Makelaar Mandy: ‘Tijn pauzeert. ‘Heb je zin om zaterdag bij ons te komen eten?”

Tekst: Redactie Vriendin

7 april 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een middelgrote stad. Ze is verliefd op haar biseksuele maar getrouwde buurman Tijn en heeft een friends-with-benefits-relatie met Dennis. Eerder had ze een seksuele relatie met Jeroen.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Maandag 7 april

Ik heb spierpijn. Zaterdag heb ik met Judith de nieuwe babykamer behangen, en dat viel niet mee. Het behang was prachtig met de felgele strepen, maar het was lastig ze recht te plakken op de muren die niet helemaal recht lopen in Judiths jaren dertigwoning. Gelukkig zit het er nu op en zijn we allebei tevreden.

Boot gemist?

Na het opruimen hadden we een grote zak friet gehaald en met ons tweetjes opgegeten. ‘Nu nog het bedje van zolder.’ Ik spoelde de bordjes af en keek haar aan. ‘Daar zou je ex toch mee helpen?’ Judith knikt. ‘Dat klopt. Hij doet het dinsdagavond als hij Robin weer terugbrengt. Maar eerst eet ik nog bij jou. Ik denk deze week nog en volgende week, dan is de nieuwe keuken al een eind en kan de stukadoor komen. Het keukenbedrijf werkt ook goed mee. Pasen gaan we denk ik niet halen, maar in mei kan ik weer voor jou koken, in plaats van andersom.’ We ruimden samen de afwas op. Judiths buik wordt steeds dikker. Thuis, in bed, denk ik er weleens over na of ik jaloers ben op haar. Ze flikt het toch maar om alleenstaande moeder te zijn. Met een baan. Heb ik de boot gemist en eindig ik ongewenst kinderloos of heb ik daar vrede mee? Bij Jelle had ik nooit een kinderwens en nu ik single ben, ligt alles lastiger. In juni word ik 33. Dat is niet meer piep. Ik druk de gedachte weg. Voor nu is het goed. En later zien we wel. Trouwens, ik kan toch een heel leuke tante zijn voor Robin en de nieuwe baby? ‘Waar denk je aan?’ Judith zag me peinzen. Ik zoende haar op haar wang. ‘Aan de problemen des levens. En hoe fijn het is als je straks weer een keuken hebt.’ Ik nam mijn vest van de stoelleuning en trok het aan. ‘Ik ga. Morgen is weer een werkdag.’ Voor ik het besefte, stapte ik alweer de voordeur uit en eenmaal bij mijn fiets baalde van mezelf. Door het gehaaste afscheid en het zware werk, was ik niet zoals ik mezelf had voorgenomen begonnen over wat ik vrijdag zag. Tom en Saskia, zoenend bij de squashbaan. Toen ik terugfietste naar huis, voelde ik me een enorme lafbek.

Tijn

Na mijn werk neem ik thuis een lange douche. Ik wil even ontspannen. In mijn handen laat ik het stuk zeep schuimen dat ik meenam uit de hotelkamer in Portugal. Het resort had overal grote shampooflessen gemonteerd in de badkamer, maar er lagen twee stukken groene-thee-zeep klaar voor mijn moeder en mij. Tot mijn verbazing rook hij heerlijk. Toen er na een paar dagen een nieuw stuk lag, nog keurig in bruin papier, heb ik het ingepikt voor thuis. Zodra ik me afdroog en in mijn joggingbroek glip, zie ik een gemist gesprek van Tijn. Mijn hart bonkt. Tijn. Mijn heerlijke, knappe Tijn. Hij wil nog steeds met me praten over wat we moeten doen of juist niet doen, maar ik durf niet zo goed. Alles wat hij zal zeggen is een antwoord. Misschien wil hij ons contact wel verbreken. Ik moet er niet aan denken! Terwijl ik verder pieker, zie ik opnieuw zijn naam in het scherm verschijnen. Ik schuif op de bank, trek de plaid over me heen en neem op. ‘Hoi Mandy.’ Zijn stem klinkt net zo zacht en knuffelig als het pluche van mijn dekentje. Ik groet terug, luister naar zijn ademhaling. Slechts zestig meter is hij van mij verwijderd, maar het voelt alsof hij in Marokko zit. ‘Hoe gaat het met je?’ Ik vertel dat ik bezoek had, dat het een drukke week wordt, dat ik vandaag champignonragout heb gemaakt. Allemaal blabla. Pure tijdvulling. Ik geniet zo van zijn ‘uh huh’ dat ik ons gesprek rek. Ik luister naar zijn kleine kuchjes. Oh, wat is het vreselijk om verliefd te zijn. En dan nog wel op de verkeerde man. Waarom is Tijn niet net als ik single? Ik zou morgen nog al mijn spaargeld opnemen voor een weekje Malediven met hem. Strand. Zee. Een hutje op palen met wapperende gordijnen. ‘Maar waarvoor ik belde, buurvrouw…’ Tijn pauzeert. ‘Heb je zin om zaterdag bij ons te komen eten? Erwin en ik zouden het leuk vinden als je komt. Houd je van asperges?’ Mijn maag draait zich om. Toekijken hoe mijn vlam naast zijn echtgenoot zit, hoe ze elkaar aankijken en lieve woordjes toefluisteren.. Het lijkt me de hel. Af en toe groeten is voldoende. No way dat ik naar dat gekwijl en gefleem ga zitten kijken. Ik wriggel onder de deken en voel een koude rilling. Dan hoor ik het mezelf zeggen. ‘Wat een leuk idee, Tijn. Gezellig. Hoe laat ben ik welkom?’

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK