Livia’s moeder kreeg een kind met háár vriendje

Tekst: Lydia Zittema

11 september 2025

Toen Livia’s vriendje Mario het zonder reden met haar uitmaakte, begreep ze er niets van. In de maanden erna nam haar moeders buik in omvang toe. Uiteindelijk vielen de puzzelstukjes op z’n plaats…

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

Meer verhalen die raken? Abonneer je op Mijn Geheim!

‘‘Laat ik maar met de deur in huis vallen: mijn jongste zusje is het kind van mijn moeder en mijn eerste liefde. Zij ging naar bed met mijn eerste vriendje, werd zwanger en kreeg zijn kind: mijn zusje Maria. Mij had ze gekregen op haar zestiende. Mensen dachten vaak dat we zussen waren. Als dat gebeurde gloeide mijn moeder van trots, je kon haar niet blijer maken. Na mij kwamen nog twee zusjes, allebei van een andere vader. Onze verwekkers verdwenen heel snel uit beeld, over hen sprak ze nooit.

Hippie

Mijn moeder was een hippie, een feestbeest, een enorme flirt. Ze hield meer van uitgaan, drank en mannen dan van het moederschap. Moeder zijn vond ze truttig en saai, ze wilde dansen en feesten. Wij moesten haar ook bij haar voornaam noemen. Als we mama riepen kwam ze niet. Vaak zaten mijn zusjes en ik ‘s avonds alleen thuis, dan was zij stappen.

Mrio

Op mijn zestiende werd ik voor het eerst verliefd. Ik viel als een blok voor Mario, een stoere, sexy stukadoor die alles had waar ik van droomde. Mario was een stuk ouder dan ik, had een eigen huis, een mooie auto én zag er goed uit. Ik wilde niets liever dan bij hem intrekken, maar daarvoor vond hij me nog te jong. Hij wilde niet in de problemen raken door zijn relatie met mij. Als we uit waren geweest bracht hij me ’s avonds netjes weer thuis. Als mijn moeder er dan was, bleef hij vaak nog iets drinken. Met Mario in de buurt was mijn moeder op haar best. Met afschuw zat ik dan te kijken hoe ze met míjn vriendje zat te sjansen. Ze wierp hem zwoele blikken toe, trok haar shirtje nog wat verder naar beneden en schudde haar haar los. Ze kon amper van hem afblijven, het was niet om aan te zien. Het ergste was dat Mario zichtbaar genoot van die aandacht. De eerste keer dat hij mijn moeder zag, rolden zijn ogen zo ongeveer uit zijn kassen. ‘Jij moet Livia’s zus zijn, dat kan niet anders,’ slijmde hij, terwijl ik hem van tevoren al had verteld hoe het zat bij ons thuis.

Mijn moeder liep weg met Mario, hij kon niet stuk bij haar. Vaak voelde ik me zelfs het derde wiel aan de wagen. Ik walgde van hun gedrag en diep vanbinnen deed het me ook heel erg veel pijn. Mario was mijn eerste vriendje, hij betekende veel voor mij. En toen maakte Mario het plotseling zonder reden uit. Hij wilde niets meer met me te maken hebben en verbrak alle contact. Ik begreep er niets van. Huilend lag ik in bed met een gebroken hart. Mijn moeder vond dat ik me aanstelde: ‘Ach vergeet hem, jongens genoeg,’ lachte ze.

Baby

De maanden daarna zag ik mijn moeder in omvang toenemen. De wijde jurken die ze droeg konden haar groeiende buik niet verbergen. Ze was overduidelijk zwanger. Van wie wilde ze niet zeggen, dat was niet belangrijk. Een halfjaar later werd de baby geboren. Trots liet mijn moeder mijn babyzusje zien: ‘Sprekend haar vader, vind je niet? Ze heet Maria.’ Verbijsterd keek ik naar het kleine kindje in haar armen: het was alsof ik in Mario’s ogen keek. Wat ik al steeds sterk vermoedde, was dus waar! Woest was ik, maar ik verbeet mijn woede en dat heb ik sindsdien altijd gedaan. Voor mijn kleine zusje houd ik mijn mond. Zij is een schat en kan er niets aan doen, maar mijn moeder? Die vergeef ik het nooit.”

Foto: Getty Images
Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.

Geraakt door dit verhaal? Word abonnee van Mijn Geheim en ontvang nog meer échte verhalen in je brievenbus!