit verschillende kamers. Na een tijdje speelden we open kaart en verschenen we samen in beeld. ‘Jullie een stel?’ riep iedereen. ‘Wat leuk!’
Na een werkdag gingen we samen mountainbiken of suppen. Verder kwamen we door alle coronamaatregelen het huis amper uit. ‘We kennen elkaar alleen in joggingsbroek’, grapten we weleens. Om het toch romantisch te maken, kleedden we ons mooi aan en zaten we met ons afhaaleten bij kaarslicht. Gelukkig hadden we elkaar. Als single zou de lockdown een stuk eenzamer zijn geweest.
Toen de maatregelen versoepelden, zijn we volop uit eten gegaan en op vakantie geweest naar Zwitserland. Inmiddels hebben we samen een nieuwbouwhuis gekocht, we krijgen binnenkort de sleutel. We hebben enorm veel zin in dat nieuwe hoofdstuk, want je kunt wel zeggen dat we de samenwoontest door corona ruimschoots hebben doorstaan.”

Tekst: Tessa Heselhaus.