Ontharen

12 augustus 2011

Heel veel feiten, tips en wetenswaardigheden over ontharen.

Heel veel feiten, tips en wetenswaardigheden over ontharen.

Je kunt scheren, harsen, epileren… Of eens aan de slag met Sugaring of een nylondraad! Allerlei bijzondere onthaarmethodes van over de hele wereld op een rijtje.

• Wereldse Ontharingsmethoden
• Zelfgemaakte hars
• Europese ontharingsmethoden

Harige benen zijn sexy!

Op de Antillen is ontharen niet zo’n hot issue als hier in Nederland. “Als je last hebt van veel haar, dan draag je gewoon een panty.” Schoonheidsspecialiste Nilca komt van Curaçao en vertelt dat lange beenharen door veel mannen zelfs als sexy worden beschouwd, zeker als ze door de panty heen schijnen. “Okselhaar werd vroeger op de Antillen absoluut niet weggehaald, omdat men geloofde dat met het verwijderen ervan ook je kracht verdween. Jonge, moderne Antilliaanse vrouwen kiezen wel voor gladde benen en oksels en gebruiken daarvoor moderne scheermesjes of hars. Alleen een kleine groep oudere dames onthaart nog steeds niet.”

Met as en bot

Net als op Curaçao gebruiken de meeste vrouwen in West-Afrika tegenwoordig moderne scheermesjes. Maar vroeger was dat wel anders. Bia uit Siërra Leone vertelt: “Okselhaar werd er gewoon uitgetrokken. Om meer grip te krijgen doopten de vrouwen hun vingers eerst in de as en trokken daarna de haartjes eruit. De bikinilijn werd geschoren met een stuk scherp geslepen bot.” En het haar op de benen, werd dat geschoren of er ook uitgetrokken? “Vrouwen uit Siërra Leone hebben vrijwel geen beenhaar! Dat is echt iets van jullie Europese vrouwen,” lacht Bia.

Op z’n Braziliaans

Jade: “Ik ken geen enkele Braziliaanse vrouw die zich niet onthaart. Wij hebben hier zoveel zonnige bikinidagen dat de meeste vrouwen zelfs kiezen voor een wax of laser.” Wat is precies een Brazilian wax? “Alle haren – van voor tot achter – worden verwijdert behalve een streepje op je venusheuvel.” Nog wat tips tegen de pijn? “Wax altijd tenminste drie dagen voor je in bikini moet en probeer niet rond je ongesteldheid te waxen. Je bent dan extra gevoelig voor pijn. Het best is om juist een week daarna te waxen. Neem een uur van tevoren een paracetemolletje. Je bikinilijn duurt ongeveer drie kwartier, maar dan blijf je wel drie tot zes weken haarvrij. Zelf heb ik me inmiddels laten laseren. Ook geen pretje, maar met vijf behandelingen heb ik nu nooit meer last van ongewenste haargroei.”

Nylondraad

De Irakese Delnya beoefent een oude, maar nog steeds gebruikte techniek om overtollig haar te verwijderen. In veel landen in het Midden-Oosten en Azië houden de dames hun wenkbrauwen in vorm en hun gezicht en benen glad met behulp van… nylondraad! Inmiddels woont Delnya alweer zo’n tien jaar in Nederland, maar ontharen en epileren met touwtjes doet ze nog steeds. Ze heeft veel Turkse en Marokkaanse klanten, maar ook Nederlandse dames kiezen er voor om hun wenkbrauwen op deze manier in model te laten brengen. “Ontharen met nylondraad gaat heel snel en omdat de haartjes er helemaal uit getrokken worden, blijven ze zo’n drie tot vier weken weg. Het fijne van ontharen met touw is ook dat het tegelijk voor een gezichtsmassage zorgt.” Delnya wikkelt het draad op een bepaalde manier om haar handen en vingers, zet het op het gezicht en trekt de haartjes er met een soort schaarbeweging uit. Het ziet er vrij pijnlijk uit. “Dat verschilt per persoon,” vertelt Delnya, “de een heeft nergens last van, maar bij sommige vrouwen springen de tranen in de ogen. De benen kunnen ook met draad onthaard worden, maar dat duurt natuurlijk wel veel langer. De meeste vrouwen in Irak ontharen de oksels en de benen met een zelfgemaakte hars.”

Men neme… wat suiker en citroen

Die zelfgemaakte hars waar Delnya het over heeft, bestaat uit suiker of honing en citroensap. Dit vormt samen een dikke pasta die over de benen wordt uitgestreken en er met één flinke ruk wordt afgetrokken. Deze oeroude Egyptische methode, Sugaring genaamd, wordt nog steeds door vrouwen in het Midden-Oosten en Azië toegepast. Wil je dit zelf eens proberen? Hier volgt een recept:

breng het sap van twee citroenen aan de kook en strooi daar een flinke kop suiker in. Laat dit mengsel onder voortdurend roeren 10 minuten koken en laat het dan nog op laag vuur 5 minuten doorkoken, tot het een donkerbruine, dikke massa is geworden. Laat het afkoelen en smeer de (lauwwarme) hars op de huid. Druk het goed aan, in de richting van de haargroei, pak het mengsel aan een rand vast en trek het er in een snelle beweging vanaf, tegen de haargroei in.

Voor de niet-keukenprinsessen onder ons: suikerhars is ook kant-en-klaar te koop, onder andere bij The Body Shop (Sugaring hair remover, 200 ml € 10,-, spatel € 1,25 en katoenen lapjes 'Strip off sugar, € 4,- per pakje).

De scheergewoontes in Europa

Nu we wat ‘exotische’ onthaarmethodes hebben doorgenomen, is het tijd om eens wat dichter bij huis te kijken. Hoe zit het eigenlijk met het onthaargedrag van de Europese vrouw?

* Gemiddeld ontharen Europese vrouwen zich één keer in de week.

* Dit gebeurt vooral in de maanden april tot en met augustus. Het merendeel van de vrouwen loopt ’s winters dus behaard rond.

* Hoewel het soms anders lijkt als je op het strand kijkt: Engelse vrouwen zijn koplopers als het gaat om ontharen. Maar liefst 90% van de Britse vrouwen boven de vijftien jaar onthaart zich.

* Onze Oosterburen maken zich een stuk minder druk om harige benen of oksels: slechts vier op de tien Duitse vrouwen onthaart zich.

* Natscheren, met een scheermes dus, is bij vrijwel alle Europese vrouwen het meest populair. Ook hier gaan de Engelse dames aan kop, samen met de Nederlanders.

* Uitzondering is Portugal. De Portugese dames gaan liever met hars aan de slag en deze pijnlijke maar doeltreffende methode staat in Italië op nummer 2. Duitse dames moeten er echter niks van hebben en kiezen – als ze zich al ontharen – liever voor het scheermes.

* In België dingen het scheermes en de ontharingscrème in een nek-aan-nekrace om de eerste plaats.

• De benen worden het vaakst onthaard, gevolgd door de oksels. De bikinilijn staat op de derde plaats.

Bron: Wilkinson Sword.

Tekst: Astrid Telkamp.